Υπάρχουν συγκροτήματα που ξυπνούν αναμνήσεις. Αυτό το έχει γενικά η μουσική (σ.σ.: όχι μόνο η μουσική που ακούμε, όλα τα είδη μουσικής). Αν είναι καλές ή κακές είναι ένα άλλο θέμα. Πως γνώρισα λοιπόν τους Ravensire; Ήταν πίσω στο 2013 όταν κυκλοφόρησαν το πρώτο τους πλήρη δίσκο από την Eat Metal Records. Τότε ο Γρηγόρης με είχε βάλει να το ακούσω (σ.σ.: υποχρεωτικά) και επειδή εγώ χατίρι δεν χαλάω τον άκουσα όλον. Και τον αγόρασα.
Από τότε οι Ravensire έχουν προχωρήσει μπροστά και πλέον το “A Stone…” είναι η τρίτη πλήρη τους δουλειά (σ.σ.: έχουν βγάλει ανάμεσα δύο split αν δεν κάνω λάθος και ένα EP). αυτή είναι η δεύτερη δουλειά τους κάτω από την στέγη της Cruz Del Sur. Μέχρι σήμερα ότι κυκλοφόρησαν ήταν αρκετά καλό. Όταν διάβασα πως το “A Stone…” θα είναι πιο “δουλεμένο” σε μια προσπάθεια να διευρύνουν την μουσική τους μπορώ να πω ότι μου μπήκαν ψήλοι στα αυτιά. Εξάλλου αν κάτι έκανε τους Ravensire να ξεχωρίζουν ήταν αυτός ο σχετικά πρωτόγονος ήχος τους όπου ακόμα και τα φωνητικά του Rick, που δεν τον λες και μέγα τραγουδιστή, έδεναν πολύ καλά πάνω στο σύνολο.
Το άλμπουμ λοιπό ανοίγει και κλείνει με τα καλύτερα κομμάτια του. Το Bathory-κο άνοιγμα με το “Carnage At karnag” είναι κομματάρα! Ενώ το “The Games Of Titus” είναι καραεπικό και ασήκωτο κομμάτι. Είναι επίσης το μεγαλύτερο σε διάρκεια και το πιο δραματικό του δίσκου. Τι γίνεται όμως ανάμεσα σε αυτά;
Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα. Στην προσπάθεια του συγκροτήματος να γυαλίσει κάπως τον ήχο του ήρθαν στην επιφάνεια κάποια κενά σε θέματα σύνθεσης και… φωνής. Γιατί μπορεί το “After The Battle” να είναι αξιοπρεπές όμως για παράδειγμα το “The Smiting God” που είναι το πιο γρήγορο στου δίσκου έχει ένα… “άμπαλο” ρεφραίν ενώ το “Red Thieves of Pleasure” προσωπικά μου έκανε πιο πολύ σαν κακόγουστο αστείο. Κάποιες καλές στιγμές που υπάρχουν μάλλον αναιρούνται εύκολα από τις προαναφερόμενες αδυναμίες.
Μπορεί το “A Stone” να μην είναι ένας κακός δίσκος όμως σίγουρα είναι ένα βήμα κάτω σε σχέση με το φοβερό “The Cycle never Ends”. Ίσως ήρθε η ώρα να κάτσουν να σκεφτούν το τι ακριβώς θέλουν να κάνουν με την μουσική τους…
6.5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
