Το ειδικό βάρος που κουβαλάνε τα ονόματα των Luca Turilli και Fabio Lione, κυρίως από την κοινή τους θητεία στους Rhapsody Of Fire (σ.σ.: πλέον) είναι γνωστά στους περισσότερους από εμάς. Ο πρώτος είναι αυτός που είναι γιατί ρεζίλεψε πολλούς επίδοξους κιθαρίστες με τις ικανότητές του, ήταν από τους πρώτους που έφεραν στη μουσική μας το neoclassical στοιχείο και έκανε αναρίθμητους πιτσιρικάδες ανά την υφήλιο να θέλουν να πιάσουν μια εξάχορδη και να του μοιάσουν. Ο δεύτερος γιατί μας χάρισε μαγικές sing-along στιγμές με την ιδιαίτερης ομορφιάς φωνή του (βλ. “For The King, For The Land, For The Mountains…” aka “Emerald Sword” κλπ).
Μετά από οχτώ χρόνια λοιπόν, αυτό το κλασσικό δίδυμο είναι ξανά μαζί, σε ένα project το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το στυλ που έπαιζαν παλιά. Όντας old school οπαδός και έχοντας αγαπήσει τους δύο καλλιτέχνες για αυτά που έβγαλαν στα τέλη των ‘90s και στις αρχές των ‘00s, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι, είχα τις ανησυχίες μου σχετικά με το κατά πόσο θα μου αρέσει το νέο αυτό πόνημα. Εν τέλει η εντύπωση που μου άφησε το “Zero Gravity”, δεν είναι ούτε η καλύτερη, αλλά σε καμία περίπτωση, ούτε η χειρότερη.
Ο δίσκος κινείται στα χνάρια του μοντέρνου συμφωνικού metal, μέσα από το πρίσμα των δύο αυτών καλλιτεχνών. Δεν ακούγεται σαν “δισκάκι” της σειράς, θα έλεγα μάλλον ότι πιο πολύ ηχεί σαν ένα άλμπουμ-ορεκτικό που μας προετοιμάζει για κάτι πολύ πιο δυνατό που θα έρθει αργότερα. Ακούμε αρκετή ποικιλία στα όργανα, κάτι που προέρχεται από το γεγονός ότι ο Turilli είναι πολυοργανίστας, ενώ η φωνή του Fabio Lione είναι εκεί για να ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά το εγχείρημα. Μια φωνή η οποία δεν έχει γεράσει ούτε στο ελάχιστο, αλλά αντίθετα έχει ωριμάσει και είναι σε θέση να δώσει ακόμα περισσότερα πράγματα. Απίστευτο αν αναλογιστούμε το πόσο απαιτητικά είναι τα θέματα που έχει τραγουδήσει αυτός ο άνθρωπος. Ο δίσκος πάντως, περίπου από τη μέση και μετά κάνει μια κοιλιά, κάτι που μάλλον οφείλεται στα πολλά κομμάτια, ενώ η κιθάρα είναι πάρα πολύ περιορισμένη, κάτι που τον πιο “μεταλλά” ακροατή θα τον χαλάσει σίγουρα.
Στο τέλος όμως, οι εντυπώσεις που άφησε το άλμπουμ ήταν θετικές και πιστεύω ότι αν το συνεχίσουν, στο μέλλον θα έχουμε κάτι όντως σπουδαίο.
7/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
