Την τελευταία δεκαετία η Nuclear Blast έχει αποτελέσει σανίδα σωτηρίας για πολλά heavy metal μεγαθήρια όταν αυτά είχαν αρχίσει να χάνουν το δρόμο τους, με χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις εκείνες των Accept και Testament. Σε αυτή τη σωσίβια λέμβο μεταπήδησαν όμως και οι – τίμιοι από τους λίγους – Overkill όταν με εκείνο το τρελό “Ironbound” comeback του 2010 μας είχαν αφήσει να παραμιλάμε. Έκτοτε κυκλοφόρησαν άλλους τρεις δίσκους που κατάφεραν να τους διατηρήσουν σε υψηλά thrash επίπεδα, χωρίς όμως να καταφέρουν να κάνουν την ίδια αίσθηση με τότε.
Μετά και το αρκετά πρόσφατο “The Grinding Wheel” που κατά τη γνώμη μου δεν περιείχε κάτι το συνταρακτικό, ήρθε η ώρα για την ολοκαίνουργια δουλειά. Το “The Wings Of War” όπως όλα τα Overkill albums έτσι κι αυτό, απαιτεί παραπάνω από μία ακρόαση ώστε να καταφέρει κάποιος να το κρίνει όπως πρέπει. Κι αυτό κυρίως διότι η σημερινή κατάσταση του thrash metal είναι τέτοια που το έχει διαμορφώσει έτσι. Σίγουρα δεν πρόκειται να συναντήσεις “hits” τύπου “Bring Me The Night” ή “Electric Rattlesnake”, ενώ και οι ταχύτητες είναι αισθητά κατεβασμένες, κάτι το οποίο φαίνεται από το “White Devil Armory” και έπειτα. Αν αποκλείσουμε αυτά τα δύο στοιχεία, τότε μιλάμε για ένα σχετικά κλασικό Overkill album γεμάτο ρυθμούς, ξερά riffs, τυπικά punk rock ξεσπάσματα, φωνητικά Blitz να περνάνε δεύτερη εφηβεία και τις σήμα-κατατεθέν μπασογραμμές του DD Verni να είναι παρούσες σε κάθε τραγούδι. Με μοναδική αρνητική εξαίρεση το “Welcome To The Garden State” που από την αρχή θεώρησα πως είναι υπερβολικά “εκτός ύλης” (ακόμα και για τα χαβαλετζίδικα δεδομένα μου) κομμάτια υπάρχουν αρκετά και πιο αξιόλογα από πρόπερσι. Έχουμε το τυπικό δυναμικό ξεκίνημα με “Last Man Standing”, το φιλότιμο αλλά αδύναμο “Head Of A Pin”, τις πιο old-school συνθέσεις “Batshitcrazy” και “Out On The Road–Kill” αλλά και το σοβαρότερο (και μάλλον καλύτερο) κομμάτι του δίσκου. Αυτό δεν είναι άλλο από το “Where Few Dare To Walk”. Ακουστική εισαγωγή με στοιχειωτική μελωδία, mid-tempo riff του τύπου “απλό-αλλά-ουσιώδες” για να οδηγηθούμε σε μία πληθώρα εναλλαγών με βασικό πρωταγωνιστή το μπάσο που αποτελεί και το σκελετό της σύνθεσης. Η γενικότερη εικόνα που σου αφήνει είναι ΟΚ, γνωρίζοντας πως θα μπορούσαν να συνθέσουν 1-2 πιο γρήγορες στιγμές αντί να παίζουν μπάλα με αργόσυρτα κομμάτια που καταλήγουν να είναι fillers.
Θα ήμουν τρομερά μεγάλος ψεύτης αν έλεγα πως το “The Wings Of War” θα γράψει ιστορία. Άλλωστε οι Overkill ποτέ δε στόχευαν στη δόξα. Το μόνο που πάντα ήθελαν ήταν να περάσει καλά αυτός που θα τους ακούσει. Το album μέχρι ενός σημείου το πάει καλά. Αυτό που το αφήνει πίσω όμως είναι η έλλειψη φρέσκων ιδεών, η οποία τους κάνει να βαδίζουν εκ του ασφαλούς. Και για να μην παρεξηγηθώ, έχει καλές στιγμές. Όλοι ξέρουμε όμως τι μπορεί να γίνει άμα τους πετύχεις σε πιο ορεξάτη φάση.
6.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
Οι θρύλοι του Αμερικάνικου thrash από το New Jersey μετά από μια σειρά εκπληκτικών κυκλοφοριών όπως τα “Ironbound”, “The Electric Age”, “White Devil Armory” και “The Grinding Wheel” επέστρεψαν με ένα έργο ισάξιο με τους προκατόχους του. Το δέκατο ένατο studio album των Overkill, ‘’The Wings Of War’’, κυκλοφόρησε στις 22 Φεβρουαρίου του 2019 και ήρθε με σκοπό να μας θυμίσει τι εστί Overkill. Η μπάντα που ξεκίνησε από το L‘Amours στο Brooklyn στην αρχή των ’80s μας αποδεικνύει ότι σχεδόν 40 χρόνια μετά ξέρουν πως να μας εντυπωσιάζουν με το ιδιαίτερο στυλ τους. Με έναν νέο drummer στο δυναμικό τους τον Jason Bittner (ex-Flotsam and Jetsam), στην τελευταία τους κυκλοφορία τα κομμάτια κυμαίνονται από thrash και groove μέχρι και punk.
Ο δίσκος ξεκινάει δυναμικά με τα γρηγορότερα κομμάτια του album ‘’Last Man Standing’’ (το οποίο είναι και το πρώτο τραγούδι που έδωσαν στη δημοσιότητα με τη μορφή lyric video στις 18 Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους) και ‘’Believe In The Fight’’ ( που είναι προσωπικό αγαπημένο). Με αυτά τα δυο γρήγορα και αγνά thrash κομμάτια σε καμία περίπτωση δεν μας προϊδεάζουν για τον groove ύμνο ‘’Head Of A Pin’’ (το οποίο κυκλοφόρησαν με τη μορφή lyric video στις 18 Ιανουαρίου 2019, 1 περίπου μήνα πριν την επίσημη κυκλοφορία του album). Ακολούθως μην αφήνοντας τον ακροατή να χαλαρώσει πολύ από τον groovy ήχο, τον χτυπάνε με το ‘’Batshitcrazy’’ με τις ακατάπαυστες αλλαγές του. Στη συνέχεια μας δίνουν μάλλον το πιο μέτριο κομμάτι του δίσκου ‘’Distortion’’. Όμως μόλις ακουστούν οι πρώτες χορδές από το μπάσο του D.D. Verni στο τρομερό ‘’A Mother’s Prayer’’ μας αρπάζουν για ακόμη μια φορά από το σβέρκο και ειδικά στο μελωδικό αλλά ταυτόχρονα γρήγορο ρεφραίν.
Συνεχίζοντας οι Overkill όχι μόνο διατηρούν την ταχύτητα του ‘’A Mother’s Prayer’’ αλλά την αυξάνουν στο σχεδόν punk κομμάτι ‘’Welcome To The Garden State’’ (το πιο πρόσφατο videoclip από τον δίσκο που βγήκε την ίδια μέρα με το album) , στο οποίο ο Jason Bittner παίρνει το συγκρότημα στις πλάτες του με την ταχύτητα που δίνει σε αυτό. Τη στιγμή που ακούγεται η instrumental εισαγωγή του ‘’Where Few Dare To Walk’’ ξέρουμε ότι θα ακολουθήσει ένα βαρύ κομμάτι. Οι Overkill τοποθέτησαν το πιο heavy τραγούδι του album στο καταλληλότερο σημείο καθώς είναι ιδανικό για τη μετάβαση από την ταχύτητα του ‘’Where Few Dare To Walk’’ πίσω στον πιο μελωδικό ήχο του τρομερού riff του ‘’Out On The Road–Kill’’ και τον groovy τόνο του ‘’Hole In My Soul’’.
To ‘’The Wings Of War’’ είναι ένα album το οποίο όσες περισσότερες ακροάσεις του δώσεις, τόσο πιο κερδισμένος θα βγεις. Θα ανακαλύψεις τα εθιστικά pre-choruses του ‘’Believe In The Fight’’ καθώς και του ‘’Where Few Dare To Walk’’. Θα αναγνωρίσεις το ταλέντο του Bittner πίσω από το drum-kit στο ‘’Welcome To The Garden State’’, το κιθαριστικό διαμάντι που είναι το ‘’Out On The Road–Kill’’ καθώς και το μοναδικό groovyήχο που έδωσε στο ‘’Head Of A Pin’’ το κιθαριστικό δίδυμο των Dave Linsk και Derek Tailer. Θεωρώ περιττό να αναφερθώ στην απόδοση των δυο ηγετών του συγκροτήματος Blitz και D.D. Verni.
Το συμπέρασμα από την τελευταία δουλειά αυτής της ΜΠΑΝΤΑΡΑΣ είναι ότι πάντα θα έχουν κάτι καινούργιο να μας δώσουν όσα χρόνια και αν περάσουν και όσες κυκλοφορίες και αν κάνουν. Πάντα θα είναι ένας καλολαδωμένος τροχός που θα κυλάει για πολλά χρόνια ακόμα. Οι Overkill του 2019 είναι εδώ για να μείνουν και να ισοπεδώσουν ότι βρίσκετε στο διάβα τους. Όπως φαίνεται ο Blitz κρατάει τον λόγο του μιας και πίσω το 1987 είπε το αθάνατο : ‘’We will walk all over you ‘cause we are the Wrecking Crew’’!
8.5/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
