Οι Shores Of Null, ερχόμενοι από τη Ρώμη της Ιταλίας και έχοντας δημιουργηθεί το 2013, επανέρχονται με το νέο τους άλμπουμ “Beyond The Shores (On Death And Dying)”. Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον τραγουδιστή Davide Straccione για να μας πει λίγα πράγματα σχετικά με αυτό.
Γεια σου Davide και συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του “Beyond The Shores (On Death And Dying)”, πιθανώς ένας από τους καλύτερους και προσωπικά αγαπημένους δίσκους της προηγούμενης χρονιάς. Ποια είναι η ανταπόκριση μέχρι στιγμής; Είστε ευχαριστημένοι με το δημιούργημά σας;
Γεια σoυ Γιάννη, σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο πολύ ο δίσκος και πράγματι η ανταπόκριση μέχρι στιγμής είναι απίστευτα θετική. Βρεθήκαμε σε πολλές δημοσκοπήσεις του 2020 και λαμβάνουμε πολλά προσωπικά μηνύματα από θαυμαστές επίσης, κάποια εκ των οποίων πολύ συγκινητικά. 100% περήφανοι για το σκοτεινό μας δημιούργημα.
Το να κάνεις άλμπουμ με ένα τραγούδι δεν είναι τόσο συνηθισμένο. Τι σας έκανε να ακολουθήσετε αυτή την κατεύθυνση για το νέο άλμπουμ;
Δεν είχαμε και τις καλύτερες σχέσεις με την προηγούμενη δισκογραφική εταιρεία και νιώθαμε πως ήμασταν σε αδιέξοδο. Εξαιτίας αυτού ήμασταν σε μία σκοτεινή διάθεση και οι λεγόμενες “Black Drapes For Tomorrow” (μτφ. μαύρες κουρτίνες για το αύριο) κυμάτιζαν εμφανώς. Βασικά μπήκαμε στο στούντιο το καλοκαίρι του 2019 για να ηχογραφήσουμε ένα διαφορετικό άλμπουμ, είχαμε αρκετά κλασικά κομμάτια και σκοπεύαμε να τα δημοσιεύσουμε ως το τρίτο μας άλμπουμ. Στη μέση των ηχογραφήσεων αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε πάνω σε ένα άλλο κομμάτι, το οποίο έγινε τελικώς το “Beyond The Shores (On Death And Dying)”, νιώσαμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Οι Gabriele και Raffaele έκαναν την ενορχήστρωση μέσα σε τέσσερα με πέντε απογεύματα, τα riffs απλά βγήκαν από μέσα τους και μας άρεσε τόσο αυτό που βγήκε που αποφασίσαμε να επεκτείνουμε τον χρόνο για να ηχογραφήσουμε και αυτό το μεγάλο κομμάτι επίσης. Όταν μπήκα εγώ στο στούντιο για να ηχογραφήσω τα φωνητικά, ηχογράφησα και τα δύο άλμπουμ μέσα σε αυτές τις λίγες μέρες. Οπότε ναι, ηχογραφήσαμε δύο άλμπουμ αλλά είμαι χαρούμενος που το κάναμε αν σκεφτείς το τι έγινε στον κόσμο μας λίγο αργότερα. Αποφασίσαμε να δώσουμε προτεραιότητα στο άλμπουμ ενός τραγουδιού καθώς νιώσαμε πως ήταν η τέλεια επιλογή για μία παράξενη χρονιά όπως το 2020.
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχει μία συγκεκριμένη θεματολογία ή ιδέα πίσω από το άλμπουμ. Μπορείς να μας πεις κάτι για το νόημα και πώς προέκυψε;
Έχοντας έτοιμη την ενορχήστρωση, είχα μία συζήτηση με τον Gabriele για τα πιθανά θέματα. Ήμουν αρκετά εξαντλημένος έχοντας γράψει τους στίχους για το άλλο άλμπουμ οπότε έψαχνα για έμπνευση. Ο Gabriele μου είπε για τα πέντε στάδια της θλίψης και το βιβλίο της Elisabeth Kübler-Ross, “On Death And Dying”, μία μελέτη πάνω στην ανθρώπινη προσέγγιση του θανάτου, ειδικά σε όσους πάσχουν από ανίατες ασθένειες και τις οικογένειές τους. Ένα τόσο βαθύ θέμα που με άγγιξε αμέσως, θεώρησα πως ήταν τέλειο για ένα τραγούδι σαράντα λεπτών που είναι τόσο σκοτεινό και δυνατό. Οι στίχοι έχουν γραφτεί από την οπτική μεριά ενός ετοιμοθάνατου ανθρώπου που βιώνει τα διάφορα στάδια της θλίψης, δηλαδή άρνηση, θυμό, διαπραγμάτευση , κατάθλιψη και αποδοχή, από τη στιγμή που μαθαίνει για την ασθένεια του μέχρι τη στιγμή που αγκαλιάζει ήρεμα το θάνατο σαν την αναπόφευκτη λύση.
Αναμφισβήτητα τα δώσατε όλα για αυτή την κυκλοφορία. Πώς ήρθατε σε επικοινωνία με τους Mikko, Thomas και όλους τους άλλους μουσικούς που συμμετείχαν;
Ένα τόσο μεγάλο και πολύπλοκο τραγούδι άξιζε να έχει μία ειδική μεταχείριση για να μπορέσει η σύνθεση να “αναπνεύσει” και να έχει προσωπικότητα. Οι guests που επιλέχθηκαν δεν είναι τυχαίοι, ειδικά ο Mikko και Thomas. Η αλήθεια είναι ότι ακούγοντας μερικά από τα riffs, το μόνο πράγμα που μπορούσαμε να πούμε ήταν – “Αυτό το κομμάτι είναι εντελώς Saturnus, γιατί δεν ρωτάμε τον Thomas;”. Και αυτό έγινε. Θαυμάζω τους Saturnus και τους Swallow The Sun για πάνω από δεκαπέντε χρόνια, με τους Saturnus κάναμε και μερικές εμφανίσεις μαζί στην αρχή της καριέρας μας. Δεν είχαμε την ευχαρίστηση να μοιραστούμε τη σκηνή με τους Swallow The Sun ακόμα, αλλά κατάφερα να συναντήσω τον Mikko από κοντά για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους στη Ρώμη το Νοέμβριο του 2019. Και οι δύο είχαν δείξει ενδιαφέρον να συμμετέχουν στο άλμπουμ και στη συνέχεια τους προσκαλέσαμε και τους δύο στη Ρώμη στις αρχές του 2020 για να ηχογραφήσουν τα μέρη τους, θέλαμε να είναι στο στούντιο μαζί μας ώστε να έχουμε μία πιο ουσιαστική συνεργασία. Όσον αφορά την Elisabetta, μένει στη Ρώμη και τραγουδά στους Inno, υπέροχη gothic/doom metal μπάντα. Ο μακροχρόνιος φίλος και παραγωγός μας, Marco “Cinghio” Mastrobuono, παίζει επίσης στους Inno, πέρα από το ότι είναι ο σύζυγος της Elisabetta, οπότε για εμάς ήταν σαν να κρατάμε τα πράγματα εντός της οικογενείας. Για να είμαι ειλικρινής, ο Marco ακόμα παίζει το μπάσο σε αυτό το άλμπουμ εφόσον ο μπασίστας μας, ο Matteo, ήταν στην Ολλανδία εκείνη την περίοδο όπου και διαμένει. Άλλη μία μικρή guest εμφάνιση είναι αυτή της Martina L. McLean, κάνει κάποια ακραία high-pitched screams σε ένα αρκετά γρήγορο κομμάτι πάνω από τα καθαρά μου φωνητικά. Η Martina είναι η γυναίκα του Gabriele καθώς και η κεφαλή της Sanda Movies, η κολεκτίβα παραγωγής ταινιών που κάνει όλα τα βίντεο μας συμπεριλαμβανομένου του ολοκληρωμένου βίντεο για το “Beyond The Shores (On Death And Dying)”. Υπάρχουν και άλλες συμμετοχές των Paolo Campitelli στο πιάνο και οι Fabio και Valentina Gabbianelli στο κοντραμπάσο και βιολί. Όπως βλέπεις, αυτό το άλμπουμ είναι μια ομαδική προσπάθεια, η ενότητα είναι δύναμη.
Πώς έγινε το βίντεο για το “Beyond The Shores (On Death And Dying)” να μην συμπεριλαμβάνει τον Mikko ή τον Thomas; Ήταν εξαιτίας των περιορισμών λόγω της πανδημίας;
Μαγνητοσκοπήσαμε τους guest στο στούντιο όσο ήταν εκεί, μπορείς να τους δεις στα άλμπουμ trailers. Ωστόσο μαγνητοσκοπήσαμε το επίσημο βίντεο το Νοέμβριο του 2020 σε μόλις τρεις μέρες παρά τους περιορισμούς λόγω πανδημίας, η ιδέα ήταν να έχουμε ένα πιο αφηρημένο βίντεο, οπότε οι guest δεν ήταν απαραίτητοι, ούτε καν η υπόλοιπη μπάντα δεν ήταν εκεί όπως μπορείς να δεις.
Όπως και να έχει, καταφέρατε να αιχμαλωτίσετε το συναίσθημα και την ατμόσφαιρα που θέλατε; Πες μας περισσότερα για το νόημα στο παρασκήνιο καθώς η ιστορία ξεδιπλώνεται.
Ναι, φυσικά. Στην αρχή δεν ξέραμε αν θέλαμε να τολμήσουμε ένα τέτοιο εγχείρημα αλλά χαίρομαι που το κάναμε αυτό χάρις στην Sanda Movies. Το βίντεο αντανακλά την ιδέα του άλμπουμ, έχει υπότιτλους και νομίζω πως ο συνδυασμός μουσικής/βίντεο/στίχων είναι ικανός να προσφέρει την καλύτερη δυνατή εμπειρία, αλλά μπορείτε να το μάθετε αυτό καλύτερα οι ίδιοι.
Πού γυρίστηκε το βίντεο;
Οι σκηνές με τα βουνά γυρίστηκαν στην περιοχή του Abruzzo, από όπου προέρχομαι, ενώ οι σκηνές του νεκροταφείου, της νεκροφόρας και των φέρετρων γυρίστηκαν κάπου στην Τοσκάνη.
Με ποιον θα ενδιαφερόσουν να συνεργαστείς στο μέλλον;
Θα ήθελα πολύ να κάνω ένα ντουέτο με την Chelsea Wolfe.
Ποια είναι η κύρια επιρροή για τη δημιουργία μουσικής;
Νομίζω πως δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως από μουσικής πλευράς, αυτό το άλμπουμ ειδικά έχει επηρεαστεί από My Dying Bride, Paradise Lost, Swallow The Sun αλλά μας αρέσουν ακόμα οι Katatonia, Amorphis, Sentenced, Enslaved και πολλοί άλλοι. Από φωνητικής άποψης, προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου όσο το δυνατόν περισσότερο.
Πώς σκεφτήκατε το όνομα Shores Of Null και τι σημαίνει για εσάς;
Έχει να κάνει με το νερό και την θέληση να ξεκινάς από την αρχή. Αυτές οι ακτές είναι ένα γαλήνιο μέρος όπου δεν υπάρχει πόνος και μπορούμε να ξεκινήσουμε μία νέα ζωή. Όταν επιλέχθηκε το όνομα ήμουν στη Βουδαπέστη, στις όχθες του Δούναβη και είχα τη λέξη ‘ακτές’ να γυρίζει στο κεφάλι μου για λίγη ώρα. Καθώς περπατούσα και περπατούσα συνάντησα τη ‘zero kilometer stone’, μία πέτρα στο σχήμα ενός μηδενικού που σηματοδοτεί το σημείο αναφοράς από το οποίο υπολογίζονται όλες οι αποστάσεις για τη Βουδαπέστη. Τότε είναι που πρόσθεσα τη λέξη ‘null’ σκεπτόμενος τη γερμανική λέξη για το μηδέν αλλά ανακάλυψα αργότερα ότι είχε νόημα ακόμα και στα αγγλικά. Η συγχώνευση των δύο λέξεων δημιούργησε το όνομα της μπάντας, στη τελική όλοι είχαμε έρθει από άλλες μπάντες και ξεκινούσαμε ένα νέο εγχείρημα με έναν τρόπο που άρεσε σε όλους αλλά που δεν είχε καμία σχέση με το στυλ των μπαντών από τις οποίες προήλθαμε. Μία νέα αρχή, πράγματι.
Πώς είναι η κατάσταση στην Ιταλία τώρα; Καταφέρνετε να ανταπεξέλθετε με την καραντίνα ή σας έχει προκαλέσει ανησυχία;
Είναι δύσκολα για όλους αλλά καταφέραμε να μείνουμε συνετοί. Από το Μάρτιο μέχρι το Μάιο 2020 βιώσαμε καθολικό lockdown και αυτό ήταν παράξενο αλλά όχι ανησυχητικό για εμένα. Είμαι εσωστρεφής και έτσι είχα χρόνο για να ηρεμήσει το μυαλό μου και να κάνω δικά μου πράγματα καθώς η ζωή μου ήταν λίγο ανάστατη τους προηγούμενους μήνες. Μετά από εκείνη την περίοδο δεν ξανά είχαμε τόσο σκληρό lockdown αλλά φυσικά υπάρχουν περιορισμοί και μας λείπουν πολλά πράγματα από την προηγούμενη ζωή όπως οι ζωντανές εμφανίσεις και τα ταξίδια.
Ποια είναι τα σχέδια σας για το άμεσο μέλλον;
Να συνεχίσουμε να προωθούμε το “Beyond The Shores (On Death And Dying)”, να το παίξουμε ζωντανά στην ολότητα του και να κυκλοφορήσουμε το τέταρτο άλμπουμ το 2022.
Αυτά ήταν όλα από εμένα. Ευχαριστώ για το χρόνο σου, σας εύχομαι τα καλύτερα για το νέο άλμπουμ. Μπορείς να κλείσεις τη συνέντευξη με όποιο τρόπο επιθυμείς.
Ευχαριστώ πολύ Γιάννη. Εάν δεν το έχετε δει ακόμα, πηγαίνετε στη σελίδα μας στο YouTube και δείτε το βίντεο για το “Beyond The Shores (On Death And Dying)”. Εάν θέλετε να μας υποστηρίξετε αγοράζοντας merch, μπορείτε να επισκεφθείτε την σελίδα μας στο Bandcamp.
Συνέντευξη: Γιάννης Σεβίλογλου
Μετάφραση: Ελίζα Καπουράλου
Official Website
Facebook
Spotify
Instagram
Bandcamp
YouTube
Band Members
Davide Straccione – Φωνητικά
Gabriele Giaccari – Κιθάρες, δεύτερα φωνητικά
Raffaele Colac – Κιθάρες, δεύτερα φωνητικά
Matteo Capozucca – Μπάσο
Emiliano Cantiano – Τύμπανα
Discography
Quiescence, 2014
Black Drapes For Tomorrow, 2017
Beyond The Shores (On Death And Dying), 2020
