Οι Memory Garden επιστρέφουν μετά από οχτώ χρόνια αδράνειας για να μας παρουσιάσουν τη νέα τους δουλειά με τίτλο “1349”! Είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε με το drummer του συγκροτήματος, Tom Björn, ο οποίος μοιράστηκε τα παρακάτω μαζί μας.
Γεια σου Tom! Ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο για να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Επίτρεψέ μου να σε καλωσορίσω στον ιστότοπό μας και να σε συγχαρώ για ένα από τα καλύτερα album για το 2021! Πώς νιώθεις τώρα που κυκλοφορεί το album;
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Αυτά είναι μεγάλα λόγια… Είναι πολύ ικανοποιητικό να βλέπεις τη δουλειά που κάναμε να ζωντανεύει επιτέλους σε όλο τον κόσμο! Μπορεί επίσης να φέρει ανάμεικτα συναισθήματα για λίγο. Τι κάνουμε τώρα; Να κάνουμε ένα διάλειμμα, πρόβες, να φτιάξουμε νέο υλικό; Μάλλον πρέπει να ξεκινήσουμε αμέσως για να αποφύγουμε άλλα οκτώ χρόνια αναμονής για τους οπαδούς μας…(γέλια)
Γνωρίζατε ότι είχατε μια τόσο δυνατή δουλειά; Ποιες είναι οι αντιδράσεις των θαυμαστών μέχρι στιγμής;
Όχι, απλώς προσπαθήσαμε να κάνουμε κάθε τραγούδι την καλύτερη δυνατή εκδοχή του εαυτού του. Ωστόσο, είχαμε έντονο το ένστικτό μας σε όλη τη διαδικασία. Είναι πάντα δύσκολο να πει κανείς εάν θα αρέσουν στους θαυμαστές και στους κριτικούς τα νέα τραγούδια, και πρέπει να το δεις πρώτα με τον εαυτό σου. Είναι τα μέλη της μπάντας ευχαριστημένα με το υλικό και μετά οι απόψεις των άλλων είναι δευτερεύουσες. Αλλά φυσικά δεν θέλεις ποτέ να απογοητεύσεις τους θαυμαστές σου και φαίνεται ότι το έχουμε αποφύγει αυτό με το “1349”!
Νομίζω ότι αυτό ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που χρειάστηκε να περιμένουμε για ένα νέο album των Memory Garden! Γενικά, δεν κυκλοφορείτε μουσική όπως τα περισσότερα συγκροτήματα κάθε δύο χρόνια. Γιατί αυτό? Χρειάζεται χρόνος για τη σύνθεση; Δουλεύεις μόνο όταν νιώθεις ότι είναι σωστό να το κάνεις;
Εξαρτάται πολύ από οικογενειακές καταστάσεις. Από τη δημιουργία του “Doomain” το 2008 και μετά, οι περισσότεροι από εμάς είχαμε παιδιά κάποια στιγμή. Προφανώς, αυτό απαιτεί χρόνο. Όλοι μας έχουμε καθημερινές δουλειές επίσης. Ακόμα, κατά τη διάρκεια της σύνθεσης με το “1349” δεν είχαμε καμία δισκογραφική. Δεδομένου ότι χρησιμοποιούμε το δικό μας στούντιο, καταφέραμε να αφιερώσουμε χρόνο για να αλλάξουμε λεπτομέρειες, να βελτιώσουμε τα πράγματα μέχρι να είμαστε χαρούμενοι. Δεδομένων των περιστάσεων, μαζευόμαστε για ένα απόγευμα την εβδομάδα για να γράψουμε, να κάνουμε πρόβες και να ηχογραφήσουμε, να επεξεργαστούμε, να τελειοποιήσουμε… Tο καταλαβαίνεις. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να επιταχύνουμε λίγο τη διαδικασία στο μέλλον.
Ίσως είμαι ο συνήγορος του διαβόλου, πρέπει να σας ρωτήσω: πόσο φρέσκο είναι το νέο υλικό; Χρησιμοποιήσατε και κάποιες παλιότερες ιδέες ή όλα είναι ολοκαίνουργια;
Κάποια είναι παλαιότερα, αλλά τα περισσότερα έχουν δημιουργηθεί μετά το “Doomain”. Το “Empiric” για παράδειγμα, ήταν ένα παλιό μου demo. Αλλά είχε κάποιες νέες ανακατατάξεις. Το όνομα επεξεργασίας αυτού του demo ήταν το στήθος της Νεφερτίτης! (γέλια). Λοιπόν, ένα τραγούδι πρέπει να έχει όνομα… Η συσκευή εγγραφής φωνής στα τηλέφωνα είναι μια ευλογία. Συνήθως ηχογραφώ κάθε αξιοπρεπές riff ή μελωδία που έρχεται, διαφορετικά χάνεται σε δύο δευτερόλεπτα. Νιώθω σαν χρυσόψαρο που βρίσκει αυτές τις ιδέες που έχω ηχογραφήσει εδώ και πολύ καιρό και μετά τις έχω ξεχάσει. Αυτό συνέβη με τα μέρη του πιάνου στο “Blood Moon”, ιδέες που σκορπίστηκαν σε αρκετά χρόνια ξαφνικά ζωντανεύουν και μεγαλώνουν. Ο Johan και ο Andreas έχουν και οι δύο πολλές υπέροχες ιδέες. Παρουσιάζουμε τα πάντα και δοκιμάζουμε τα καλύτερα στις πρόβες, μετά τα δουλεύουμε μέχρι να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Το “1349” είναι ένα concept album εν μέρει φανταστικό και εν μέρει βασισμένο σε γεγονότα, σωστά; Τι μπορείτε να μας πείτε για την ίδια την έννοια; Πώς αποφασίσατε να δουλέψετε σε ένα concept album;
Ναι. Ο Stefan είχε την επιθυμία να κάνει ένα concept album μια φορά πριν γεράσει (γέλια).
Συζητήσαμε διάφορα θέματα που θα ταίριαζαν στα νέα τραγούδια και κολλήσαμε στη μαύρη πανούκλα. Ανέπτυξα την ιστορία αφού είχαμε κάποιες οδηγίες για αυτήν. Περίπου η ιστορία πάει ως εξής… Ένα πλοίο παρασύρεται στην ακτή με νεκρούς μολυσμένους ανθρώπους, ένα περίεργο αγόρι ανεβαίνει στο πλοίο και βρίσκει επίσης έναν θησαυρό εκεί. Αρπάζει λίγο και μολύνεται φυσικά, ωστόσο δεν αρρωσταίνει ποτέ από αυτό. Αλλά το μεταδίδει. Οι θρησκευόμενοι χωρικοί αρχίζουν να αλληλοκατηγορούνται για μαγεία, οι μητέρες θάβουν τα παιδιά τους, μαστιγωτές αρχίζουν να περιφέρονται στους δρόμους, ένας σαδιστής γιατρός πανούκλας ακολουθεί την ατζέντα του, ένας δειλός βασιλιάς κρύβεται στο κάστρο του χωρίς να νοιάζεται για τους ετοιμοθάνατους. Στο τελευταίο τραγούδι το αγόρι τρώγεται από τύψεις από όλο το χάος που προκάλεσε, και αποφασίζει να βρει ένα σχοινί και ένα ωραίο δέντρο… Έτσι τα τραγούδια “Shallow Waters”, “Pariah”, “The Messenger” και “Blood Moon” αφηγούνται την ιστορία του από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Τα άλλα τραγούδια απεικονίζουν διαφορετικά γεγονότα εκείνα τα σκοτεινά χρόνια.
Δουλεύοντας σε ένα concept album έναντι της σύνθεσης σε ένα non-concept. Ποιες είναι οι διαφορές για εσάς;
Μουσικά όχι τόσο πολύ, αφού τα περισσότερα τραγούδια έγιναν πριν ξεκινήσω να γράφω τους στίχους. Αλλά στη μίξη κάναμε σχεδόν κάθε τραγούδι να μεταβεί διακριτικά στο επόμενο για να έχουμε μια ωραία ροή. Στιχουργικά ήταν λίγο διαφορετικό. Αλλά μου φάνηκε αρκετά ικανοποιητικό να «βουτήξω» βαθύτερα σε ένα θέμα και να αποτυπώσω διαφορετικές οπτικές γωνίες, αντί να βάζω εννέα διαφορετικά θέματα όπως σε ένα κανονικό album. Δεν είναι πάντα το πιο εύκολο πράγμα να βρεις θέματα για να γράψεις στην πραγματικότητα, αλλά αυτό έμοιαζε κατάλληλα δυσοίωνο και σκοτεινό για να ταιριάζει στη μουσική μας.
Πόσο εύκολο είναι για εσάς να διατηρήσετε ένα συγκεκριμένο όραμα για τον ήχο της μπάντας όταν υπάρχει τόσος χρόνος μεταξύ των κυκλοφοριών;
Νομίζω ότι έχουμε μια καλή συνταγή που ξέρουμε πολύ καλά μέχρι τώρα. Χρειαζόμαστε τη βαρύτητα, τις μελωδίες, τις ελαφριές prog επιρροές για να εμβαθύνουμε σε μερικά κομμάτια και να το κάνουμε πιο ενδιαφέρον. Και πάνω από όλα μερικά ωραία φωνητικά. Αλλά αν φυσικά, ένα τραγούδι δεν γίνεται καλό μόνο και μόνο λόγω όλων αυτών των στοιχείων, έχει να κάνει και με την ενορχήστρωση.
Υπάρχουν μερικοί πολύ ξεχωριστοί καλεσμένοι στο “1349”. Τι μπορείτε να μας πείτε για αυτούς;
Ο Niklas Stålvind από τους Wolf απεικονίζει τον τρελό γιατρό της πανώλης στο “Empiric”, αποτύπωσε πραγματικά αυτή την έκφραση που θέλαμε. Η Josefin Bäck, την οποία γνωρίζουμε από παλιά, εμφανίζεται σε πολλά τραγούδια, αλλά η κύρια ερμηνεία της είναι στο “The Messenger” όπου έχει το ρόλο της καλύτερης φίλης του κύριου χαρακτήρα. Ο Göran “Freddy” Fredriksson είναι στην πραγματικότητα ο πατέρας του Johan, και κάπως γνωστός λαϊκός μουσικός εδώ.
Υπάρχουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα bonus τραγούδια στο νέο album! Ένα τραγούδι που δεν τα κατάφερε στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά και ένα demo από το παρελθόν! Τι μπορείτε να μας πείτε για όλα αυτά τα ωραία τραγούδια;
Το “Unrestrained” είχε όλες τις βάσεις μαζί με το album, αλλά κάποια στιγμή κάπως παραγκωνίστηκε από τα άλλα τραγούδια. Δεν νιώσαμε ότι ταιριάζει στο album. Έτσι, όταν η No Remorse μας ζήτησε κάποιο bonus υλικό, το τελειώσαμε και κάναμε τη μίξη στο στούντιο του Simon, το Solna Soundrecording. Περίπου ένα χρόνο πριν, ο Stefan είχε βρει εκείνα τα παλιά demos από το 1993 σε μια κασέτα ξεχασμένη εδώ και καιρό. Πιστεύαμε ότι θα εκτιμηθούν από τους θαυμαστές μας του oldschool doom!
Η μίξη και το mastering του album έγινε από τον Dan Swanö. Γιατί τον επιλέξατε για αυτή τη δουλειά;
Ασχολείται με το συγκρότημα από το 1994 όταν ηχογραφήσαμε το πρώτο μας EP στο στούντιο του. Έχει κάνει κάποιες promo κασέτες για εμάς όλα αυτά τα χρόνια και έκανε μίξη και στο προηγούμενο album μας, το “Doomain”. Είμαι επίσης στο συγκρότημα του Dan, τους Nightingale, οπότε έχουμε πολλή ιστορία μαζί. Ξέρουμε ότι ο Dan μπορεί πραγματικά να τροποποιήσει τους ήχους και να καταλήξει στην παραγωγή που χρειαζόμασταν για αυτό το album, και σίγουρα τα κατάφερε! Αρχικά είχαμε προγραμματίσει να το μιξάρουμε στο Solna Soundrecording, αλλά το πρόγραμμα του Simon ήταν πολύ γεμάτο.
Το album κυκλοφόρησε από τη No Remorse Records. Πώς έγινε αυτή η συνεργασία;
Η κατάσταση με τις δισκογραφικές στις μέρες μας δεν είναι τόσο εύκολη, καθώς είμαστε ένα μικρό συγκρότημα. Οι δισκογραφικές πρέπει ακόμα να κερδίζουν χρήματα σε ένα πιο σκληρό ψηφιακό τοπίο. Είχαμε συζητήσει ακόμη και να κυκλοφορήσουμε μόνοι μας το album, μόνο ψηφιακά. Αλλά σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι θα χρειαζόταν πάρα πολλή προσπάθεια από την πλευρά μας, συν ότι θέλαμε πολύ αυτό το φυσικό album! Αυτό είναι πιο αληθινό ξέρετε. Μια μέρα η No Remorse επικοινώνησε μαζί μας με μια πολύ ωραία συμφωνία και μας έσωσε από πολλούς πονοκεφάλους!
Το album κυκλοφόρησε επίσης σε μια υπέροχη μορφή βινυλίου. Είστε λάτρεις του βινυλίου; Κατά τη γνώμη σου, γιατί το βινύλιο έκανε μια τόσο εκπληκτική επιστροφή τα τελευταία δύο χρόνια;
Λοιπόν, μου αρέσει η φυσική μορφή, αλλά δεν έχω καν συσκευή αναπαραγωγής βινυλίου! Νομίζω ότι είναι πολλή νοσταλγία για τη γενιά μας, να έχεις αναμνήσεις από το να κάθεσαι στο δωμάτιό σου ακούγοντας το νέο LP από τα είδωλά σου. Επίσης, υποθέτω ότι υπάρχει μια μικρή διαφορά στον ήχο, εάν έχετε έναν αξιοπρεπή εξοπλισμό ήχου.
Κάποια σχέδια περιοδείας ή η όλη πανδημία κάνει τα πράγματα ακόμα δύσκολα για εσάς;
Κλείσαμε, για τρίτη φορά τώρα, στο Demon’s Gate Festival στην Ελλάδα. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να παρευρεθούμε φέτος, αλλά όπως είπες, οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν θέλουμε να κάνουμε πολλά σχέδια. Υπάρχει επίσης ένα μικρότερο φεστιβάλ στη Σουηδία…ίσως.
Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου! Παρακαλώ, κλείσε αυτή τη συνέντευξη με ένα μήνυμα σε όλους τους φίλους σας εδώ στην Ελλάδα!
Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για όλα τα καλά λόγια και την αγάπη που λάβαμε από το νέο album! Ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να είμαστε ξανά κοντά σας σύντομα, για να rock-άρουμε και να απολαύσουμε λίγο Mythos. Yamas!
Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Ελίζα Καπουράλου
Facebook
Instagram
Twitter
Spotify
Soundcloud
Deezer
Band Members
Tom Björn – Τύμπανα
Stefan Berglund – Φωνητικά
Simon Johansson – Κιθάρες
Johan Fredrikson – Μπάσο
Ante Mäkelä – Κιθάρες
Discography
Tides, 1996
Verdict Of Posterity, 1998
Mirage, 2000
Carnage Carnival, 2008
Doomain, 2013
1349, 2021
