Συνεντεύξεις

Venomous Maximus

Venomous Maximus… Ένα όνομα που πλέον μου προκαλεί δέος στο άκουσμα του. Με το τελευταίο τους άλμπουμ “Beg Upon the Light” να μην λείπει από τις καθημερινές μου ακροάσεις, έχει ήδη πάρει θέση στην επιλογή μου για τα 20 καλύτερα άλμπουμ του 2013. Με αφορμή λοιπόν την κυκλοφορία του “Beg Upon the Light” από την Napalm Records και μετά από λίγο χρόνο αναμονής μπορέσαμε να κάνουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα, όπως αποδείχθηκε, συνέντευξη με την φωνή (και κιθαρίστα) του συγκροτήματος, Gregg Higgins, ο οποίος απαντάει σε όλα με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο και καταλαβαίνεις κατευθείαν ότι έχεις να κάνεις με έναν καλλιτέχνη δοσμένο 100% σε αυτό που κάνει.

Γεια χαρά! Είμαι ο Κώστας από το Greekrebels.gr. Συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ! Ήταν πραγματικά χαρά μου να κάνω την κριτική για ένα τόσο σπουδαίο άλμπουμ, που σίγουρα ανήκει ανάμεσα στα 20 καλύτερα του 2013. Καταρχήν γνώρισε μας την μπάντα και ίσως να μας πεις και λίγα πράγματα γύρω από την δημιουργία της.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σου! Είμαι ο Gregg Higgins και παίζω κιθάρα και τραγουδάω για την μπάντα όπως επίσης είμαι και επαγγελματίας tattoo artist, γλύπτης και ζωγράφος. Ο Christian Larson είναι ο κύριος κιθαρίστας του συγκροτήματος και ο manager της μπάντας αλλά και ένας φανταστικός τύπος. Ο Trevi Biles είναι ο μπασίστας μας και επίσης είναι και μαθηματικός αλλά η πραγματική του αγάπη είναι η δικιά του μίξη καυτερής σάλτσας! Big Daddy’s Hot sauce! Αυτός ξεκίνησε τα πάντα. Έχει κάνει σάλτσες για τους High on Fire, τους Eyehategod και τους Flaming Lips. Και αν δεν το ήξερες… τώρα το ξέρεις! Ο Bongo, ο ντράμερ μας, φτιάχνει custom μοτοσικλέτες, κάνει ειδικές βαφές και είναι και ηλεκτροσυγκολλητής επαγγελματικά. Μπορείς να τον βρεις στο Facebook και να δεις μερικές από τις βαφές που έχει κάνει σε μηχανές. Το νόημα πίσω από όλο αυτό που λέω είναι ότι θέλω να κάνω αντιληπτό το γεγονός ότι εκτός της μπάντας όλοι μας έχουμε παραγωγικές ζωές που περιλαμβάνουν την τέχνη και την δημιουργικότητα. Στο πρώτο tattoo shop που είχα ήταν και εκεί που γνώρισα τον Bongo. Του έκανε tattoo ένας συνάδελφος μου και άκουσε την μουσική που άκουγα στο δωμάτιο μου την ώρα που δούλευα κάποιο tattoo, νομίζω ότι ήταν Witchfinder General για να είμαι πιο ακριβής. Χωρίς να τον ξέρω, ξεπέταξε το κεφάλι του από την γωνία και με ρώτησε αν μπορούσα να παίξω μουσική σαν αυτήν. Έτσι αμέσως ανταπάντησα ρωτώντας τον αν αυτός μπορεί να παίξει μουσική σαν αυτή. Τότε και σχεδόν σαν να βρισκόμαστε σε κάποιο διαγωνισμό, αποφασίσαμε να τζαμάρουμε την ίδια νύχτα στο προβάδικο ενός φίλου. Τώρα μπορώ να δω που τελικά μας οδήγησε αυτός ο “διαγωνισμός” ανάμεσα στα μέλη της μπάντας. Ο Christian ήταν τότε μέλος μιας τοπικής rock μπάντας αλλά και Dj σε κάποιο μπαρ που με είχε πάει ένας φίλος μου. Είχα προσέξει ότι κάθε φορά που πήγαινα έπαιζε κάποιους πολύ καλούς δίσκους, έτσι, ξεκινήσαμε μια συζήτηση, μεθύσαμε και αυτό ήταν. Από την άλλη πάντοτε ξέραμε ότι χρειαζόμασταν τον Trevi για μπασίστα. Ο λόγος ήταν ότι ήταν κάτι σαν τοπικός celebrity και παίζει εδώ στο Montrose για 20 χρόνια τώρα. Το θέμα είναι ότι ήταν σε μια άλλη μπάντα την περίοδο εκείνη οπότε κυριολεκτικά τον περιμέναμε.

Αν δεν κάνω λάθος το άλμπουμ σας αρχικά κυκλοφόρησε το 2012 και όχι από την Napalm Records. Ποια ήταν η διαδικασία πίσω από την ηχογράφηση του άλμπουμ και πως καταλήξατε στην Napalm;

Ο λόγος ουσιαστικά είναι ότι τον είχαμε κάνει μόνοι μας. Πληρώσαμε και κυκλοφορήσαμε το άλμπουμ μόνοι μας. Νομίζω ότι από την στιγμή που βάλαμε τόση προσπάθεια και τόσο έργο σε όλο αυτό, αυτός ήταν και ο λόγος που προσέλκυσε την Napalm Records.

Μήπως επαναηχογραφήσατε το άλμπουμ τώρα που κυκλοφορεί μέσω της Napalm ή κρατήσατε τις αρχικές ενορχηστρώσεις;

Ok κοίτα. Βασικά αυτό που έκανε η Napalm για εμάς ήταν να ξαναπακετάρει ουσιαστικά τον δίσκο σαν gatefold. Τύπωσε το βινύλιο σε περιορισμένα χρώματα και επανακυκλοφόρησε τα 7ιντσα μας, όλα σε ένα όμορφο πακέτο.

Τι είδους ανταπόκριση έχετε δεχθεί έως τώρα;

Γενικά φαίνεται ότι η ανταπόκριση είναι καλή. Η αλήθεια είναι ότι δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τους υπολογιστές οπότε δεν γνωρίζω πραγματικά τι λένε σε Facebook και άλλα τέτοια είδη. Στην πραγματική ζωή όμως ο κόσμος με πλησιάζει και μου μιλάει και δείχνουν πως πραγματικά απολαμβάνουν την μουσική μας. Νομίζω ότι η μουσική μας ακούγεται πολύ οικεία στον κόσμο αλλά έχει και αυτήν την μοναδική απόκοσμη εκκεντρικότητα που την χαρακτηρίζει και την κάνει συναρπαστική και διασκεδαστική.

Στην κριτική μου έγραψα ότι μου θυμίζετε μια μίξη μεταξύ των πρώτων άλμπουμ των Black Sabbath και της doom αισθητικής του “Epicus, Doomicus, Metallicus”, με μια πινελιά stoner, βαπτισμένη στο corpse paint του King Diamond. Συμφωνείς με αυτό; Και αν όχι πως θα περιέγραφες καλύτερα την μουσική σας και τι είδους μπάντες νομίζεις ότι έχουν επηρεάσει το μουσικό στυλ των Venomous Maximus;

Οτιδήποτε ακούει κάποιος στην μουσική μας είναι αλήθεια. Είτε το βάζουμε εμείς είτε όχι. Αυτό ήταν πάντα ένα θέμα για εμένα. Αν η μουσική μας σου θυμίζει αυτή τη ταινία ή κάποιες συγκεκριμένες μπάντες, είτε μου αρέσουν είτε όχι δεν έχει καμία σημασία. Μόλις η μουσική ηχογραφηθεί δεν ανήκει πια σε εμένα. Εγώ νομίζω ότι η μουσική μας ακούγεται σαν τον Elvis να τραγουδάει Judas Priest. Αυτά τα μικρά παιχνίδια δεν έχουν πραγματική σημασία γιατί αυτό που ακούς είναι μόνο δικό σου. Φυσικά κάθε μέλος της μπάντας έχει τα δικά του αγαπημένα συγκροτήματα. Στον Bongo αρέσουν οι ZZ Top, οι The Cure και οι The Cult. Στον Trevi αρέσουν οι High On Fire, οι Neurosis, οι Celtic Frost και οι παλιοί Led Zeppelin. O Christian γουστάρει πολύ τους The Hellacopters, Radio Birdman, The Stooges και τον Dave Grohl ενώ σε εμένα αρέσουν οι Doors, Danzig, Rocky Ericson και η Enya. Βλέπεις λοιπόν ότι υπάρχουν πάρα πολλά rock n’ roll συγκροτήματα που θα μπορούσαμε να ενσωματώσουμε στον ήχο μας.

Η φωνή σου ακούγεται καταπληκτική και κάποιος θα μπορούσε να πει ότι νιώθει περισσότερο σαν να μην τραγουδάς τους στίχους αλλά σαν να τους απαγγέλεις. Αυτό φυσικά προσθέτει στην ατμόσφαιρα του άλμπουμ. Νομίζεις ότι άμα τραγουδούσες διαφορετικά το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο; Από αισθητικής άποψης εννοώ…

Έχεις απόλυτο δίκιο. Τις μισές φορές δεν “τραγουδάω” γιατί δεν βλέπω τον εαυτό μου ως τραγουδιστή, όπως δεν βλέπω τον εαυτό μου ως κιθαρίστα. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να πάρω πράγματα που βρίσκονται μέσα στο μυαλό μου, να τα δω όπως θα ήταν εκτός αυτού και να τα φιλτράρω μέσω κάποιου ήχου. Κάνω ακριβώς το ίδιο πράγμα και όταν ζωγραφίζω το οποίο είναι να φιλτράρω αυτό που βλέπω, να θυμάμαι πως ένιωσα μέσα μου και να δημιουργήσω στην συνέχεια μια εικόνα από μπογιά. Θα μπορούσα να πω ότι τα μισά tattoos από αυτά που κάνω σε ανθρώπους προέρχονται από όνειρα που έχουν για tattoos. Έτσι περνάω ένα αρκετά μεγάλο μέρος της ζωής μου προσπαθώντας να δημιουργήσω και να εκφράσω αυτό που βλέπω και έχω ζήσει μέσα από κάθε αίσθηση που έχουμε διαθέσιμη ως ανθρώπινα όντα.

Πολλές μεγάλες μπάντες προέρχονται από το Τέξας, όπως για παράδειγμα οι Pantera, King’s X, Watchtower και οι Helstar. Πως όμως είναι τα πράγματα, από την δική σου οπτική άποψη, για μια metal μπάντα στο Τέξας;

Ξέχασες τους ZZ Top και τους Bubble Puppy. Τα πράγματα φαίνεται πως είναι καλά. Έχουμε πολλούς φίλους που βρίσκονται συνεχώς σε περιοδεία και όλοι λένε για το Τέξας πως είναι πολύ καλό. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο attitude που πάει μαζί με το Τέξας, Τα πάντα είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να περνάς καλά και όλοι μεταξύ τους να είναι σαν αδέρφια. Φαίνεται πως όταν έρχεσαι στο Τέξας απλά αφήνεις όλα σου τα προβλήματα πίσω. Τα πράγματα εδώ δείχνουν σαν να μειώνουν ταχύτητα και επίσης οι γυναίκες είναι πολύ όμορφες. Επίσης το Τέξας είναι τόσο μεγάλο που μπορεί να είσαι στον δρόμο για τέσσερις ή πέντε μέρες και να μην φύγεις έξω από αυτό.

Πως και διαλέξατε το Venomous Maximus ως όνομα για την μπάντα;

Πριν 10 περίπου χρόνια μια παρέα φίλων μου αρχίσανε μια μπάντα, οπότε ήρθανε στο μαγαζί μου να κάνουν tattoo και συζητάγανε το γεγονός ότι χρειάζονται ένα όνομα για το συγκρότημα. Έτσι εγώ τους είπα ότι αν ποτέ άρχιζα μια μπάντα θα την ονόμαζα Venomous Maximus, γνωρίζοντας ότι ένα τέτοιο όνομα δεν ταιριάζει στο συγκρότημα των φίλων μου. Προήρθε από ένα παλιό tattoo. Θυμάμαι την πρώτη φορά που το είδα και το άκουσα μίλησε δυνατά μέσα μου. Είχε αυτό το μαγικό κάλεσμα και πάντα ήξερα ότι η επόμενη μπάντα στην οποία θα ήμουνα μέλος θα είχε αυτό το όνομα.

Πες μας μερικά πράγματα για το θέμα πίσω από τους Venomous Maximus. Και οι στίχοι σας αλλά και το εξώφυλλο δείχνουν μια τάση προς τον αποκρυφισμό. Είναι ο αποκρυφισμός κάτι το φυσικό για την μπάντα;

Θα έλεγα πως γενικά είχα μεγάλη ατυχία στην ζωή μου μέχρι τουλάχιστον τα 25 μου χρόνια και αυτό κυρίως από δική μου υπαιτιότητα. Είχα βάλει τον εαυτό μου σε δύσκολες δοκιμασίες και φυσικά αίτια επανειλημμένως μου χτύπησαν την πόρτα. Είχα φτάσει σε ένα τέτοιο σημείο που ένιωθα ότι ήταν πλέον γραφτό μου να ζω μια χαώδη ζωή. Συνηθίζεις όταν τα πράγματα συνεχώς καταρρέουν και περιμένεις πως και ο τρόπος που εξελίσσεται η ζωή σου θα είναι αντίστοιχος. Τα ανθρώπινα όντα είναι διαβόητα για την ικανότητα τους να επιζούν και ένιωσα πως το Venomous Maximus είναι ένας τίτλος για επιζώντες. Κόσμος που έχει καταρρακωθεί, τόσο νοητικά όσο και αισθηματικά, σε σημείο τέτοιο που πεθαίνουν εσωτερικά και μετά ξανακολλάνε τα κομμάτια τους μαζί, δημιουργώντας έναν νέο βελτιωμένο και Αληθινό εαυτό. Ο κόσμος έχει κάνει τον αποκρυφισμό την νέα αγαπημένη του λέξη. Είναι μια πολύ ελκυστική λέξη. Λατρεύω το διπλό C (σ.σ. Occult στα αγγλικά). Η μόνη σημασία που έχει είναι ότι κάτι παραμένει κρυφό, το οποίο σημαίνει ότι κάποιος έπρεπε να το κρύψει. Οι κατσίκες, τα κεριά και οι ρόμπες είναι απλά ένας καλλιτεχνικός τρόπος να εκφράσεις πράγματα τα οποία έχουν κρυφτεί από εμάς. Δεν έπεται ότι τα πάντα αφορούν την αιμοποσία. Τα πλέον μυστικιστικά και μαγικά πράγματα που έχω συναντήσει ποτέ στην ζωή μου έχουν προέρθει από τις δικές μου σκέψεις, τα δικά μου συναισθήματα, τις δικές μου εμπειρίες. Οι στίχοι και το θέμα είναι στην ουσία οι εμπειρίες μου καταγεγραμμένες. Είναι κρυμμένες σε κωδικούς και ποίηση του κώλου ή… με στυλ ή όπως αλλιώς θα ήθελες να το ονομάσεις. Το θέμα είναι ότι είναι αληθινές.

Το εξώφυλλο του άλμπουμ φαίνεται και αυτό κάπως αποτρόπαιο και μοχθηρό και να σου πω την αλήθεια όταν το είδα σας πέρασα για death metal μπάντα. Θα μπορούσες να μας πεις δύο πράγματα για αυτό; Ποιος το δημιούργησε και γιατί επιλέχθηκε;

Ο Dan Miller είναι υπεύθυνος για όλο το artwork. Έχουμε έναν μοναδικό τρόπο που παράγουμε το artwork, επικοινωνούμε μέσω τηλεπάθειας. Όταν βλέπω το εξώφυλλο βλέπω κάτι όμορφο. Βλέπω την ανθρωπότητα να χορεύει στον δρόμο προς τον παράδεισο μέσω των πνευμάτων των ζώων για να συναντήσει τους θεούς των μύθων. Αν κάτσεις και το σκεφτείς και επεξεργαστείς τα πράγματα στο μυαλό σου θα δεις ότι δεν βγαίνουν πάντα έτσι όπως τα φανταζόμαστε. Η ιδέα ενός μωρού να μεταμορφώνεται σε περιστέρι είναι πολύ όμορφη αλλά άμα το έβλεπες στην πραγματικότητα θα λιποθυμούσες από τον τρόμο. Όλα τα artwork πρέπει να έχουν ξεχωριστό μήνυμα για τον θεατή ή τον ακροατή. Δεν πρέπει να σημαίνει μόνο ένα πράγμα. Αυτό είναι ένα από τα καλύτερα δώρα στην ζωή. Όλα στην ζωή μπορεί να γίνουν δικά σου αρκεί να μάθεις να παραδίδεις τα πάντα.

Βρισκόσαστε σε διαδικασία ηχογράφησης νέου άλμπουμ αυτήν την στιγμή. Θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα για αυτό;

Ναι, ήμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Νιώθω ότι πραγματικά έχουμε τελειοποιήσει αυτήν την μίξη Priest και Sabbath, όμως σε αυτόν τον δίσκο θέλαμε να λάμψουν και άλλες επιρροές μας. Σίγουρα θα ακούσεις επιρροές από new wave όπως και κάποια πιο αργά ορχηστρικά μέρη. Αν ο τελευταίος μας δίσκος ήταν η δική μας εκδοχή του “Kill ’em all” τότε αδιαμφισβήτητα ο νέος δίσκος θα είναι το “Ride the Lightning”.

Πρόσφατα περιοδεύσατε και με τους Down. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Κανένα νέο για επικείμενη ευρωπαϊκή περιοδεία;

Η εμπειρία της περιοδείας με τους Down ήταν κάτι σουρεαλιστικό. Ακόμα νιώθω σαν να μην έγινε ποτέ αλλά λένε πως υπάρχει απόδειξη. Πραγματικά νιώσαμε πως είχαμε την ευκαιρία να δούμε πως είναι τα πράγματα σε επαγγελματικό επίπεδο και επίσης είδαμε τι χρειαζόμασταν και πόσο έπρεπε να μαζευτούμε για να ανταπεξέλθουμε. Όσων αφορά την Ευρώπη, ένας από τους κύριους στόχους, από την πρώτη μέρα δημιουργίας μας, ήταν να περιοδεύσουμε στην Ευρώπη. Εξαιτίας του γεγονότος ότι όλοι στην μπάντα είναι παντρεμένοι, ο Christian μόλις τον τελευταίο μήνα, και επειδή όλοι μας έχουμε κανονικές δουλειές είναι λίγο δύσκολο να φύγουμε από την χώρα. Όμως κάτι σχεδιάζουμε για το καλοκαίρι.

Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι στην συνέντευξη που ίσως να ξέχασα να ρωτήσω;

Αν κάποιος ενδιαφέρεται, κάνω tattoo και είμαι και ζωγράφος. Συνεχώς προσπαθώ να κάνω οτιδήποτε προκειμένου να δει ο κόσμος την τέχνη μου. Ενδιαφέρομαι επίσης να δημιουργήσω τέχνη για μπάντες κτλ.

Ας κλείσουμε με ένα μήνυμα για τους Έλληνες φίλους του συγκροτήματος.

Θέλω να ευχαριστήσω την Ελλάδα που πάντα υποστήριζε το heavy metal, ακόμα και τα σκοτεινά χρόνια όταν προσπαθούσαν να το εξολοθρεύσουν. Έχω ακούσει ιστορίες από φίλους μου για τύπους από την Ελλάδα που την δεκαετία του ’90 ερχόντουσαν στην πόλη και αγόραζαν εκατοντάδες metal δίσκους για να τους πάρουν πίσω στην Ελλάδα. Επίσης δεν ξέρω κατά πόσο σας ενδιαφέρει η ελληνική μυθολογία αλλά ήταν πάντα η αγαπημένη μου από τότε που ήμουν παιδί. Στον νέο μας δίσκο θα υπάρχουν κάποιες αναφορές σε θεούς και ιστορίες. Έτσι πριν πεθάνω, πρέπει να παίξω στην Ελλάδα για να δω και τα αρχαία σας.

Κωνσταντίνος Καραγεώργος

www.facebook.com/VenomousMaximus

www.venomousmaximus.com

www.reverbnation.com/venomousmaximus

Band Members:

Gregg Higgins – Φωνητικά, Κιθάρα

Christian Larson – Κιθάρα

Trevi Biles – Μπάσο

Bongo – Τύμπανα

Discography:

The Mission – 2011

Beg Upon The Light – 2012 (reissue via Napalm Records 2013)

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X