Progressive death metal αυτή τη φορά από την Ιταλία και τους Silvered. Η μπάντα ιδρύθηκε κι έκανε τα πρώτα της βήματα το 2007 και ορισμένα χρόνια και μερικές κυκλοφορίες μετά, το 2011, κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο, “Grave Of Deception”. Έπειτα, ακολούθησε μια σιγή χρόνων μέχρι φέτος, καθώς το 2020 τους βρίσκει να επανέρχονται με το δεύτερο album τους, “Six Hours”. Το συγκεκριμένο album έχει βασιστεί στιχουργικά σε αληθινές καταθέσεις από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης και των «μαγισσών». Δε χρειάζομαι κάτι άλλο για να δηλώσω ότι αρχίζουμε πολύ καλά…
(Προτού ξεκινήσω, θέλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία στο πανέμορφο εξώφυλλο, έργο του Daniele Serra. Για άλλη μια φορά, κάνω την αγαπημένη μου παρένθεση λατρείας του καλλιτέχνη πίσω από το εξώφυλλο και σας στέλνω κατευθείαν στη σελίδα του)
Πίσω στο θέμα μας. Το “Six Hours”, λοιπόν, υπόσχεται να είναι θρηνώδες και το τηρεί απόλυτα. Εκτός από progressive death, μπορεί κανείς να εντοπίσει και στοιχεία doom στον σκοτεινό και πνιγερό ήχο του. Πέρα, όμως, από την κλειστοφοβική αύρα του, διατηρεί έναν δυναμισμό. Τα βαθύτατα growls που συνοδεύουν τον ήχο δε με ενθουσίασαν αυτή τη φορά, για να πω την αλήθεια, αλλά μάλλον είναι καθαρά θέμα γούστου. Προτίμησα πολύ περισσότερο κάποια καθαρά που κάνουν την εμφάνισή τους εδώ κι εκεί.
Το “Six Hours” είναι σε πολλές φάσεις του μελωδικό και ατμοσφαιρικό, πάντα με μια αλλόκοτη και ιδιαίτερα περίεργη αύρα. Καταφέρνει, όμως, να γίνει ακόμη και συναισθηματικό, ιδίως προς το τέλος. Γενικά, γίνεται πιο ήπιο από τη μέση του και μετά. Όσο μπορεί να χαρακτηριστεί ήπια μια prog death κυκλοφορία, φυσικά. Ακόμη, ακριβώς επειδή μιλάμε για prog, έχουμε και μεγάλες συνθέσεις τραγουδιών, αν και υπάρχουν κομμάτια με πολύ μικρή, σχετικά, διάρκεια. Έτσι, το album φτάνει τη μία ώρα συν κάτι ψιλά, το οποίο μπορεί να δράσει ανασταλτικά σε κάποιον που δεν είναι συνηθισμένος.
Το “Six Hours” είναι ένα ευχάριστο άκουσμα, αλλά θεωρώ πως απευθύνεται περισσότερο στους οπαδούς του είδους. Οι λιγότερο «ψημένοι» ακροατές μπορεί να νιώσουν αποπνικτικά. Σίγουρα, όμως, θα υπάρξουν και κάποιοι από αυτούς που θα το εκτιμήσουν.
6,5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
