Αν δει κανείς το όνομα της μπάντας σε συνδυασμό με το λογότυπο, τις φωτογραφίες και τα εξώφυλλά τους, το πιθανότερο θα είναι να συμπεράνει πως πρόκειται για χαβαλέδες και πως και η μουσική τους είναι αναλόγως ασόβαρη. Αυτά όλα μέχρι να πατηθεί το play,γιατί αυτό που ακολουθεί αποτέλεσε σίγουρα τη μεγαλύτερη έκπληξη του μήνα για μένα. Βλέπετε οι Βρετανοί Party Cannon δεν παίζουν χαβαλέ hard rock αλλά brutal death metal που θα κάνει πολλούς από τους υποτιθέμενους σοβαρούς, να πάνε σοβαρότατα και να πουλήσουν τα μουσικά (και όχι μόνο) όργανά τους. Η μπάντα σε αυτό το δεύτερο ep της , που παρεμπιπτόντως έχει κυκλοφορήσει από το 2013, μπαίνει με τσίτα τα γκάζια , πολύ κοντά στο στυλ συγκροτημάτων όπως οι Dying Fetus, Misery Index και The Kennedy Veil, αφήνοντάς με με το στόμα ανοικτό αναφορικά με το πόσο πολύ έχουν δουλέψει τις συνθέσεις τους, τα blasts και την αλληλουχία των riffs. Η εξαιρετική δουλειά επεκτείνεται και στα κομμάτια του ep του 2012, εκεί όπου μπορεί κανείς να τους ακούσει πολύ κοντά στο Carcass-οειδές ύφος των Βέλγων Aborted εποχής “Goremageddon-The Saw And The Carnage Done” όπου και εκεί είναι αξιολογότατοι. Τους βλέπω αρκετά άνετους για να πάρουν τη φάση στα σοβαρά, άρα δύσκολα να βρείτε υλικό τους να κυκλοφορεί. Θα ήταν όμως κρίμα να μην τους τσεκάρετε μιας και σίγουρα αξίζουν το κόπο.Το καλύτερο βέβαια είναι πως ονομάζουν το ύφος τους party slam.
7/10
Τάσος Δεληγιάννης
[email protected]
