Να και κάτι τελείως διαφορετικό από τα συνήθη ακούσματά μου. Το Return της μάλλον εκκεντρικής και ολίγων αλλοπρόσαλης Regina Lund, μας απομακρύνει εντελώς από από το heavy metal στερέωμα και μας οδηγεί προς πιο περίεργες κατευθύνσεις. Σαν αναγνωρισμένη τραγουδίστρια της Σουηδίας, έχει καταφέρει να κερδίσει τόσο τα mainstream όσο και τα πιο underground ακροατήρια. Η μουσική της συνδυάζει τα γνωστά pop στοιχεία που κυριαρχούν σήμερα με ελαφρές αναφορές στο punk. Ενώνοντας αυτό τον ήχο με άκρως προσωπικούς και σκοτεινούς στίχους εμπνευσμένους από διάφορα δικά της ποιήματα (αν και αυτό φαντάζει κάπως εγωκεντρικό) μας δίνει ένα album που σίγουρα μεν δε θα μας κάνει να κουνάμε το σβέρκο μας πάνω-κάτω σαν αγρίμια σε κλουβί, θα μας προσφέρει δε αρκετές chill-out καταστάσεις, ιδανικές για χαλάρωμα. Βασικό συστατικό, πάντα η αιθέρια φωνή της Regina, καθώς όπως αποδεικνύεται διαθέτει περίσσιο ταλέντο. Ο αισθησιασμός αλλά και ο πόνος που αποπνέει σπάνια συναντάται σε γυναικεία φωνή. Τουλάχιστον σε τέτοια είδη μουσικής. Μέσα στο Return δε θα βρεις αυτό που λέμε “κομματάρα”. Όχι, δεν πρόκειται για τέτοιο δίσκο. Βασικά δε νομίζω να το κατέτασσα ως “δίσκο” με την ευρεία έννοια της λέξης. Ίσως και να ήταν soundtrack ταινίας του Quentin Tarantino. Και γιατί όχι; Συνθέσεις όπως Dare, Everybodys Darling, This Is My Shield και το -από άλλο πλανήτη- Bartender είναι το ίδιο ψυχεδελικά όσο είναι και ο Mr. Pulp Fiction. Συμπερασματικά λοιπόν, το Return της κυρίας Regina Lund δεν είναι ούτε rock, oύτε metal, ούτε τίποτα από όλα αυτά. Τι είναι λοιπόν; Είναι απλά…άαααααλλη φάση.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
