Συνεντεύξεις

Turilli/Lione Rhapsody

Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα για έναν μεταλλά, από το να επικοινωνεί με τους αγαπημένους του μουσικούς και τα άτομα που τον έβαλαν σε αυτή τη μουσική και να τους λέει τι τους οφείλει. Για εμένα μια τέτοια περίπτωση είναι ο Luca Turilli και οι Rhapsody, χάρη στους οποίους έμαθα πολλά σε μια πολύ μικρή ηλικία και τους οφείλω πράγματα όπως τη μανία μου με το fantasy, το ότι ξεκίνησα κιθάρα, αλλά και πολλές όμορφες μαζώξεις με φίλους υπό το μουσικό κάλυμμα των δίσκων τους. Με αφορμή λοιπόν το καινούριο δισκογραφικό πόνημα των-επανενωμένων μετά από οχτώ χρόνια- Luca Turilli και Fabio Lione, μιλήσαμε μέσω Skype με τον πρώτο, σε μια συνέντευξη όπου ειπώθηκαν πολλά για τους Rhapsody και όχι μόνο. Ελπίζω να την απολαύσετε όσο κι εγώ.

Μετά από οχτώ χρόνια είστε ξανά στην ίδια μπάντα με το Fabio. Πως νιώθεις που δουλεύετε ξανά μαζί;

Ήταν βασικά ένα τεστ στην αποχαιρετιστήρια περιοδεία μας γιατί δε δουλεύαμε για 7-8 χρόνια, αλλά το πρώτο πράγμα που μπορώ να σου πω είναι ότι η φωνή του είναι ακόμα καλύτερη από πριν. Φοβόμουν για το πώς θα απέδιδε ζωντανά τα κλασσικά Rhapsody κομμάτια, αλλά στο τέλος με άφησε έκπληκτο, τόσο από πλευράς απόδοσης, αλλά κι επειδή η φωνή του έχει ωριμάσει με τα χρόνια. Στην αρχή ήθελα να κάνω ένα project μόνος μου, αλλά όταν είδα πόσο εκπληκτική ήταν η φωνή του, άλλαξα γνώμη, μιλήσαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα συμφωνικό project στο στυλ των Queen. Δεν θέλαμε ωστόσο να κοροϊδέψουμε τους οπαδούς ότι δήθεν σταματάμε, οπότε αποφασίσαμε να έχουμε ένα άλλο όνομα. Επειδή όμως, οι προσφορές που ερχόντουσαν έτσι, δεν ήταν και οι καλύτερες, μετά από πίεση της εταιρείας, κρατήσαμε το όνομα Rhapsody.

Πώς έχει αντιδράσει μέχρι στιγμής ο κόσμος στα δείγματα που έχετε ανεβάσει από το δίσκο; (σ.σ.: η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε λίγο πριν την κυκλοφορία του “Zero Gravity (Rebirth Αnd Evolution)”)

Βασικά ήταν όπως τα περιμέναμε, γιατί αυτή είναι μια καινούρια μπάντα κατά κάποιο τρόπο, που δεν έχει να κάνει με τους παλιούς Rhapsody. Οπότε έχουμε οπαδούς που τα αγάπησαν, άλλους που ξίνισαν λόγω θεματολογίας ή γιατί ήταν μοντέρνα. Πραγματικά κάθε είδους αντίδραση, αλλά για να είμαι ειλικρινής, το θέλαμε αυτό γιατί είχαμε κουραστεί να παίζουμε το ίδιο στυλ.

Τι είχατε στο μυαλό σας όταν συνθέτατε το δίσκο; Είστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα;

Φυσικά, χάρη στο crowd funding campaign που διοργανώσαμε, είχαμε το ίδιο budget  όπως όταν ηχογραφούσαμε το τελευταίο άλμπουμ των Rhapsody με τον Fabio, το 2010. Μείναμε στο στούντιο τρείς με τέσσερις μήνες, γιατί οι παραγωγές των Rhapsody είναι πάντα γεμάτες από πράγματα. Σκέψου ότι μόνο η μίξη διαρκεί περίπου ενάμιση μήνα, γιατί ο ηχολήπτης, σε αυτή την περίπτωση ο Simone Mulleroni, με τον οποίο δουλέψαμε πρώτη φορά, κόντεψε να τρελαθεί όταν είδε τη δουλειά που ήθελαν τα κομμάτια. Και κάθε φορά που ένας ηχολήπτης τρελαίνεται, χρειάζεται χρόνο, γι’ αυτό και πήρε τόσο πολύ. Επίσης θεωρούμε τη φωνή το highlight της μπάντας, οπότε ρίξαμε πολύ χρόνο στην ηχογράφησή της, περίπου ένα μήνα, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ότι ο Fabio θα έδινε το 100% του εαυτού του μέχρι και στην κάθε συλλαβή, κάτι που κατόρθωσε χάρη στις εκπληκτικές φωνητικές του ικανότητες.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που είχατε να αντιμετωπίσετε όταν γράφατε το άλμπουμ;

Ο λίγος χρόνος, γιατί ξεκινήσαμε μόλις το περασμένο καλοκαίρι και μπήκαμε στούντιο το Δεκέμβριο, οπότε ήταν αρκετά περιορισμένα τα πράγματα. Πήρα τρία τραγούδια από ένα άλλο project και τα “έκανα” Rhapsody, τα οποία μας έδωσαν περισσότερη ποικιλία, κάτι το οποίο ζητούσαμε, μιας και το να παίζεις το ίδιο στυλ μουσικής τόσα χρόνια και για είκοσι άλμπουμ, είναι αρκετά κουραστικό.

Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές και τι σε ωθεί να γράψεις γενικά μουσική;

Πραγματικά τα πάντα. Αυτή είναι επίσης και η πρόταση που κάνω σε κάθε καλλιτέχνη. Να ακούει όσο πιο πολλή μουσική μπορεί, από όλα τα είδη. Έχω ακούσει και ακούω τόση μουσική που πραγματικά αν δεις το ipod μου έχει μέσα τα πάντα εκτός από blues, με τα οποία δεν μπόρεσα ποτέ να βρω κάποια σύνδεση. Προφανώς και σέβομαι όλους τους blues μουσικούς, είναι εκπληκτικοί, απλά δεν είναι για μένα. Γενικά ακούω πράγματα από Muse μέχρι Adele, η οποία είναι η αγαπημένη μου φωνή μακράν. Αγαπώ επίσης τους Dream Theater, γιατί παίζω και πλήκτρα, όπου οι αγαπημένοι μου μουσικοί είναι οι Jordan Rudess και Kevin Moore. Επίσης, Σοπέν, από τον οποίο ξέρω τα πάντα, προφανώς όχι να παίζω (γέλια). Ακόμα, μου αρέσουν πολλές ξεχωριστές σύγχρονες metal μπάντες. Όπως οι Myrath (σ.σ.: ΝΑΙ ΡΕ ΠΑΙΧΤΗ) γιατί συνδυάζουν metal και μουσική της χώρας τους, οι Rammstein με το γερμανικό στίχο. Μου αρέσουν γενικά οι μπάντες που είναι ξεχωριστές. Όπως βλέπεις, μου αρέσουν τα πάντα.

Όντας κι εγώ μουσικός, τρελάθηκα ακούγοντας το παίξιμό σου με τους Rhapsody ως παιδί. Έχεις κάποια συμβουλή για τους νέους μουσικούς;

Φυσικά. Αντί να μπεις κατευθείαν στο στούντιο και να παίξεις ό,τι σου κατέβει, κάτσε με τους bandmates σου γύρω από ένα τραπέζι, κάτι που κάναμε κι εμείς, και το κάνω κάθε φορά που ξεκινάω κάτι καινούριο και καταγράψτε όποια ιδέα θεωρείτε καινοτόμα. Και εννοείται φυσικά, να φέρετε στα μέτρα σας τις επιρροές σας. Είμαστε σε μια εποχή που οι δισκογραφικές ψάχνουν τον καινοτόμο και δε τους ενδιαφέρει κάτι που αντιγράφει αυτό που έχει ήδη γίνει. Αυτή είναι η συμβουλή μου. Και έπειτα, στην πρόβα, κάνετε τη θεωρία πράξη.

Το 2003 άρχισες μια σειρά διαδικτυακών μαθημάτων με τίτλο Luca Turillis Neoclassical Revelation. Υπάρχει περίπτωση να δούμε κάτι αντίστοιχο μελλοντικά;

Η αλήθεια είναι ότι αυτό συνεχίζεται κατά κάποιο τρόπο, γιατί είμαι πολύ ενεργός ως δάσκαλος, έχω πολλούς μαθητές (σ.σ.: να έχεις για δάσκαλο έναν παιδικό σου ήρωα… Αξία: ανεκτίμητη!). Είναι μια πολύ καλή σειρά, ειδικά για αυτούς που ακούνε πιο πολύ τα πρώτα άλμπουμ, γι’ αυτό και το όνομα. Θυμάμαι ήταν κάτι εκπληκτικό, μου πήρε δύο χρόνια καθημερινής δουλειάς για να φτιάξω αυτά τα μαθήματα, στα οποία είχα όλα τα μέρη κλασσικής μουσικής, όπως του Σοπέν που σου είπα πριν, Μπάχ, Μπετόβεν και άλλους που άκουγα πριν τους Rhapsody και ήταν βασικοί για την εξέλιξή μου ως κιθαρίστας. Νομίζω ότι είναι εξαιρετικό για όλους τους νέους κιθαρίστες για να εξελιχθούν γρηγορότερα, γιατί όταν ξεκίνησα εγώ ήταν απίστευτα δύσκολο να βρεθεί υλικό. Θυμάμαι, η πρώτη ταμπλατούρα που μελέτησα ήταν το Rising Forceτου Malmsteen και ήταν κάτι εκπληκτικό για μένα, να βλέπω όλους αυτούς τους αριθμούς στο πεντάγραμμο. Ήμουν ήδη μεγάλος, 18 χρονών και τώρα βλέπεις όλα αυτά τα νέα παιδιά που θέλουν να μάθουν και είναι πολύ πιο εύκολο χάρη στο ίντερνετ. Τουλάχιστον υπάρχει και η καλή πλευρά του ίντερνετ που είναι αυτή (γέλια). Μπορείς να γίνεις απίστευτος παίχτης εύκολα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να σε προσέξει κάποιο label από εκεί. Οπότε για μένα υπάρχει η καλή και η κακή πλευρά. Δεν σκοπεύω πάντως να ανεβάσω άλλο βίντεο γιατί τώρα ενδιαφέρομαι πιο πολύ για το πιάνο, το αγαπημένο μου όργανο πλέον, το οποίο σκεφτόμαστε να το χρησιμοποιήσουμε κι άλλο μελλοντικά. Θα δούμε, υπάρχουν πολλές ιδέες. Στο άλμπουμ ακούς πολλά μέρη με πιάνο και πλήκτρα. Δουλεύω με πάρα πολλά μουσικά όργανα, οπότε θέλω να χρησιμοποιώ όσους περισσότερους ήχους μπορώ. Την κιθάρα τη χρησιμοποιώ πιο πολύ για να υπάρχει βάρος στα τραγούδια. Με αυτή τη μπάντα θέλαμε να υπάρχει πιο πολύ βάρος γι’ αυτό και για πρώτη φορά στην ιστορία των Rhapsody (σ.σ.: ποιανών από όλους;) αποφάσισα να κουρδίσω σε C (σ.σ.: δύο τόνοι κάτω από το κανονικό κούρδισμα), κάτι που με βοήθησε τόσο στην ενορχήστρωση, όσο και στα φωνητικά και στη μίξη.

Έχεις επίσης δουλέψει με πρότζεκτ όπως οι Dreamquest και έχεις κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ μαζί τους και τρία ως Luca Turilli. Υπάρχει η πιθανότητα να δούμε κάτι καινούριο από αυτά τα πρότζεκτ στο μέλλον;

Τα σόλο άλμπουμ ήταν μια τριλογία: παρελθόν-παρόν-μέλλον, την οποία τελείωσα το 2002-2003. Οι Dreamquest ήταν ένα project που αποκαλούσα symphonic electro metal, με γυναικεία φωνητικά, τα οποία αγαπώ, όπως και μπάντες όπως Nightwish, Epica, Within Temptation. Βγάλαμε μόνο ένα δίσκο λόγω νομικών προβλημάτων με την εταιρεία, το δεύτερο άλμπουμ ήταν έτοιμο αλλά δεν είδε ποτέ το φως του ήλιου. Αλλά εκείνη την περίοδο ήμουν απασχολημένος με άλλα project. Θα υπάρξει επίσης και ένα άλλο metal project. Και όταν ο Fabio θα είναι απασχολημένος με τους Angra, θα κάνω κάτι άλλο, αλλά πάντα κάτι μοντέρνο και όχι το speed/power του παρελθόντος.

Είσαι επίσης γνωστός για την αγάπη σου στα concepts, με το πιο γνωστό από αυτά να είναι το “Emerald Sword Saga”. Υπάρχει κάποιο concept σε αυτό το δίσκο; Ή το κάθε τραγούδι είναι και μια αυτοτελής ιστορία;

Το κάθε τραγούδι μιλάει για κάτι διαφορετικό, όμως όλα τα τραγούδια έχουν σχέση με ένα βασικό concept. Τώρα μας ενδιαφέρει η επιστήμη, η μεταφυσική και η ψυχολογία. Στην πραγματικότητα αυτά είναι τα θέματα για τα οποία μιλούσα ανέκαθεν, αλλά βαθιά φιλτραρισμένα στο Saga (σ.σ.: πάνε τα παιδικά μου χρόνια). Τώρα μιλάμε για αυτά τα πράγματα με πιο άμεσο τρόπο. Αλλά πάντα χρησιμοποιώντας πολλές μεταφορές, αλληγορίες, όλα αυτά τα συμβολικά στοιχεία. Για παράδειγμα, υπάρχει το τραγούδι Arcanum: Da Vincis Enigma που έχει παρόμοια ατμόσφαιρα με την ταινία Da Vincis Code. Επίσης, δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, αλλά το Emerald Sword έχει βασιστεί πάνω στο βιβλίο “Σμαραγδένιος Πίνακας” του Hermes Trismegistus (σ.σ.: σφαγή στα παιδικά μου χρόνια). Πολλοί νομίζουν ότι είναι απλά μια ιστορία φαντασίας, αλλά στην πραγματικότητα χρησιμοποίησα το παραμύθι για να πω κάτι διαφορετικό. Για παράδειγμα, ο Dargor σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό (σ.σ.: φτάνει, ήμαρτον, εντάξει, το καταλάβαμε, μη σφάζεις την παιδική μας ηλικία άλλο!), τον πνευματικά εξελιγμένο χαρακτήρα που είναι στο εξώφυλλο του νέου δίσκου, τον Φοίνικα, που εξελίσσεται σε ένα υψηλότερο πνευματικό επίπεδο. Στο παρελθόν, απλά χρησιμοποιούσα τον Dargor σαν ένα μέσο για να πω όλα αυτά υπό άλλο πρίσμα.

Ποιοι είναι οι στόχοι σας με τους Turilli/Lione Rhapsody; Θα παραμείνετε fulltime μπάντα;

Φυσικά και θα παραμείνουμε μια full-time μπάντα, και όταν ο Fabio είναι απασχολημένος με τους Angra, θα δουλέψω με τα άλλα μου project. Με αυτή την αγορά, πρέπει να είσαι πολυπράγμων, γι’ αυτό και οι Rhapsody είναι ένα χόμπι για μένα. Αν θες να ζήσεις από τη μουσική, θα πρέπει να δουλεύεις όλη μέρα (γέλια).

Έχετε σχέδια σχετικά με το πώς θα προωθήσετε το δίσκο; Υπάρχει κάποια περιοδεία στα σκαριά;

Εννοείται φυσικά. Είμαστε σε ένα πολύ σφιχτό πρόγραμμα, σκέψου ότι τη μέρα που θα βγει ο δίσκος θα παίξουμε σε ένα φεστιβάλ στη Βαρκελώνη και μετά σε λίγα ακόμα φεστιβάλ. Έπειτα, έχουμε προγραμματισμένη μια περιοδεία το φθινόπωρο για την Ασία και μετά σε όλη την Ευρώπη, όπου θα παίξουμε παλιά και καινούρια κομμάτια, που σημαίνει μουσική για όλα τα γούστα (σ.σ.: ελάτε Αθήνα ΧΘΕΣ!) και εννοείται πως ελπίζουμε να περάσουμε και από την Ελλάδα.

Luca, αυτά είχα να ρωτήσω, σε ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα, η αποφώνηση είναι δική σου.

Εγώ ευχαριστώ, ελπίζω να σας αρέσει ο δίσκος όσο άρεσε σε μένα και ελπίζουμε να καταφέρουμε να σας έρθουμε το συντομότερο δυνατόν. Έχουμε χρόνια να επισκεφτούμε την Ελλάδα και μας έχει λείψει!

Θοδωρής Κατσικονούρης

https://tlrhapsody.com/
https://www.facebook.com/tlrhapsody/
https://twitter.com/ltrhapsody
http://bit.ly/2ml0t4B
https://www.instagram.com/tlrhapsodyofficial/

Band Members
Patrice Guers – Μπάσο
Alex Holzwarth – Τύμπανα
Dominique Leurquin – Κιθάρες
Luca Turilli – Κιθάρα, Πλήκτρα
Fabio Lione – Φωνητικά

Discography
Zero Gravity (Rebirth Αnd Evolution), 2019

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X