Είναι από τις περιπτώσεις που το μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά. Για όσους δεν γνωρίζουν τους Next To None κατάγονται από τo Lehigh Valley της Pennsylvania των Η.Π.Α. και αποτελούν το σχήμα του οποίου ηγείται ο Max Portnoy, γιος του πολύ γνωστού μας Mike Portnoy (ex–Dream Theater), οι οποίοι επιστρέφουν με τον δεύτερο τους δίσκο ονόματι “Phases”, ο οποίος αποτελεί τον διάδοχο του προ διετίας “A Light In The Dark” που είχε κυκλοφορήσει και πάλι από την InsideOut. Πρέπει να σας πω ότι ακούγοντας τον να παίζει σε αυτό το δίσκο, νομίζω ότι ο Max θα ξεπεράσει κατά πολύ τον “γέρο” του.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του κουαρτέτου, οι τύποι είναι παιχταράδες. Καταφέρνουν ευφάνταστα να παντρέψουν την progressive metal τους πλευρά (βλ. Dream Theater, OSI) με αυτή του djent (βλ. Periphery, Between The Buried And Me, Architects) και να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο αριστούργημα, ο οποίος κατ’ εμέ αφήνει χιλιόμετρα πίσω το ντεμπούτο τους.
Με νέο κιθαρίστα πλέον τον Derrick Schneider (ex–Dark Empire, ex–Xenophile – προτάθηκε στην μπάντα από τον Bumblefoot [ex–Guns ‘N’ Roses], μιας και ο ίδιος είχε συμμετάσχει στο ντεμπούτο τους) ο οποίος αντικατέστησε τον Ryland Holland, η μπάντα απέκτησε έναν φοβερό “παίκτη” του οποίου τα solo είναι ευκολοζήλευτα από μεγάλους κιθαρίστες του χώρου καθώς και ακριβώς αυτά που χρειάζονται τα κομμάτια.
Ο frontman Thomas Cuce είναι πραγματικά χαρισματικός. Είτε κάνει growl φωνητικά, είτε πιο μελωδικά, είτε πιο “punchy” ο τύπος σε σημεία μου έφερε στο μυαλό μέχρι και τον θεό Randy Blythe των εξωφρενικών Lamb Of God. Έχει να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον και είναι ένα ανατέλλον αστέρι για εμένα και δίχως να φτάνει αυτό, στα πλήκτρα ζωγραφίζει εξίσου με φοβερές μελωδίες όπου εμένα ως κύρια επιρροή του φαίνεται ο Jordan Rudess – μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι!
Όσον αφορά τις συνθέσεις, εγώ θα σας παρέπεμπα να ακούσετε το “The Wanderer” – ένα εικοσάλεπτο έπος με το οποίο κλείνει ο δίσκος, το “Kek”, το “Denial” και το “Answer Me”. Και αυτό γιατί απλά πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο. Ο δίσκος παρά τα εξήντα οχτώ (68) λεπτά (!!!) διάρκειας του έχει τρομερή ροή! Σίγουρα θα το κατ’ ευχαριστηθείτε.
Απλά κλείνοντας να αναφέρω ότι την παραγωγή του δίσκου επιμελήθηκε η ίδια η μπάντα στα Battery Powered Studios (home studio) του Cuce, όπου εκεί έγιναν οι περισσότερες ηχογραφήσεις πέραν των τυμπάνων, τα οποία ηχογραφήθηκαν στα Radiant Studios στο Nashville, ιδιοκτησίας Neal Morse με μηχανικό ήχου τον Jerry Guidroz. Την μίξη ανέλαβε ο βραβευμένος με Grammy, Adam “Nolly” Getgood (Periphery) ενώ το εκπληκτικό εξώφυλλο είναι δουλειά του θεού Travis Smith (Opeth, Anathema, Maplerun κ.α.). Απλά αποκτήστε το!
9/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
