Όταν ασχολείσαι με ένα συγκρότημα και το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι ένα απίστευτα ακραίο εξώφυλλο και την Comatose από πίσω, ξέρεις τι περιμένεις να ακούσεις. Ο λόγος για τους NecroticGoreBeast που κατάγονται από τον Καναδά και δημιουργήθηκαν το 2017 από μέλη των Bookakee, Soiled By Blood και The Outborn και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει ένα demo (2018) και το ομότιτλο ντεμπούτο τους “NecroticGoreBeast” (2019). Η πορεία τους μέχρι τώρα είναι σταθερή, χωρίς περιττές προσθήκες και διαφοροποιήσεις παίζουν αυτό που παίζουν με όσο το δυνατόν πιο brutal τρόπο.
Η τετραμελής παρέα επιστρέφει με την νέα τους δουλειά που τιτλοφορείται “Human Deviance Galore”. Περιέχει δέκα κομμάτια και αν σας αρέσει το brutal death metal θα σας ικανοποιήσει. Διαβάζοντας του τίτλους των συνθέσεων θα μπορούσαν να φαίνονται αστείοι, απειλητικοί, μέχρι και αηδιαστικοί, το σίγουρο είναι ότι το συγκρότημα πέτυχε αυτό που ήθελε, να τραβήξει την προσοχή. Μουσικά παρά τον καταιγιστικό ρυθμό και τη βαβούρα που κυριαρχεί υπάρχουν κάποιες πιασάρικες στιγμές που μένουν.
Βέβαια, καθώς ακούτε τα τραγούδια, αν είστε λίγο προσεκτικοί θα διαπιστώσετε ότι κάποιους ρυθμούς σίγουρα τους έχετε ξανακούσει σε κάποια άλλα συγκροτήματα μόνο που αυτή τη φορά έχουν παραμορφωθεί και έχουν προστεθεί στα φωνητικά εκτός από τα death growls και pig squeals. Για παράδειγμα στο “Excremental Hemorrhage Fisting” έχουν δημιουργήσει ένα μείγμα από The Berzerker με έναν εμφανή ρυθμό από Kreator ειδικά στην μέση του κομματιού. Σε καμία περίπτωση δεν είναι μια μπάντα που αντιγράφει, απλώς παίρνουν αυτό που κάνουν όλοι οι άλλοι και το μετατρέπουν σε κάτι πιο άρρωστο και σάπιο μουσικά.
Το “Human Deviance Galore” φαίνεται να τραβάει άφθονη επιρροή από συγκροτήματα όπως οι Devourment καθώς επίσης και οι Internal Bleeding με έναν χαρακτήρα περισσότερο τεχνικό. Με μια ισχυρή μουσική βάση, η μπάντα εφαρμόζει μια κατάλληλη πινελιά τεχνικής ικανότητας στη συνολική εμπειρία ενώ η περίπλοκη δομή των κομματιών και η αυξομείωση του ρυθμού διοχετεύει μια ηχητική επίθεση. Αυτό το άλμπουμ είναι τόσο βαρύ όσο και ο προκάτοχός του και διαθέτει όλα όσα θα περίμενε κανείς: γρήγορα riffs, groovy slams, υπερβολικά γρήγορα drums, αρρωστημένα φωνητικά και τίτλους τραγουδιών ποτισμένους με gore. Δεν περιέχει τραγούδια που θα σου μείνουν αλλά μουσική που την ακούς και δεν χαλιέσαι.
5,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
