Οι Unhealer είναι ένα συγκρότημα από τα βάθη του δάσους Dalecarlia και δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2020 εν μέσω πανδημίας. Τα ιδρυτικά μέλη Jonas Gryth και Pär Wallman προσπαθούν μέσα από τις εμπειρίες τους σε διάφορα άλλα σχήματα που εντάσσονται στον Sludge/hardcore ήχο, να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο. Έχοντας και τον πρότερο συνεργάτη τους από άλλα συγκροτήματα, τον Andreas Baier, που τους δίνει απλόχερα τα σκληρά και «σάπια» φωνητικά του, ολοκληρώνουν το ομώνυμο ντεμπούτο τους.
Το “Unhealer” να πω την μαύρη μου την αλήθεια, με δυσκόλεψε πολύ. Πολλές ακροάσεις, πολύ προσπάθεια αλλά δύσκολα τα πράγματα. Σε κάθε ακρόαση βαριόμουν όλο και πιο πολύ, θα μου πεις, παίζουν κάτι σε sludge/hardcore, αλλά και πάλι, οι μουσική τους δεν κατάφερε να μου πει έστω κάτι. Τι να πω, ίσως δεν είναι στα ακούσματά μου; Ίσως δεν νιώθω εγώ από ποιότητα; Η ιστορία θα δείξει.
Το εναρκτήριο κομμάτι “Stretch This Cold Heart” που μπαίνει με μία μουντή μελωδία και ένα riff που δεν είναι και ο ορισμός της πρωτοτυπίας. OK, δεν είναι κακό αλλά δεν είναι και κάτι που θα σε κάνει να το ξανά ακούσεις. Η συνέχεια με το “Claimant”όπου εδώ ανεβαίνουν κάπως περισσότερο οι ταχύτητες, αλλά το μοτίβο και τα riffs ακούγονται σαν συνέχεια του “Stretch This Cold Heart”. Τρίτο κομμάτι το “Sedate Εnslave”, όπου εδώ πάμε στα πιο αργά μονοπάτια της κυκλοφορίας αλλά ξανά, ακούω ίδια riffs, παρόμοια μελωδία και το ίδιο μοτίβο ξανά. Και τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου στα ίδια standards κυμαίνονται πάνω κάτω, με μόνη εξαίρεση το “ Behavioural Repertoire” αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό.
Στο σύνολο του, το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ των Unhealer δεν κατάφερε να με πείσει πως αξίζει περισσότερης προσοχής, πέρα από μία ακρόαση. Θα μου πεις, γούστα είναι αυτά και ακούσματα, και πως κάποιος άλλος μπορεί να το αποθεώσει, όποτε το αφήνω στην κρίση σας.
5.5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
