Ερχόμενοι από το Τορόντο του Καναδά, οι Sarin επιστρέφουν με την τρίτη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο “You Can’t Go Back”. Γραμμένο εις μνήμην πολλών σχέσεων που κατέρρευσαν, ο δίσκος επικεντρώνεται στη συνειδητή προσπάθεια για αλλαγή, αναγνωρίζοντας τις συμπεριφορές και τις περιστάσεις που καθιστούν τη χαρά λιγοστή και δουλεύοντας να περιορίσουν την επιρροή τους στη ζωή. Τα λυρικά θέματα του album είναι παρόντα στις τονικά πυκνές και αξέχαστες δομές τραγουδιών που δημιουργούν ένταση καθ’ όλη τη διάρκεια, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή και αναζωογονητική αίσθηση. Το σχήμα αποτελείται πλέον από τους Aleks Hara στα τύμπανα, Andrew Salmon στο μπάσο, Matt Dakers στην κιθάρα και David Wilson σε κιθάρα και φωνητικά.
Το πρώτο κομμάτι με τίτλο “Cold Open” είναι ταυτόχρονα ατμοσφαιρικό και groovy, τα φωνητικά μπάσα και βαριά και κάπου στη μέση η σύνθεση χαλαρώνει για λίγο με αρπίσματα και μελωδίες στις κιθάρες. Ξεκινώντας με πολεμικού ύφους τύμπανα το ορχηστρικό “When You Melt” χτίζει δυναμικά για ένα riff που θα σε κάνει να κοπανηθείς σίγουρα. Από το τρίτο λεπτό και μετά οι μελωδίες ξαναπαίρνουν το φως και μιλάνε με τον δικό τους τρόπο, γυρνώντας μετά από λίγο πάλι στο groovy μοτίβο. Ήδη μπορώ να πω φοβερή ισορροπία στις εναλλαγές. Το κύριο riff του “Reckoner” (για το οποίο έχει κυκλοφορήσει και επίσημο μουσικό video) θυμίζει sludge/stoner metal. Ελάχιστα φωνητικά επίσης μέχρι στιγμής, όχι ότι είναι κακό αυτό φυσικά.
Το “Thick Mire”, επίσης ορχηστρικό, που για το οποίο επίσης έχει κυκλοφορήσει επίσημο μουσικό βίντεο, ξεκινάει δίνοντάς σου την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποια σπηλιά ή ναό και όσο πορεύεσαι όλο και βαθύτερα στον χώρο αναδιπλώνονται οι παγίδες. Όλα τα όργανα ξεκινάνε με έναν groovy ανεβαστικό ρυθμό, σα να σου λένε «τρέξε» ένα πράμα. Στα μισά του κομματιού όλα παγώνουν (όπως μέχρι στιγμής μας έχουν συνηθίσει οι Sarin) και μετά από λίγο οι κιθάρες παίζουν πρίμα μελωδίες οδηγώντας σε ένα γρήγορο κρεσέντο για κλείσιμο.
Το “Otherness” επίσης άνευ φωνητικών, διότι αυτή η μουσική δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. Ίσως το αγαπημένο μου, μελωδικό, groovy ανά σημεία, σα να ακούω ένα post-rock άσμα το οποίο με ταξιδεύει σε καλοκαιρινές συναυλίες με ένα κάρο μπύρες.
Στα ίδια μοτίβα και το “Leave Your Body” με την διαφορά ότι ξανασυναντάμε φωνητικά. Ο τίτλος δικαιώνει το κομμάτι γιατί όντως είναι σα να σου λέει να αφήσεις το σώμα σου πίσω και να χαθείς στις μελωδίες και τα ακραία riff του. Εξωπραγματικό αποτέλεσμα από τους προαναφερθέν κυρίους, πραγματικά μια άρτια συνθετική δουλειά. Δεν μπορώ να πω πολλά, αν είστε της φάσης απλά ακούστε τους και δε θα χάσετε, το πράμα πληρώνει.
8/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
