Ένα από τα πιο δραστήρια συγκροτήματα στον χώρο του progressive ξαναχτυπά. Πραγματικά δεν ξέρω που οφείλεται αυτός ο οργασμός κυκλοφοριών από τους Αυστραλούς. Έχουν τρελή έμπνευση; Δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν; Αυτά τα δύο; Τίποτα από όλα αυτά; Όπως και να έχει το “Flight Of The Wounded” είναι ο τέταρτος παρακαλώ δίσκος τους μέσα σε τρία χρόνια!
Δέκα άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει οι Teramaze από την επανίδρυση τους κάτω από αυτό το όνομα από το 1993. Τα τρία πιο πρόσφατα είναι τα “I Wonder” το 2020, τα “Sorella Minore” και “And The Beauty They Perceive” το 2021. Οδηγούμενοι από τον κιθαρίστα/τραγουδιστή Dean Wells το σχήμα ήταν υπερδραστήριο ειδικά στην περίοδο της καραντίνας. Πλέον που τα πράγματα έχουν μπει σε μια τάξη και έχουν επιστρέψει στις ζωντανές εμφανίσεις ίσως και να αρχίσουν να αραιώνουν τις κυκλοφορίες τους.
Το “Flight Of The Wounded” διαρκεί κάτι παραπάνω από 62 λεπτά και περιλαμβάνει εννέα συνθέσεις. εδώ το συγκρότημα επικεντρώνεται στην πιο progressive πλευρά του. η πρόθεση αυτή γίνεται άμεσα ξεκάθαρη από το εναρκτήριο ομώνυμο που είναι και το μεγαλύτερο του άλμπουμ με διάρκεια σχεδόν έντεκα λεπτά. Γενναία κίνηση μπορώ να πω.
Το υλικό είναι σαφώς πιο τεχνικό σε σχέση με τον προκάτοχο του, αμιγώς πιο progressive και λιγότερο rock. Η μελωδία και η ατμόσφαιρα δεν έχουν φύγει από τον χάρτη αλλά είναι σαφές ότι το σχήμα δεν έχει την διάθεση να γράψει hitάκια όπως τα “Jackie Seth” και “Blood Of Fools”. Με λίγα λόγια το υλικό είναι λιγότερο εύπεπτο και σαφώς πιο απαιτητικό από τον ακροατή. Αυτό μπορεί να ξενίσει ίσως τον ακροατή που τους έμαθε από τις πιο πρόσφατες δουλειές τους αλλά στην τελική οι Teramaze ήταν πάντα ένα prog συγκρότημα με κάποιες πιο rock στιγμές.
Όπως και στις προηγούμενες δουλειές έτσι και εδώ υπάρχουν μια δύο συνθέσεις που ξεχώρισαν από την αρχή στα αυτιά μου και αυτές είναι τα “Gold” και “Until The Lights” χωρίς να βάζω όλες τις άλλες σε δεύτερη μοίρα. Στα αυτιά μου λοιπόν το “Flight…” ακούγεται ένα κλικ πιο κάτω από την προηγούμενη δουλειά τους που ακόμα κατοικοεδρεύει στο ηχοσύστημα μου αλλά και πάλι είναι μια εξαιρετική κυκλοφορία για τους λάτρεις του progressive.
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
