Η ιταλική μπάντα SilentLie δημιουργήθηκε το 2005 με το Gothic-Rock και τον ήχο της δεκαετίας του 1970 και 1980 να αποτελεί την έμπνευση για αυτήν την κίνηση, αλλά και για τον ήχο της. Άλλωστε, οι επιδράσεις της μπάντας είναι οι Ghost, Ozzy Osbourne και Cure. Το “Equilibrium” αποτελεί τον δεύτερο full-length album της μπάντας, έπειτα από ένα demo (σ.σ.: “Behind my face” το 2007), ένα ΕΡ (σ.σ.: “Blood Under Snow” το 2013) και ένα ντεμπούτο full-length album (σ.σ.: “Layers Of Nothing” το 2015).
Σε στιχουργικό επίπεδο, αρκετά κομμάτια του δίσκου είναι θεματικά και πραγματεύονται την αιώνια πάλη μεταξύ καλού και κακού, τις διαμάχες του εσώτερου εαυτού, ενώ παράλληλα εμπεριέχουν και ένα βιογραφικό στοιχείο. Για παράδειγμα, το “The One Who Disappears” αναφέρεται σε αμφιλεγόμενα θέματα όπως η αυτοκτονία, το ομώνυμο αναφέρεται στην πάλη μεταξύ καλού και κακού, ενώ το “Modern Paradox” παρέχει μία ειρωνική ματιά στο σήμερα.
Όπως γίνεται αντιληπτό και από τις επιρροές της μπάντας, μουσικά κινείται μεταξύ gothic rock/melodic dark metal. Ο ήχος αντηχεί κάτι από τις βαριές κιθαριστικές μελωδίες της δεκαετίας του ‘80, καθιστώντας τα κομμάτια αρκετά σκοτεινά. Η χρήση πλήκτρων, αν και διακριτική, παρέχει μία πιο «ελαφρά» χροιά, ενώ η φωνή της Giorgia Sacco Taz κινείται επάξια ενδιάμεσα σε αυτό το συνεχές. Βαριά κιθαριστικά riffs δίνουν τη θέση τους σε αρκετά πιασάρικες μελωδίες που ο ακροατής μπορεί εύκολα να τις θυμάται, ενώ τα πιο βαριά riffs του μπάσου δίνουν τη θέση τους σε αρμονικές κιθαριστικές μελωδίες. Τα κομμάτια είναι τόσο αργά (π.χ. “The One Who Disappears”, “The Others”), όσο και πιο δυναμικά (π.χ. “Hysteria”, “Modern Paradox”).
Συνολικά, το “Equilibrium” είναι ένας δίσκος αρκετά μελωδικός και συνάμα αρκετά σκοτεινός και μελαγχολικός. Η μίξη μελωδικών, σκοτεινής ατμόσφαιρας, dark/gothic rock/metal είναι ισορροπημένη και η πλαισίωση αυτών από τη βαριά φωνή της Giorgia Sacco Taz δημιουργούν έναν αρκετά ενδιαφέροντα δίσκο στο συγκεκριμένο είδος, που αξίζει έστω μίας ακρόασης.
6.5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
alikimax@gmail.com
