Aυτή είναι η δεύτερη δουλειά των Φιλανδών, ή μήπως πρέπει να πω της Φιλανδής, Katra, καθώς αυτό είναι το όνομα της τραγουδίστριας και front woman του συγκροτήματος. Η κυρία είναι τροφή για τα μάτια, μια καλλονή κοκκινομάλλα(δες εξώφυλλο). Πόσο μου τη δίνει όμως όταν δυστυχώς παίρνει τα εύσημα μόνο η front woman, λόγω κάλλους και μόνο τις περισσότερες φορές, ενώ πολύ καλή δουλειά κάνουν και οι μουσικοί που είναι από πίσω. Εντάξει, ξέσπασα. Λοιπόν, οι Katra έχουν πολύ καλή δουλειά να παρουσιάσουν. Τα κομμάτια είναι πολύ καλά και πιασάρικα, με όμορφες δομές, ενώ να πω την πικρή αλήθεια δεν το περίμενα, οι κιθάρες βαριές και ασήκωτες για να δώσουν μια αντίθεση με την ευαίσθητη και εύθραυστη φωνή της κυρίας και με τα πλήκτρα που δίνουν την ατμόσφαιρα στο δίσκο. Όσο για την φωνή δεν μου έκανε κάτι ιδιαίτερο, μια συμπαθητική, μέτρια γυναικεία φωνή, χωρίς να έχει την ενέργεια και τον τσαμπουκά που βγάζουν τα άλλα όργανα και κατά την ταπεινή μου άποψη δεν απογειώνει τα εκπληκτικά κομμάτια του δίσκου. Ο δίσκος ακούγεται ευχάριστα και πολλά από τα τραγούδια σου μένουν. Η παραγωγή είναι πολύ καλή και αναδεικνύει κάθε όργανο ξεχωριστά και κυρίως τις κιθάρες και φυσικά την φωνή. Μια πολύ καλή κυκλοφορία με όμορφα τραγούδια αλλά λάθος promotion.
8/10
Tένια Λάρδα
