Παράδειγμα προς μίμηση αυτός ο δίσκος. Παράδειγμα προς μίμηση για όσες μπάντες θέλουν να ακούγονται σύγχρονες χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της «μοντερνίλας». Επίσης, παράδειγμα προς μίμηση για μπάντες που επιθυμία τους είναι βάζουν στο πιάτο που θα παρουσιάσουν ετερόκλητα υλικά και δεν θέλουν να ακούγονται άνοστη σαλάτα.
Οι Αυστραλοί Teramaze εδώ παίρνουν ψήφο εμπιστοσύνης πρώτα από όλα, επειδή καταφέρνουν και περνάνε από αυτούς τους σκοπέλους χωρίς να ιδρώσουν. Το μείγμα που βγαίνει από τα ηχεία τα έχει όλα και συμφέρει! Μελωδικό thrash που power-ίζει και πατάει και στο progressive. Η μπάντα συνδυάζει με απόλυτη φυσικότητα τους Dream Theater, τους Nevermore, τους Megadeth και βάζει και στο παιχνίδι και groovy ρυθμικά φάσης Pantera. Τα solos σπέρνουν πραγματικά προσκυνώντας Jeff Loomis ενώ η παραγωγή είναι πεντακάθαρη και με βάθος.
Θα τους πιστέψω και παραπάνω αν στρωθούν λίγο παραπάνω στο συνθετικό κομμάτι και γίνουν πιο συνεπείς δισκογραφικά αν θέλουν να δικαιολογήσουν και το μότο τους “think metal spirit, think future, think Teramaze…”. Αξίζει να σημειωθεί πως ένα χεράκι στο studio έδωσε και ο Mr. Annihilator, Jeff Waters.
7/10
Παναγιώτης Αποστολόπουλος
[email protected]
