Τι συμβαίνει όταν ένα ξεχασμένο side–project επανασυνδέεται; Μερικές φορές, εξαιρετικά αποτελέσματα, όπως στην περίπτωση των Meridian Dawn με έντονο ελληνικό ενδιαφέρον, αφού τραγουδάει ο Antony Hämäläinen (Crystal Tears, ex–Nightrage), παίζει (;) drums ο Jo Nunez (Firewind, Gus G., ex–Nightrage, ex–Kamelot) και κιθάρες/μπάσο ο Ελληνοαμερικανός Nick Ziros. Με αφορμή το απολαυστικό melodic death metal album “The Fever Syndrome”, ο τελευταίος δεν αρνείται να δώσει τις απαραίτητες συστάσεις.
Γεια σου Nick και συγχαρητήρια για το πολύ ωραίο ντεμπούτο σας “The Fever Syndrome”. Μιας και είναι η πρώτη σας παρουσία στο περιοδικό μας, μπορείς να μας δώσεις ένα μικρό βιογραφικό της μπάντας μέχρι τώρα;
Γεια σου Γιώργο, είμαι πολύ χαρούμενος που σου άρεσε το album. Ο Antony κι εγώ είμαστε πολύ περήφανοι που κυκλοφόρησε επιτέλους μετά από τόσο καιρό. Οι Meridian Dawn είναι ένα project που ξεκίνησε ο Antony πριν πολλά χρόνια με κάποιους φίλους του στην έρημο της Arizona. Εν συντομία, ήταν ένα side-project για τον Antony, τον Jo κι εμένα. Αυτοί ήταν απασχολημένοι με Nightrage και Firewind κι εγώ με τους Remembering Never (μια metalcore μπάντα από τη Florida). Οπότε, επειδή ήταν ένα side-project, δεν πήρε ποτέ την απαιτούμενη προσοχή. Σκέψου ότι πλέον οι άλλοι κιθαρίστες δεν ασχολούνται με τη μουσική. Αυτό ουσιαστικά έφερε και μια πενταετή παύση. Οπότε, τον Οκτώβριο του 2019, ο Antony κι εγώ αποφασίσαμε να το συνεχίσουμε μόνο οι δύο μας και επιτέλους κυκλοφορήσαμε το “The Fever Syndrome”.
Θα ήθελες μήπως να μας συστήσεις και τον εαυτό σου από τη στιγμή που έχεις ελληνική καταγωγή; Πού γεννήθηκες και τι ξέρεις για τις ρίζες της οικογένειάς σου;
Αν και κάποιες φορές ευχόμουν να είχα γεννηθεί στην Ελλάδα, γεννήθηκα στην Αμερική. Οι γονείς μου όμως γεννήθηκαν εκεί και οι δύο. Ο πατέρας μου είναι από τη Ζαχάρω και η μητέρα από την Χίο. Το περίεργο είναι ότι βρισκόμουν στη Ζαχάρω όταν πήρα τηλέφωνο τον Antony για να ξεκινήσουμε πάλι το συγκρότημα. Ντρέπομαι λίγο επειδή τα ελληνικά μου θα έπρεπε να είναι καλύτερα απ’ ότι είναι και γι’ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω κάποιες από τις πιο επίσημες διατυπώσεις στα παλιά οικογενειακά αρχεία από το 1950 και πριν, οπότε είναι δύσκολο να ψάξω την ιστορία της οικογένειάς μου.
Είστε ένα συγκρότημα με τη βάση του κάθε μουσικού να βρίσκεται σε τρεις διαφορετικές χώρες. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να δουλέψεις έτσι;
Αυτό τον καιρό, με τον καθένα να έχει στο σπίτι του προγράμματα ηχογράφησης και internet, είναι αρκετά εύκολο να διατηρείς συγκρότημα με τέτοια απόσταση. Γράφω τα κιθαριστικά σημεία και τα στέλνω στον Antony μέσω Dropbox. Μετά μου στέλνει πίσω τα φωνητικά του, τα οποία μπορώ να επεξεργαστώ αν χρειάζεται. Στέλνουμε στον Jo ιδέες για τα drums μέσα από πρόγραμμα και απλά πάει στο studio και τα ηχογραφεί. Παίρνω και αυτά τα μέρη, τα βάζω σε μια σειρά με τις κιθάρες, το μπάσο και τα φωνητικά και έτοιμο!
Πόσο καιρό σας πήρε λοιπόν από τη στιγμή που ξεκινήσατε να ηχογραφείτε μέχρι να είναι έτοιμο το τελικό προϊόν;
Θα προσπαθήσω να το κρατήσω όσο πιο σύντομο γίνεται (γέλια). Πρέπει να πάμε λίγο πίσω, αφού τον πρώτο καιρό στείλαμε τα demos στον Jo για να ηχογραφήσει τα μέρη του. Όταν τα πήραμε πίσω, δουλέψαμε με τα riffs, αλλάξαμε κάποια πράγματα και τελικά στείλαμε το album για μίξη. Μετά έμεινε στην άκρη για έξι χρόνια. Όταν ξεκινήσαμε πάλι και ανέλαβα και τις κιθάρες, τις ηχογράφησα ξανά, έγραψα από την αρχή μέρη που δεν μου άρεσαν και άλλαξα κάποιες ενορχηστρώσεις. Ο Antony έγραψε από την αρχή όλα τα φωνητικά του στην ντουλάπα (!) του σπιτιού του. Χρησιμοποιήσαμε τα drums που είχε ηχογραφήσει ο Jo το 2013. Μετά που τελειώσαμε έκανα τη μίξη στο σπίτι μου τον περασμένο Απρίλιο και το έστειλα στο φίλο μου Jeff Cloyes για το mastering. Οπότε, περίπου τέσσερις μήνες για να ετοιμαστούν όλα.
Άρα όλα τα τραγούδια του “The Fever Syndrome” χρονολογούνται από την εποχή του “The Mixtape”; Πόσο άλλαξαν σε σχέση με αυτό που ακούμε τώρα;
Τα περισσότερα τραγούδια είναι μεταξύ έξι και δέκα ετών παλιά στην αρχική τους μορφή. Αλλά με όλες τις αλλαγές που έγιναν τους τελευταίους μήνες, κάποια είναι πάρα πολύ διαφορετικά. Ένα σχεδόν γράφτηκε από την αρχή πάνω από τα drums του Jo. Νομίζω ότι το μόνο τραγούδι που είναι σχεδόν ίδιο είναι το “Dressed In Ice”. Τα πιο αλλαγμένα είναι πιθανώς τα “With A Heavy Burden” και “Luminescent”. Το ομότιτλο τραγούδι “The Fever Syndrome” είναι επίσης πολύ διαφορετικό σε σχέση με το EP.
Τι αναλαμβάνει λοιπόν κάθε μέλος στη σύνθεση ενός τραγουδιού;
Τις περισσότερες φορές ξεκινάω παίζοντας riffs πάνω σε προγραμματισμένα drums. Σε κάποια άλλα τραγούδια ο Antony θα έχει κάποια ακατέργαστη κιθαριστική ιδέα η οποία θα σχηματιστεί σε κάτι. Του στέλνω αυτές τις ιδέες και αν του αρέσουν θα αφοσιωθεί σε αυτές. Δουλεύουμε και οι δύο στις ενορχηστρώσεις για να είμαστε σίγουροι ότι τα τραγούδια θα κυλάνε όσο πιο ομαλά γίνεται. Ο Antony φυσικά αναλαμβάνει όλους τους στίχους.
Ανέφερες πριν ότι οι Meridian Dawn ξεκίνησαν σαν ένα side–project. Συνεχίζει αυτό ή είναι πλέον κανονική μπάντα; Υπάρχουν πλάνα να προστεθούν και άλλα μέλη ή να περιοδεύσετε όταν περάσει η κατάσταση με την πανδημία;
Είναι κανονική μπάντα πλέον. Ξέρω ότι ο Antony έχει και τους Crystal Tears αλλά συμπεριφέρεται και στα δύο συγκροτήματα με ίσες ποσότητες ευθύνης. Θέλουμε οπωσδήποτε να περιοδεύσουμε όταν χαλαρώσει η κατάσταση και ανοίξουν πάλι οι συναυλιακοί χώροι. Είναι ο μόνος τρόπος να βγάλεις κάποια χρήματα σαν συγκρότημα από τη στιγμή που δεν μπορείς να περιμένεις να πληρώνουν τους λογαριασμούς σου οι πωλήσεις δίσκων. Όσο για παραπάνω μέλη, θα δούμε. Αυτή τη στιγμή, το να είμαστε οι δυο μας το κάνει πολύ εύκολο να σχεδιάζουμε, να παίρνουμε αποφάσεις και να ερχόμαστε σε συμφωνίες χωρίς να περιμένουμε από άλλους να απαντήσουν. Θα θέλαμε τουλάχιστον να έχουμε ένα μόνιμο drummer να μας βοηθήσει στο να γράφουμε τραγούδια αλλά είμαστε εντάξει με session μουσικούς μέχρι να βρούμε κάποιον που να έχει την ίδια νοοτροπία με εμάς.
Μιας και αναφέραμε την πανδημία, επηρέασε κάπως το συγκρότημα;
Η αλήθεια είναι ότι λειτούργησε θετικά για εμάς. Μας έδωσε το χρόνο να κάτσουμε σπίτι και να συγκεντρωθούμε. Ξεκινήσαμε με την ιδέα να φτιάξουμε και πάλι το συγκρότημα και καταλήξαμε σε ένα full-length album και ένα συμβόλαιο με την Seeing Red σε μόλις πέντε μήνες!
Η πολυετή απουσία σας ήταν αποτέλεσμα την παύσης του συγκροτήματος για μερικά χρόνια. Τώρα που επανήλθατε, πότε να περιμένουμε την επόμενη κυκλοφορία;
Ναι, ήταν επειδή ουσιαστικά η μπάντα διέλυσε μετά το “The Mixtape” EP. Πιθανώς ήταν για το καλύτερο, αφού κατά τη διάρκεια αυτή δούλευα σε μία εταιρεία management και οργάνωνα περιοδείες για συγκροτήματα. Οπότε έμαθα πολλά από αυτή τη θέση για το πώς δουλεύει η βιομηχανία και αυτό με βοηθάει να διαχειριστώ το συγκρότημα πιο αποτελεσματικά με τον Antony ώστε να μην τα κάνει όλα μόνος του. Σίγουρα δεν θα υπάρξει μεγάλη αναμονή για το δεύτερο album. Ο Antony κι εγώ έχουμε περίπου μια συλλογή από τριάντα demos που περιμένουν να πάρουν μορφή για ένα νέο δίσκο. Έχουμε επίσης την ιδέα να βγάλουμε και ένα EP το οποίο να πηγαίνει περισσότερο προς το symphonic death/black αντί για τον συνηθισμένο μας ήχο. Έχουμε και κάποιες ειδικές εκπλήξεις που θα ακολουθήσουν λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του album.
Η μουσική σας μου θυμίζει αρκετά τους Nightrage και όχι μόνο λόγω των φωνητικών; Θα συμφωνούσες; Ποια άλλα συγκροτήματα σε επηρέασαν να γράψεις τραγούδια;
Νομίζω ότι τα φωνητικά του Antony βοηθάνε αρκετά ώστε να δοθεί η Nightrage αίσθηση. Πέρα από αυτό, πιστεύω ότι τα riffs μου και οι μελωδίες είναι πολύ διαφορετικές από του Μάριου Ηλιόπουλου και του Olof Mörck. Η κιθαριστική δουλειά τους είναι πολύ πιο τρελή από κάποια πράγματα που κάνω εγώ. Βασικά βασίζω κάποιες από τις μελωδίες μου σε παλιές emo (!) μπάντες, όπως οι Thrice ή οι Thursday. Οι In Flames, Dimmu Borgir, Opeth και οι παλιοί Cradle Of Filth είναι κάποιες άλλες επιρροές, αν και ποτέ δεν ήταν μια συνειδητή επιλογή. Είναι απλά δίσκοι που έχω ακούσει πολλές φορές και ο ήχος τους έμεινε σε εμένα. Επίσης το drumming είναι λίγο διαφορετικό, αφού αφήσαμε τον Jo να έχει πλήρη κυριαρχία σε αυτό που παίζει. Νομίζω ότι αυτό τον έκανε να βάλει τα blast beats και αυτά τα τρελά γεμίσματα παντού.
Βλέπω ότι το album, που κυκλοφορεί από την Seeing Red, βγαίνει μόνο σε 300 CD παγκοσμίως. Μετά από αυτό, τέλος; Θα είναι μόνο για λίγους κι εκλεκτούς;
Ναι! Το κρατάμε πλήρως αποκλειστικό γι’ αυτούς τους λίγους! Πλάκα κάνω φυσικά. Το κάνουμε έτσι επειδή περιμένουμε τον περισσότερο κόσμο να ακούσει δικτυακά το album παρά να το αγοράσει. Πιθανώς θα κοπούν κι άλλα αντίτυπα και ίσως μία ειδική περιορισμένη έκδοση χρωματιστού βινυλίου. Θα δούμε τι θα γίνει.
Nick, σ’ ευχαριστώ για το χρόνο σου κι ελπίζω να σε δω κάποια στιγμή πάνω στη σκηνή. Μπορείς να κλείσεις τη συνέντευξη όπως θέλεις.
Κανένα πρόβλημα, ήταν ευχαρίστησή μου. Ρίχνετε οπωσδήποτε μια ματιά στα social media της μπάντας. Έχουμε κάποια φοβερά νέα και αποκλειστικά πράγματα τα οποία θα ανακοινώνονται σποραδικά εντός των επόμενων μηνών που δεν θα θέλατε να χάσετε.
Γιώργος Τερζάκης
https://www.facebook.com/meridiandawnofficial/
https://meridiandawn.bandcamp.com/
https://www.instagram.com/meridian_dawn_official/
https://www.youtube.com/user/MeridianDawnTV/feed
Band Members
Nick Ziros – Κιθάρες, Μπάσο
Antony Hämäläinen – Φωνητικά
Jo Nunez – Τύμπανα
Discography
The Fever Syndrome, 2020
