Οι Γερμανοί κάνουν δυναμικότατο comeback, 1 χρόνο μετά το live dvd τους “Open All Night – Reloaded”, και 2 χρόνια μετά την κυκλοφορία της τελευταίας πλήρους μήκους κυκλοφορίας τους “Thirst”. Η φωνή του Andreas Geremia είναι ακριβώς ίδια και τυπική, ταιριάζοντας απόλυτα με τις ωραίες, καινούριες συνθέσεις των Tankard. Είναι πάντα ενδιαφέρον να εξετάζουμε κάτι καινούριο από μια μπάντα παλιά, που ξέρουμε την ιστορία της και έχει τραγουδήσει συνθέσεις που θεωρούνται κλασσικές. Η αλήθεια είναι πως ο παρόν δίσκος σε ξεσηκώνει, αλλά δεν είναι το ίδιο για μέρες μετά. Κακά τα ψέματα, ωραίο το “Vol(l)ume 14”, αλλά διαχρονικός δίσκος δεν θα θεωρηθεί. Για αυτό δεν φταίει η μπάντα, αλλά ο κορεσμός που έχει επέλθει στο είδος. Η παραγωγή είναι πολύ καλή και βοηθάει στο να ακουστούν τα κιθαριστικά -πολύ καλά- riffs καλύτερα, και είναι μια κυκλοφορία που θα ικανοποιήσει τους παλιούς, πιστούς ακροατές της μπάντας. Δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό για να παραπονεθεί κανείς εδώ, αλλά επίσης δεν φτάνει στην καμία τις 3 πρώτες κυκλοφορίες τους. Η μουσική έχει υψηλά standards, και θα έλεγα πως ξεπερνάει τις τελευταίες κυκλοφορίες των Destruction ή των Holy Moses. Eίναι το ίδιο διασκεδαστικοί με κάποτε, και χωρίς να καταβάλλουν δήθεν προσπάθειες. Τους βγαίνει φυσικά αυτό, όπως και οι αρκετά συνηδητοποιημένοι στίχοι, που αναφέρονται στο facebook, στην παχυσαρκία, αλλά και σε άλλα πράγματα που αφορούν τους ρυθμούς της ζωής τα τελευταία χρόνια. Παρά τα πολλά νεκρά εγκεφαλικά τους κύτταρα (όχι κακία, ειλικρίνεια), έχουν προσφέρει αξιόλογη δουλειά, όπως όλες οι προηγούμενες. Θα έλεγα πως είναι παραπάνω από μέτριο, απλά μάλλον είναι κακές εποχές για την μουσική. Δώστε βάση στα “Rules For Fools”, “Time Warp”, και “Brain Piercing Of Death”.
7,5/10
Μαρία Θεοδωράκη
