Οι Sorrowful Land είναι ένα νέο συγκρότημα από την Ουκρανία, δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2014 σαν μια σουηδική/ουκρανική συνεργασία μεταξύ του Peter Laustsen (The Cold Existence, When Nothing Remains, ex-Rimfrost, ex-Nox Aurea) και του Maksym Molodtsov (Edenian, ex-Ancestral Damnation, ex-Firestorm) όπου μέσα στο ίδιο έτος μπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησαν ένα και μόνο κομμάτι, το “On Another’s Sorrow” που θα αποτελέσει και τον τίτλο για το πρώτο demo του συγκροτήματος. Στο συγκεκριμένο demo κομμάτι ο Peter Laustsen κάνει τα καθαρά φωνητικά του κομματιού και είναι και το μοναδικό στο οποίο συμμετέχει καθώς στις αρχές του 2016 αποχωρεί και το συγκρότημα παίρνει την μορφή one-man project του Maksym Molodtsov από τους Edenian. Έτσι μόνος του πλέον το 2016 κυκλοφορεί το πρώτο του ολοκληρωμένο album με τίτλο “Of Ruins…” ενώ το 2017 το EP “Where Τhe Sullen Waters Flow”. Το καλοκαίρι του 2018 συμμετέχει σε ένα split με άλλα τρία συγκροτήματα, τους Postmortal, Fvneral Fvkk και τους Luna με τίτλο “Solitude Vaults: 13 Years Οf Doom” και στα τέλη Οκτωβρίου του ίδιου έτους κυκλοφόρησε το δεύτερο του album με τίτλο “I Remember” μέσω της Solitude Productions, ένας δίσκος που περιέχει έξι κομμάτια ατμοσφαιρικού funeral doom/death metal και βλέπουμε πως η κάθε σύνθεση έχει το δικό της μοναδικό ήχο και διάθεση και αυτό ενισχύεται από την εμφάνιση πολλών guest τραγουδιστών.
Αναλυτικά βλέπουμε τον Kaivan Saraei (A Dream Of Poe) που κάνει φωνητικά στο πρώτο κομμάτι, τον Daniel Neagoe (Clouds, Bereft Of Light, Eye Of Solitude, Shape Of Despair) που κάνει φωνητικά στο δεύτερο κομμάτι, τον Evander Sinque (A Young Man’s Funeral, Forbidden Shape, Unmercenaries, Who Dies In Siberian Slush) που κάνει φωνητικά στο τέταρτο κομμάτι, τον Vladislav Shahin (Mournful Gust, ex-Autumnia) που κάνει φωνητικά στο πέμπτο κομμάτι και τον Vito Marchese (Novembers Doom, The Kahless Clone) να παίζει lead κιθάρα στο ίδιο κομμάτι ενώ την λίστα κλείνει ο Daniel Arvidsson (Draconian, Scorched, Mammoth Storm) που συμμετέχει στο έκτο και τελευταίο κομμάτι.
Ο δίσκος ξεκινάει με το απαλό μελαγχολικό τραγούδι “And Wilt Thou Weep When I Am Low?” όπου στα εννιά λεπτά που διαρκεί αυτό το μονότονο στυλ που υπάρχει βοηθά στο να αναδείξει την μελαγχολική πλευρά της μουσικής. Τη σκυτάλη παίρνει το “When The World’s Gone Cold”, εδώ πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η μελωδία που σε συνδυασμό με τα σπηλαιώδη death φωνητικά που εναλλάσσονται με τα καθαρά δημιουργούν μια τραγική ατμόσφαιρα. Το “A Father I Never Had” είναι το μοναδικό κομμάτι που δεν υπάρχει συμμετοχή κάποιου guest, ένα πολύ αργό funeral doom κομμάτι με μια μαγευτική κιθάρα να δημιουργεί θλιβερές εικόνες, ένα εξαιρετικό κομμάτι. Με την ατμόσφαιρα που είναι κοινό χαρακτηριστικό όλου του δίσκου συνεχίζουμε και την βλέπουμε να κυριαρχεί και στο “Weep On, Weep On” με αργά αλλά αποτελεσματικά riffs της κιθάρας σε συνδυασμό με τα πλήκτρα και τα βαθιά σπηλαιώδη death φωνητικά καταφέρνει και δημιουργεί ένα πολύ σκοτεινό μακάβριο μοτίβο. Σειρά έχει το “I Am The Only Being Whose Doom” όπου και εδώ κυριαρχεί ένας πένθιμος doom ήχος με κάποια ατμοσφαιρικά περάσματα από πλήκτρα και με ένα πολύ καλό σόλο κιθάρας προς το τέλος του κομματιού. Η ατμοσφαιρική και μελαγχολική νότα που επικρατεί σε ολόκληρο το άλμπουμ οφείλεται κυρίως στη χρήση κάποιων διακριτικών πλήκτρων, έτσι και στο “The Kingdom Of Nothingness” μέσα από τους μελαγχολικούς ήχους και τα σπηλαιώδη φωνητικά ένα κομμάτι κόσμημα δημιουργείται και εδώ.
Συνοψίζοντας έχουμε ένα album που κινείτε σε ένα ιδιαίτερα αργό tempo με την συχνή χρήση των πλήκτρων και με τα φωνητικά να ακούγονται θρηνητικά, ιδιαίτερα μελαγχολικά και σπηλαιώδη δημιουργώντας την αίσθηση της απόγνωσης. Το “I Remember” θα είναι ένα καλό δώρο για όλους τους λάτρεις του funeral doom/death metal.
7,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
