Οι Vyre δηλώνουν πως παίζουν Black Metal και ακούγοντας το “The Initial Frontier”, το πρώτο κομμάτι του δίσκου, καραγουστάρω την όλη ατμόσφαιρα που βγάζουν. Τα φωνητικά είναι σχεδόν-βρώμικα, πράγμα που τα κάνει σχετικά κατανοητά και εύκολα στην ακρόαση και οι μελωδίες που τα συνοδεύουν είναι κάτι παραπάνω από υπέροχες. Μία σου δίνουν την αίσθηση της αισιοδοξίας, μία του σκοταδιού. Και εκεί που λες, ναι φίλε είναι κομματάρα, νιώθεις την κοιλιά να έρχεται. Ίσως σαν τραγούδι να κρατάει λίγο παραπάνω απ’ ότι θα έπρεπε. Με μια δόση progressive, το “Fragile Equilibrium” από black γίνεται blues-jazz και Παναγία βόηθα. Από τη μία ήταν αρκετά καλό σαν σύλληψη, αλλά απ’ την άλλη δεν ακούστηκε αρκετά δεμένο με το υπόλοιπο κομμάτι. Ίσως αυτό να τους έκανε να φανούν ως μια μέτρια απομίμηση των Opeth. Το “Coil Of Pipes” είναι το πιο καθαρό black κομμάτι τους μέχρι στιγμής.. που και πάλι περιλαμβάνει και πολλά ακόμα στοιχεία. Για να λέμε του στραβού το δίκιο, η μπάντα φαίνεται να έχει πολλές δυνατότητες, με επιρροές μέχρι και από Dream Theater (σε μια πιο σκοτεινή τους πλευρά) στο “Digital Dreams” έμεινα αρκετά ευχαριστημένη με αυτό που άκουσα. Η παραγωγή του δίσκου είναι πανέμορφη και πολλές από τις μελωδίες ήταν τρομερά εμπνευσμένες. Προσωπικό, αγαπημένο, το “Digital Dreams” καθώς μου φάνηκε το πιο ώριμο του δίσκου. Δώστε μια ευκαιρία, και δεν θα το μετανιώσετε!
7.5/10
Ντένια Παλαιολόγου
