Αυτό ναι!!! Έτσι ακριβώς πρέπει να παίζεται το power metal από female-fronted μπάντα. Λίγο η λατρεία προς τον Kai Hansen, λίγο ο βραζιλιάνικος αέρας της πατρίδας τους (βλέπε Angra), λίγο και η παρουσία της χαρισματικής (απ’ όλες τις απόψεις) Daisa Munhoz στο μικρόφωνο, δε θέλει και πολύ. Οι Vandroya στο πρώτο τους αυτό album έχουν πάρει ήδη τον αέρα του πρωταθλητή, ρίχνοντας μέσα στο metal “ανακατευτήρι” κάθε λογής ιδέα και άκουσμα, με αξιοθαύμαστη επιτυχία. Το “One” δεν έχει να κάνει μόνο με το power metal, αυτό καθαυτό. Κατ’ αρχάς η ευρεία χρησιμοποίηση synthesizers πάνω στα riffs της κιθάρας μπλέκουν μέσα και τις Symphony X διδαχές τους, κλειδώνοντας οριστικά στον όρο “progressive power”. Υπάρχουν βέβαια και μερικά “φαουλάκια”, όπως κάποια σημεία του “Within Shadows” (και όχι μόνο!) που θυμίζουν ξεδιάντροπα τις συνθέσεις του Kiko Loureiro ή το ελαφρύ “χάσιμο” της ξανθιάς frontwoman σε αστραπιαίες στιγμές του δίσκου, αλλά κατά γενική έννοια το συνολικό αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό. Και δεν είναι εύκολο για ένα συγκρότημα τέτοιου είδους να βγάλει ενδιαφέρουσα κυκλοφορία. Ο όρος “κάτι νέο” δεν υφίσταται για το power metal. Άρα πρέπει πια να δίνεται βάση μόνο σε καλές συνθέσεις. Και οι Vandroya έχουν αρκετές. Φυσικά όχι πρωτάκουστες, αλλά καλές. Καλύτερη όλων το “Why Should We Say Goodbye” στη μέση του δίσκου, που συνδυάζει εύκολα όλα αυτά που θέλει να βγάλει η μπάντα προς τα έξω. Δύναμη και συναίσθημα. Άλλα τραγούδια που μπορούν να σας κρατήσουν άνετα συντροφιά είναι τα “Oblivion For Eternity”, “Change The Tide” και το ευφυέστατο “When Heaven Decides To Call”. Ως progressive/power metal κυκλοφορία, το “One” είναι απλά καλό. Ως πρώτο album ενός αρχάριου ονόματος όμως, είναι άψογο. Συνιστώνται άφοβα.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
