Μελωδικό σουηδικό death metal αλα Soilwork, τους οποίους, όπως είναι λογικό θυμίζουν πολύ σε όλα τα κομμάτια του δεύτερού τους δίσκου. Σχηματίστηκαν το 2007. Προηγουμένως είχαν κυκλοφορήσει κάποια single και το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “For Aeons Past” (2010). Στις τάξεις τις μπάντας μεταξύ άλλων, ο άλλοτε τραγουδιστής των Scar Symmetry Christian Älvestam και ο ντράμερ Rolf Pilve, ντράμερ των Stratovarius τα τελευταία τρία χρόνια (Miseration, Essence Of Sorrow επίσης). Το εναρκτήριο “Wanderer From The Fold”, όπως περίμενα θυμίζει εκτός από Soilwork και τους άλλους δυο πρωτοπόρους της σκηνής Dark Trannquillity και In Flames δηλαδή. Το “Pefrecting The Void” είναι το πρώτο single από το δίσκο. Πιο metalcore ο ήχος μου φάνηκε γενικά και λίγο πιο πειραματικό σαν κομμάτι. Εδώ γίνεται η πρώτη παρουσία καθαρών φωνητικών στο μελωδικό refrain. Ακόμα πιο μελωδικό το “Bleed Heavens Dry”, τα καθαρά φωνητικά έχουν ηγετικό ρόλο εδώ, με κάποια ξεσπάσματα με brutal. Δεν ξέρω εαν αυτή η συνύπαρξη ταιριάζει απόλυτα σε όλο το άλμπουμ… Ένα από τα πολύ ωραία κομμάτια του δίσκου πάντως. Ακολουθεί το “Winning Where Losing Is All”, που ήταν το δεύτερο single του δίσκου. Και αυτού ο ήχος μου φάνηκε πιο metalcore. Πιασάρικο και ωραίο refrain με καθαρά φωνητικά, ωστόσο με έχει μπερδέψει η συνύπαρξη με τα brutal όπως έγραψα και πριν, όπως και το «λίγο από όλα» ύφος που θέλουν να ακολουθήσουν. Υπάρχει και η μπαλάντα “Moments Of Despair”, που στιχουργικά ασχολείται με τους εσωτερικούς αγώνες που δίνει ο καθένας, γίνεται πολύ ενδιαφέρον καθώς εκεί που δε το περιμένεις αλλάζει και οδηγεί σε ένα καθηλωτικό refrain που γενικά κάθεται πολύ καλά στον ακροατή. Το “Targeting Blaze” είναι πιο «ήρεμο» γενικά, περισσότερο με καθαρά φωνητικά και με πειραματικό στοιχείο αφού αμα ακούσει κανείς λίγο πιο προσεκτικά θα διακρίνει synth. Το “Alter (The Unbearable Weight Of Nothing) είναι το μοναδικό που έχει μόνο brutal φωνητικά και λίγο «confusing» πλήκτρα τα οποία είναι αρκετά χαρακτηριστικά. Νομίζω αρκετά καλό αποτέλεσμα. Το “I, Nemesis” που κλείνει το δίσκο, αν και τεράστιο κρατώντας 11 λεπτά, μπορώ να πω ότι μου άρεσε και δε με κούρασε… Έχει μια πιο progressive προσέγγιση, πιο πειραματικό και πιο ατμοσφαιρικό, ακόμα και κοντά στο ατμοσφαιρικό death metal θα έλεγα, πράγμα που φαίνεται και στα βαθειά brutal φωνητικά στην αρχή, γιατί μετά αλλάζει και πάει σε αυτό που ακούγαμε σε όλα τα προηγούμενα κομμάτια. Όπως ισχύει για τα τελευταία κομμάτια, τα πλήκτρα φαίνονται ακόμα πιο πολύ εδώ και κλείνουν το τραγούδι όμορφα. Γενικά ο δίσκος δεν είναι ότι δε μου άρεσε, απλά μπορώ να πω ότι με μπέρδεψε κάπως, ίσως λόγω του ότι προσπάθησαν να χωρέσουν πολλά πράγματα-στοιχεία μέσα σε αυτόν, οπότε ως αποτέλεσμα χάθηκα λίγο. Η παραγωγή επίσης, θα μπορούσε να είχε βοηθήσει λίγο περισσότερο, σε κάποια κομμάτι ατ αφωνητικά μου φάνηκαν πιο πίσω και πιο αδύναμα. Με επιρροές πάντα από τις μπάντες που ανέφερα πριν και στοιχεία προφανώς από Scar Symmetry αλλά και Mercenary. Aυτό είναι το πρώτο μέρος του “Nightmares In The Waking State”. Το συγκρότημα μέσα στο 2016 θα κυκλοφορήσει το δεύτερο μέρος του, οπότε εδώ θα είμαστε για την ακρόασή του.
Πέτρος Μυστικός
