Ψάχνοντας πληροφορίες για τους Sun Of The Suns μπορώ να πω ότι δεν βρήκα πολλά. Οι Ιταλοί (μάλλον) παίζουν progressive/technical death metal με στοιχεία djent, οπότε ας δούμε το τι έχει να μας πει το “TIIT”. Ξεκινάμε με ένα ήρεμο intro, το οποίο γρήγορα μετατρέπεται σε ένα αρκετά βαρύ και δυνατό το κομμάτι με τα “I Demiurge pt. 1 & 2”. Το όλο ύφος θυμίζει τα πιο βαριά κομμάτια των Periphery αλλά και Between The Buried And Me. Χαμηλά growls με ακόμα πιο χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες και κάποια blast beats είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά του κομματιού.
Ακολουθεί το “Golden Cage” με ακόμα πιο έντονα κοψίματα στις κιθάρες και πιο απότομες αλλαγές. Το ρεφραίν με τράβηξε περισσότερο από το προηγούμενο κομμάτι, καθώς είναι πιο μελωδικό. Το solo όμως εδώ είναι υπέροχο μαζί με τη μετάβαση στο κύριο riff. Το ομότιτλο “TIIT” είναι ό,τι πιο μελωδικό έχουμε ακούσει μέχρι τώρα και σίγουρα το αγαπημένο μου κομμάτι μέχρι εδώ. Υπάρχει όμως μια μονοτονία για εμένα σε ό,τι έχουμε ακούσει μέχρι τώρα. Υπερβολική προσοχή στο να παιχτούν διαφορετικά riffs, διαφορετικά ρυθμικά μοτίβα, χάνοντας την ουσία. Αυτό το παρατηρούμε ξανά στο “Obsolescence Corrupted”. Μέσα σε ένα λεπτό και πενήντα δευτερόλεπτα έχουμε ακούσει άπειρη πληροφορία, κάτι το οποίο εννοείται δεν είναι κακό.
Όμως όλα όσα έχουμε ακούσει μέχρι τώρα, θα μπορούσαν να είναι ένα κομμάτι. Αν ρωτούσε κάποιος ποιος είναι ένας στερεοτυπικός technical death metal δίσκος, τότε το “TIIT” σίγουρα είναι η απάντηση. Στην αρχή είχα ελπίδες, μετά όμως γρήγορα κούρασε. Ο δίσκος ακούγεται δύσκολα μονοκοπανιά και στο σύνολο δεν φαίνεται να έχει να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο. Τα παιδιά παίζουν φανταστικά, παίζουν υπερβολικά καλά. Δίνοντας όμως τόσο βάση στην τεχνική χάνουν την ουσία και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Δεν είμαι μεγάλος θαυμαστής του είδους, σίγουρα όμως υπάρχουν αρκετές μπάντες που μου άρεσαν περισσότερο.
4/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
