Mayfair
Τετάρτη 9 Απριλίου 2014, Tin Pan Alley, Αθήνα
Μια λέξη θα μπορούσε να περιγράψει την 9η Απριλίου του σωτήριου έτους 2014. Και αυτή είναι μαγεία… Υπεύθυνοι για αυτό οι Αυστριακοί Mayfair, οι οποίοι αποφάσισαν να μοιραστούν την Αργυρή επέτειο απο την δημιουργία τους με τους Έλληνες φίλους τους σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα και Λάρισα. Ένα μίνι tour το οποίο μας τιμά σαν χώρα αλλα και σαν φίλους του συγκροτήματος.
Η ημέρα Τετάρτη, μια δύσκολη μέρα απο πολλούς τομείς και εξαιτίας της απεργίας μια μέρα ακόμα δυσκολότερη. Έφτασα στο Tin Pan Alley κατά τις 21:00 όπου δυστυχώς αντίκρισα, μετρημένα, άλλα 10 άτομα να περιμένουν να ανοίξει τις πόρτες αυτός ο νέος και πολύ καλός, απο πολλές απόψεις, πολυχώρος που άνοιξε μόλις τον Φεβρουάριο. Σκέφτηκα οτι μπορεί να είναι νωρίς ακόμη αλλα απο την άλλη η μη λειτουργία των Μ.Μ.Μ., το μεσοβδομαδιάτικο, οι πολύ καλές απανωτές συναυλίες απο Watain και Dark Tranquility σίγουρα δεν άφησαν περιθώρια για αρκετούς απο εμάς πιστούς φίλους της μουσικής να παρακολουθήσουμε άλλο ένα κορυφαίο live. Τι και αν το εισιτήριο ήταν στα 15€, τι και αν ήταν επετειακό το live και αποκλειστικά για την χώρα μας, δυστυχώς η τελική προσέλευση κόσμου ήταν μικρή για τα δεδομένα. Αρκετά όμως με την ποσότητα του κόσμου που παρακολούθησε την συναυλία και τα τεκταινόμενα γύρω απο αυτό. Ας περάσουμε καλύτερα στο τι έγινε μέσα στο club.
Οι πόρτες ανοίξανε κανονικά, σύμφωνα με το πρόγραμμα στις 21:15, οπότε οι λιγοστοί που είχαμε μαζευτεί έως τότε μπήκαμε μέσα στο Tin Pan Alley προφανώς ανυπομονώντας να δούμε live τους Mayfair, ειδικότερα κιόλας μετά απο την κυκλοφορία του “Schlage…” που απο πολλούς θεωρήθηκε απο τους καλύτερους δίσκους που κυκλοφόρησαν γενικά την προηγούμενη χρονιά. Ο χώρος της σκηνής αν και μικρός ήταν πολύ καλά ντυμένος, με το λογότυπο των Mayfair να ξεχωρίζει χάρη στον όμορφο φωτισμό, απλός, λιτός και ουσιαστικός, θυμίζοντας μου οτι δεν χρειάζονται πάντα εντυπωσιακά banner και laser για να κάνεις καλή εντύπωση. Η απαλή μουσική και η παγωμένη μπύρα, σε γυάλινο ποτήρι παρακαλώ, σε βοηθούσαν να μπεις στο κλίμα οπότε κάθισα σε ένα σκαμπό και περίμενα με ηρεμία να αρχίσει το live.
Η ώρα είχε φτάσει κοντά 22:00 όταν οι Mayfair αποφάσισαν να βγουν στην σκηνή. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί δεν πρέπει να ξεπερνούσε τα 50 άτομα εκείνη την ώρα οπότε σε εντελώς οικογενειακό κλίμα και με τους Rene, Johannes και Jolly να έχουν πάρει θέση στην σκηνή ξεκινάει το live, που ενδεχομένως να είναι και ένα απο τα καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα που έχω δει ποτέ. Η αρχή έγινε λοιπόν με δύο κομμάτια απο το πιο πρόσφατο άλμπουμ των Mayfair, τα “Firestorm” και “wwwrong”, τα οποία με την δυναμικότητα τους ήταν ότι καλύτερο για να αρχίσει η βραδιά. Ο κόσμος αν και λιγοστός ήταν ιδιαίτερα ενεργητικός κάτι που σίγουρα έδινε το κατάλληλο feedback στους Mayfair για να αποδώσουν τα μέγιστα εκείνη την ημέρα. Ο ήχος κρυστάλλινος με κάποια πολύ μικρά τεχνικά προβληματάκια, άνευ σημασίας, που όμως λύνονταν on the spot όπως λέμε και εμείς οι βλάχοι! Πισωγύρισμα στο άλμπουμ “Behind” και το κομμάτι “Madame Pest” και μετά ξανά η σκυτάλη στο “Schlage mein Herz, schlage” με το ομώνυμο κομμάτι και η καρδιά χτυπά δυνατά σε κάθε νότα, φανταστικό! Σειρά είχε άλλο ένα ομώνυμο κομμάτι από τον δίσκο “Die Flucht”, όπου πραγματικά φάνηκε πως η σκηνή είναι πραγματικά μικρή για έναν τέτοιο performer όπως ο Mario (ίσως για αυτό κατέβηκε και από την σκηνή κάποια στιγμή και ανακατεύτηκε με τον κόσμο) και απο τον ίδιο δίσκο το “Last Spring”. “Tric Trac” από τον καινούργιο δίσκο πάλι, που είναι και το προσωπικά αγαπημένο μου και μετά ένα mini αφιέρωμα στο “Fastest Trip To Cyber Town” με τα “Cyber Wanda”, “Wonderbras Driver”, “Waterproof” και “The 90’s” για να ξαναγυρίσουμε στο “Die Flucht” και το “Atomic Prayer”. Για να μην μακρηγορώ μετά από αυτό, οι Mayfair έπαιξαν τα “Der Abschied”, “Bitter or Sweet”, το αγαπημένο τραγούδι του Mario από τον καινούργιο δίσκο “Island” και έκλεισαν με ένα τραγούδι που ο Mario το αφιέρωσε στην μητέρα του και σε όλες τις φιλενάδες που κάποτε είχαμε, το “One Night And A Dream” από το “Die Flucht”.
Οι Mayfair κλασσικά ευχαρίστησαν τον κόσμο και έκαναν πως φεύγουν για να επιστρέψουν μετά από 5 λεπτά και να κλείσουν αυτό το show με άλλα 5 κομμάτια ξεκινώντας με το “Behind” και συνεχίζοντας με τα “Advanced In Years” και “Generation Isolated” από τον ίδιο δίσκο, και τα “Abendp_rno” και “Drei Jahre Zurück” από το “Schlage…” κλείνοντας εν τέλει το show με αυτόν τον ιδανικό τρόπο, παρά τις επευφημίες και τα παρακαλετά των παρευρισκομένων να πουν κι άλλα κομμάτια. Οι Mayfair παρέδωσαν πραγματικά ψυχή και σώματι με την ερμηνεία τους και χωρίς να δείξουν ίχνος κούρασης ήρθαν και χαιρέτισαν προσωπικά όλους όσους ήταν εκεί εκείνο το βράδυ. Δεν ξέρω τι άλλο να πω… Ελπίζω να σας άρεσε η έκθεση! Πραγματικά όσοι δεν ήσασταν εκεί χάσατε, για τους υπόλοιπους που ήμασταν είμαστε πραγματικά τυχεροί που αντικρίσαμε κάτι τέτοιο, πρωτόγνωρα ονειρικό θα έλεγα… Ελπίζω να μην υπερβάλω! Καλή τύχη στα υπόλοιπα live!!!
Setlist: Firestorm, wwwrong, Madame Pest, Schlage mein Herz schlage, Die Flucht, Last Spring, Tric Trac, Cyber Wanda, Wonderbras driver, waterproof, The 90’s, Atomic Prayer, Der Abschied, Bitter or Sweet, Island, One night and a dream, Behind, Advanced In Years, Generation Isolated, Abendp_rno, Drei Jahre Zurück
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
