Το συγκρότημα αυτό αν και ξεκίνησε την πορεία του το 1991 ,κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του το 2000 αλλά λόγω του ότι χάλασε η συμφωνία που είχαν κλίσει με το συμβόλαιό τους ,το συγκρότημα διαλύθηκε. Το 2006 ανασυγκροτήθηκαν και ήρθε καιρός για τον δεύτερό τους δίσκο αλλά αυτή την φορά με την Perris Records.Έντεκα κομμάτια κλασσικού Rock, αλλά εκτός από ένα-δύο ,κανένα άλλο δεν μου κίνησε το ενδιαφέρον. Πρώτα απ’ όλα τα φωνητικά δεν μου βγάζουν κάποιο δυνατό feeling, αλλά κάτι βαρετό και μονότονο. Κιθαριστικά έχει αρκετά καλά σημεία που γούσταρα αρκετά την όλη φάση ,αλλά μετά το κομμάτι συνέχιζε με τον ίδιο τρόπο και έτσι βαριόμουν πολύ γρήγορα. Ρίχνουν και μία μπαλάντα στη μέση περίπου του δίσκου έτσι για να σπάσει ο πάγος αλλά και εκεί αποτυγχάνουν κατά την γνώμη μου. Όσοι είστε φανατικοί του είδους μείνετε σε αυτά που ακούτε μιας και δεν νομίζω να βρείτε κάτι εδώ που να σας ταράξει τον μουσικό σας κόσμο.
6/10
Ηλίας Μαρόγλου
