[Option A:]
Μας έλειψαν. Τους περιμέναμε. Η δεύτερη καλύτερη μπάντα από το West Yorkshire της Αγγλίας (σ.σ.: για την πρώτη θα σας μιλήσω άλλη φορά) επέστρεψε. Ο λόγος φυσικά για τους My Dying Bride, οι οποίοι θεωρώ πως δε χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις. Οι οικογενειακές δυσκολίες του Aaron Stainthorpe όσον αφορά την κόρη του, η οποία διεγνώσθη με καρκίνο (και τελικά ευτυχώς τον νίκησε), τον γέμισαν με θλίψη και απόγνωση. Αυτός ήταν ο λόγος για την απουσία τους και ακριβώς αυτά τα συναισθήματα επικοινωνούνται πλέον μέσω του “The Ghost of Orion”.
Τo “Your Broken Shore” το είχα ακούσει πολλές φορές από την ώρα που πρωτοκυκλοφόρησε ως single. Την ίδια ανατριχίλα ένιωθα όποτε το άκουγα ξανά και η έναρξη της ακρόασης του album δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Ειδικά όταν σκάνε τα πονεμένα growls του Aaron για πρώτη φορά, εκεί λυγίζω κάθε φορά. Οι κιθάρες χτίζουν μια όμορφη, μα και απελπιστική, μελαγχολία, η οποία χαρακτηρίζει το album. Καταλυτικά δρα και ο σπαραχτικός ήχος του βιολιού και του τσέλο, χρωματίζοντας ακόμη πιο σκοτεινά την ήδη βαριά ατμόσφαιρα. Ένα ακόμη highlight του δίσκου έρχεται λίγο αργότερα, με το τρίτο κομμάτι “Tired Of Tears”, ένα κομμάτι που περικλείει μέσα του όλο τον πόνο και την αγωνία που βίωσε ο Aaron.
Στο τέταρτο κομμάτι με τίτλο “The Solace”, εμφανίζεται η Lindy Fay Hella των Wardruna, η οποία πρωταγωνιστεί στο τραγούδι και καθηλώνει με τα φωνητικά της. Αυτό και το ομώνυμο κομμάτι “The Ghost Of Orion” έχουν μια τελείως διαφορετική προσέγγιση, πάντα όμως στο ίδιο ατμοσφαιρικό και συννεφιασμένο πλαίσιο. Το αμέσως επόμενο, “The Old Earth”, μπορεί να θεωρηθεί και ως το πιο επιθετικά βαρύ του δίσκου, καθώς μέσα στην πικρία και στην θλίψη διαφαίνεται μία τελευταία ρανίδα δύναμης. Για το τέλος, έχουμε ένα όμορφο κλείσιμο με ένα γαλήνιο outro, “Your Woven Shore” που καταλήγει στην τελική μελωδία του “Your Broken Shore”. Υπέροχο.
Με το “The Ghost of Orion” πιστεύω πως δύσκολα κάποιος οπαδός των My Dying Bride δε θα μείνει ευχαριστημένος. Οι συγκινητικές, συναισθηματικές, αλλά και επιβλητικές μελωδίες τους για τις οποίες αγαπήθηκαν είναι εκεί. Με 30 χρόνια ιστορίας, κανείς δε θα περίμενε κάτι λιγότερο. Αυτή η ιστορία τιμάται στο έπακρο με το “The Ghost of Orion”, χωρίς να αναμασιέται.
9/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com
———————————————————————————————————————————————————–
[Option B:]
Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια και σαράντα κύματα από τον προηγούμενο τους δίσκο “Feel The Misery”, για κυκλοφορήσουν οι My Dying Bride την νέα τους δουλειά. Πρόκειται για τη μόνη μπάντα που διατήρησε σταθερά το μουσικό ύφος της Αγίας Τριάδας του αγγλικού doom-death των 90s, παρουσιάζοντας μάλιστα από αξιοπρεπείς (σ.σ.: “A Line Of Deathless Kings”) μέχρι εξαιρετικές κυκλοφορίες (σ.σ.: “For Lies I Sire”).
Το “The Ghost Of Orion” ακούγεται καλύτερα ως σύνολο, όχι μεμονωμένα. Τα μελωδικά σημεία εναλλάσσονται με αργόσυρτα, heavy riffs και δημιουργούν τραγούδια- χαμένα παιδιά των Pink Floyd με τους Black Sabbath, όπως το ομότιτλο του δίσκου και το πρώτο single “Your Broken Shore”. Η χρήση βιολιού, τσέλου και οι χορωδιών εμπλουτίζει αρμονικά τις συνθέσεις του κιθαρίστα Andrew Craighan και τα καταφέρνει εκεί που οι περισσότερες ατμοσφαιρικές metal μπάντες αποτυγχάνουν: δεν γίνεται πανάκεια, δεν παλεύει να δημιουργήσει με το ζόρι την εντύπωση πειραματικού και ψαγμένου ύφους, δεν μπαλώνει αδέξια κάθε είδους μουσικό έλλειμμα του συγκροτήματος. Τα “To Outlive the Gods” και “Τired Of Tears” ξαναζούν τις καλύτερες “The Angel and the Dark River” στιγμές της μπάντας. Στα φωνητικά ο Aaaron Stainthorpe είναι όσο στοιχειωτικός πρέπει, με τα growls να επιστρέφουν ενεργά. Η Lindy Fay Hella (Wardruna) κλέβει την παράσταση, ερμηνεύοντας εξ’ ολοκλήρου το απόκοσμο “The Solace”. Το δεκάλεπτο έπος “The Old Earth” είναι το απόλυτο highlight του άλμπουμ. Τόσο δυνατό τραγούδι τους είχαμε να ακούσουμε από το “Songs Of Darkness, Words Of Light”, τουλάχιστον.
Ο μύθος του υπερόπτη Ωρίωνα, που νίκησε τη θεά Άρτεμη σε έναν αγώνα κυνηγιού και εκείνη στην συνέχεια τον σκότωσε για να τον εκδικηθεί, ταιριάζει γάντι με το στιχουργικό περιεχόμενο του άλμπουμ και συμπληρώνεται με το εντυπωσιακό εξώφυλλο του Eliran Kantor (Testament, Iced Earth, Sodom). Συνολικά, ο δίσκος περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν το αποτύπωμα των Βρετανών στην σκηνή τόσο ιδιαίτερο και εντείνει την προσμονή για την επερχόμενη εμφάνιση τους στην χώρα μας.
8.5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
[email protected]
