Primordial – Agatus – Daylight Misery
14/11/2012, An Club, Αθήνα
Σάββατο 24 Νοεμβρίου και η ώρα να κατηφορίσουμε στο κέντρο για ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα φετινά συναυλιακα γεγονότα στην Ελλάδα, είχε έρθει. Ελάχιστα μετά τις 20:00 είχαν ανοίξει οι πόρτες του An Club για να υποδεχθούν τον κόσμο που θα ερχόταν να δει ζωντανά τους Primordial, τους Agatus και τους Daylight Misery. Με τέτοιες μπάντες στο billing και 15e είσοδο, δε νομίζω ότι θέλει καν σκέψη η παρουσία πολλών από τους metalheads… Respect! Έξω από το μαγαζί, τα κλασσικά πηγαδάκια, μπύρες, κουβεντούλα και οι παρέες βρίσκουν δικαιολογία να μαζευτούν για ακόμα μια φορά, στο αγαπημένος μας μέρος για τις κλασσικές διαδικασίες, μετά μουσικής. Η ώρα έχει έρθει και ο κόσμος είναι παραπάνω από πιστός στο ραντεβού του, μιας και είναι όλοι εκεί από νωρίς. Σωστό εφόσον οι Daylight Misery ετοιμάζονται για να βγουν στο σκηνή και ν’ ανοίξουν μια πολλά υποσχόμενη βραδιά!
20:35 και οι Αθηναίοι Daylight Misery, είναι ήδη πάνω στη σκηνή – Άγγλοι στο ραντεβού τους! Ένα νέο και ανερχόμενο συγκρότημα καθώς στα τέσσερα χρόνια της ύπαρξής τους έχουν καταφέρει να κυκλοφορήσουν ένα δίσκο και να μοιραστούν την σκηνή με πολύ μεγάλες μπάντες (Rotting Christ, Katatonia, Dark Tranquility, Draconian, Sirenia, κ.α.) σε συναυλίες εντός και εκτός συνόρων. Γνωστοί στους περισσότερους σημερινούς οπαδούς, ελπίζουν σε ανάλογη υποστήριξη την οποία φαίνεται ότι την έχουν και με το παραπάνω! Σήμερα θα μας παρουσίαζαν πολλά νέα κομμάτια από τον ακυκλοφόρητο νέο τους δίσκο, με νέο line up – κατά το ήμισυ και πολύ πάθος γι’ αυτό που κάνουν! Η είσοδος τους γίνεται καθώς από τα ηχεία ακούγεται κάτι σαν εκκλησιαστικό intro κι έπειτα μπαίνουν κατευθείαν στο ψητό. Ο Βασίλης Μάζαρης (φωνητικά) συστήνει τη μπάντα κι επιδίδεται εκφραστικά στο έργο του, μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους του. «Πίνετε ρεεεε???» Ρωτάει σε μια φάση ο «Βασιλάρας», παρακινώντας τον λαό να προβεί στο ανάλογο σπορ, προκείμενου να φτιάξουμε κέφι! Δεν είναι στο live… Είναι στο studio για πρόβα και ο κόσμος από κάτω, η παρέα του…. Άνετοι και σωστοί. Ερμηνεύει με πάθος και ζει κάθε κομμάτι και περνάει καλα μαζί με την υπόλοιπη μπάντα και το δείχνουν. Κομμάτια μιζέριας, αγάπης, μίσους, πόνου, νοσταλγίας – στολισμένα με μελωδίες, στιβαρό drumming και «βρώμικα» φωνητικά. Τα περισσότερα όπως είπα ήταν από το νέο δίσκο, αλλά δεν παρέλειψαν να κλείσουν με το πολύ αγαπημένο “Meadows Of Desire”, από το προηγούμενο “Depressive Icons” του 2010. Τα δεύτερα φωνητικά βέβαια, δεν τα έκανε ο Ευθύμης Καραδήμας (Nightfall) όπως στο cd, αλλά ο Γιάννης Φιλιππαίος (τύμπανα) που είχε ασύρματο μικρόφωνο για να δίνει και από κει το στίγμα του, όποτε χρειαζόταν. Τα νέα μέλη έχουν προσαρμοστεί άψογα και η νέα σύνθεση είναι απόλυτα αποδεκτή από το κοινό, που εύκολα κέρδισαν με την true εμφάνιση τους και το μελωδικό / ατμοσφαιρικό / death / black συνονθύλευμα κομματιών, τα οποία κάθε φορά προλογίζει ο Βασίλης και κερδίζει το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου. Για τον ήχο δεν πιστεύω να έχει κανείς παράπονο, αλλά πιστεύω ότι ήταν παραπάνω από καλός. 21:20 έρχεται το τέλος με την ανατριχιαστική εκτέλεση του κομματιού που προανέφερα. ΜΠΡΑΒΟ!
Setlist: Intro / M For Misery / Erynnis Funeralis / The Great Absence / Futile Salvation / Θλιβερός Χειμώνας / Human Pollution / This Is How It Ends / Meadows Of Desire
Συνέχεια στο συναυλιακο δρώμενο του Σαββάτου, δίνουν οι Agatus! Μπάντα που δυστυχώς δεν ήξερα καν ότι υπήρχε, έως και πριν κάποιους μήνες…. Σήμερα θα κάνουν μια ιστορικής σημασίας εμφάνιση, αν σκεφτεί κανείς ότι είναι να από τα μεγαλύτερα underground συγκροτήματα και θα παίξουν για πρώτη φορά επί Ελληνικού εδάφους, παρουσιάζοντας κομμάτια απ’ όλη την δισκογραφία τους! Η μπάντα αποτελείται από τ’ αδέρφια Eskarth και Vorskaath (οι οποίοι παίζουν και στους Zemial) κι έχει στο ενεργητικό της eps, demos και δυο black metal άλμπουμ. Ο λόγος για τα “Dawn Of Martyrdom”, το οποίο κυκλοφόρησε το 1996 και το “The Eeaving Fates” που κυκλοφόρησε το 2002). Το 2012 τους βρίσκει με νέο πόνημα με τίτλο “Gilgamesh” κομμάτια του οποίου θ’ ακούσουμε και σήμερα. Στη δεύτερη κιθάρα βρίσκεται ο Βασίλης και στο μπάσο, ο Άχερων που πολλοί θα ξέρετε και από τη θητεία του στους Disolvo Animus (τους είδαμε πρόσφατα με Necrophobic). 21:40 ανεβαίνουν στη σκηνή και από κάτω τα χειροκροτήματα πέφτουν βροχή! Καλό σημάδι αυτό, σημαίνει ότι η μπάντα εχει κιόλας το κοινό της. Ο Χρήστος (Eskarth, The Dark) χαιρετάει τον κόσμο και τον ευχαριστεί για την σημερινή του παρουσία, μιας και είναι μεγάλη μέρα γι’ αυτούς. Όπως είπα παραπάνω, παίζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και όλοι περιμένουμε με αγωνία ν’ ακούσουμε ζωντανά το υλικό τους. Επικό Ελληνικό black metal, με πολλά progressive στοιχεία, αλλά οι «ταμπέλες» είναι περιττές σε αυτή την περίπτωση… ΜΟΥΣΙΚΗ! Τι να λέμε τώρα? Μιλάμε για απίστευτες συνθέσεις και κομματάρες με την καθεμιά να έχει τη δική της ιστορία. Υποτίθεται ότι εκτέλεσαν το set τους γρηγορότερα, λόγω του ότι έσπασε μια χορδή από το μπάσο και χρειάστηκαν λίγα λεπτά ώσπου ν’ αντικατασταθεί,, αλλά δεν ήταν κάτι που παρατηρήθηκε αρνητικά. Τους μάτιασαν με τόσο «χαμό» γύρω από τη σημερινή τους εμφάνιση, αλλά κάθε αντίστοιχη ατυχία είναι γούρι! Έχω μια υποψία πάντως ότι ο ήχος του δεύτερου μπάσου, ήταν λίγο καλύτερος… Πιο έντονος, πιο «τσιμπητός». Μελωδίες που σε ταξιδεύουν, συνοδευόμενες από το καταπληκτικό drumming και αντίστοιχες δυναμικές – το οποίο γινόταν πιο ιδιαίτερο με τις έξτρα προσθήκες των pre tom (αν το λέω σωστά)! Τα παιδιά παίζουν τα πάντα με περίσσια ευκολία κι επαγγελματισμό, στα λόγια τους διακρίνεις άτομα με humor, παιδεία, μόρφωση και μουσική κατάρτιση. Σημαντικά ΚΑΙ αυτά. Δεν έχω τίποτα αρνητικό να προσάψω στην εμφάνιση τους, μιας κι έδωσαν έναν πολύ καλό εαυτό και καταχειροκροτήθηκαν από τους πάντες! Ο κόσμος τους στηρίζει σθεναρά και προβαίνει και στο ανάλογο pit, crowd surfing, συμμετέχει με ρυθμικά παλαμάκια και φωνάζει τ’ όνομα τους, μέχρι το τέλος που μας αφήνουν πανηγυρικά και μετά από την μια και ώρα, άψογης εμφάνισης τους. Ήδη περιμένω την επόμενη φορά που θα τους ξαναδω!
Setlist: Memories Of The Cold Ages / Night Mares / Conqueror Of Fear / Under The Spell Of The Dragon / Visions Of The Moon / Black Moon’s Blood / The Weaving Fates / Rite Of Metamorphosis / Tatra Vulgus / Gilgamesh / Force Of Desecration / Spirits From The Depths Of Earth
Ποιος δεν γνωρίζει τους «Κέλτες» Ιρλανδούς? Ποιος δεν έχει ταξιδέψει με τα επικά κομμάτια τους? Στη μουσική τους συνδυάζουν παραδοσιακά στοιχεία φολκ, ανακατεμένα με black πινελιές, πάθος και full θεατρικότητα, στην ερμηνεία τους. Ολική πανωλεθρία είχαν πάθει οι Primordial στην τελευταία τους εμφάνιση στο Αn Club, μιας και ο drummer τους – Simon O’ Laoghaire είχε κάποια… «λειτουργικά» προβλήματα της τελευταίας στιγμής και δεν μπορούσε να φέρει εις πέρας το setlist, ούτε καν στο ελάχιστο. Ήταν πραγματικά για λύπηση η όλη φάση και πολλοί ξενέρωσαν, αλλά πρέπει να παραδεχθώ το πόσο προσπάθησε η υπόλοιπη μπάντα και ο εκκεντρικός Alan “Nemtheanga”, να κρατήσουν ένα επίπεδο και να σώσουν με νύχια και με δόντια, την υπόλοιποι βραδιά! Είχαν πει ότι θα επανορθώσουν…. 05/06/2010 ήταν η ημερομηνία και είχαν έρθει στη χώρα μας μαζί με Destroyer 666 και Behexen – οι οποίοι έσπειραν – καθώς επίσης και οι Dodsferd που έπαιζαν ως support. Δυόμισι σχεδόν χρόνια μετά, οι Primordial κρατούν την υπόσχεση τους και μέσω του Αλέξανδρου και Πάνου (respect), κανονίζεται ν’ αποκαταστήσουν την φήμη τους, σήμερα. Μετά από κάθε σχεδόν κομμάτι, ο Alan (ο οποίος βγήκε στη σκηνή με το ανάλογο “corpse paint”, κατά τις 23:10) κοιτούσε ικανοποιημένος τον εκστασιασμένο κόσμο, αλλά και τους συμπαίχτες του. Έδωσε – εννοείται – συγκινητικές ματιές και σημασία, στον φίλο του Simon και στο πόσο ικανός ήταν να φέρει εις πέρας την υπόσχεση που μήνες πριν είχε δώσει και πιστεύω ότι τον έβγαλε ασπροπρόσωπο. Τεράστια ανταπόκριση από τον κόσμο. Άρτιος κι ακούραστος, σ’ ένα υπέροχο drumming, έβγαλε από πάνω του κάθε ρετσινιά που του είχε κολλήσει η τελευταία του, τραγική απόδοση. Επιτέλους είδαμε τον Simon που μας άξιζε κι αυτός έκανε το σωστό για τον εαυτό του και την μπάντα του. Αδέλφια. H σημερινή τους λοιπόν, απόδοση / επίδοση και ότι αφορά την εμφάνιση τους, εύκολα ξερίζωσε από τον εγκέφαλο μας ΚΑΘΕ αρνητική ανάμνηση από τον προηγούμενο τους live στο Αn Club και μας έστειλε απλά στον παράδεισο! Πόσο πολύ αγαπάνε οι Ιρλανδοί τους Έλληνες και το αντίστροφο??? Υπάρχει αυτή η χημεία μεταξύ οπαδών και μπάντας και είναι διάχυτη στο χώρο. Όσοι γουστάρατε τ’ αρχαία στο σχολείο, σίγουρα θα θυμάστε το νόημα που είχε κάθε θεατρική παράσταση σ’ εκείνα τα χρόνια. ΚΑΘΑΡΣΗ. Να φεύγεις από το χώρο αλλιώς…«Καθαρός» μέσα σου, με ένα πιο «λυτρωτικό» σκεπτικό, μιας ευοίωνη σκέψη και θετικότητα (γιατί όχι?) για τη ζωή. Προσωπικά, αυτό ακριβώς ένιωσα σήμερα! Η μοναδικότητά τους εκφράζεται με το πάθος και τη δύναμη της μουσικής τους με τα φολκ στοιχεία να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο απόρροια της κέλτικης κουλτούρας τους. Σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος είναι ο τραγουδιστής, στιχουργός και φυσικός ηγέτης, Alan. Μαγεία…Εκφραστικός, θεατρικός, συγκινητικός, παραστατικός, ποιητής…. Ερμηνεύει το κάθε κομμάτι με απίστευτο πάθος…Ανατριχίλα…Ζει το κάθε τραγούδι, δημιουργώντας στους παρευρισκόμενους οπαδούς ανάλογα συναισθήματα και δέος. Κάθε κομμάτι ένα ταξίδι στους μαγευτικούς κόσμους των Primordial στίχων και ο κόσμος που είχε ασφυκτικά τιγκάρει το μαγαζί, συνταξιδιώτης! Οι θρυλικοί Primordial έχουν στις αποσκευές τους το προ ενός έτους αριστούργημά τους, “Redemption At The Puritan’s Hand”, αλλά καθώς φέτος γιορτάζουν τα είκοσι τέσσερα χρόνια της ύπαρξής τους, θα έχουν ετοιμάσει για την συγκεκριμένη τους εμφάνιση, ένα “special long set list»”, το οποίο είχε υποσχεθεί ο Alan και υπάρχει παρακάτω… Στις αποσκευές τους όμως δεν υπήρχαν – δυστυχώς – ότι έφεραν και είχε σχέση με το merchandise… Εκλάπησαν στο αεροδρόμιο (ή κάτι τέτοιο)! Κρίμα. Αρκετά καλός ήχος καθ’ όλη τη διάρκεια του show, φωτισμός ανάλογος των κομματιών του και συνοδευτικός στην πρέπουσα ατμόσφαιρα και ένα κοινό που ουσιαστικά υμνούσε την αγαπημένη του μπάντα σε κάθε κομμάτι. ΧΑΜΟΣ! Crow surfing και mosh pit, ρυθμικά χειροκροτήματα / συνθήματα θαυμασμού και σιγοντάρισμα όλων των στοίχων, από τους πιο φανατικούς! Οι μπύρες κυκλοφορούσαν άφθονες ανάμεσα στο εκστασιασμένο κοινό και αν το “party” γινόταν στην εξοχή – πέρα από την άνεση του χώρου – σίγουρα θα έμοιαζε με παγανιστική γιορτή… Ωπ! Το πήγα μακριά, ε? Οι Primordial φταίνε! Παραπάνω από δυο ώρες ταξιδιού κυρίες και κύριοι, σε ένα από τα μεγαλύτερα live σκηνικά του 2012… 01:20 τελειώνει η μαγική βραδιά κι ο ακούραστος κόσμος φωνάζει ρυθμικά για encore, τουλάχιστον για δεκαπέντε λεπτά! Τουλάχιστον τέσσερις και ώρες μουσικού ταξιδιού, τρεις μπάντες που τα έδωσαν όλα, ένα γεμάτο μαγαζί με όλους να περνάνε τέλεια και 15e είσοδος!!! Σας λέει κάτι αυτό? Εμένα πολλά! C U around….
Setlist (Nα’ ναι καλά, ο Γιάννης “Warrel”): No Grave Deep Enough / Autumn’s Ablaze / Lain With The Wolf / Gallows Hymn / Journey’s End / Bloodied Yet Unbowed / The Soul Must Sleep / As Rome Burns / Traitors Gate / The Mouth Οf Judas / God’s Old Snake / The Coffin Ships / Sons Οf Τhe Morrigan / Gods Τo Τhe Godless / Heathen Tribes / The Golden Spiral / Empire Falls
Εδώ θα πρέπει να πούμε ακόμα ένα μπράβο για τις δυο κληρώσεις που οργάνωσαν το Metal Defiance fanzine και οι Agatus. Το μεν fanzine προσέφερε σε τέσσερις τυχερούς, δωρεάν είσοδο για την συναυλία και οι δε Agatus προσέφεραν σε δυο τυχερούς, ένα T-shirt και ένα 7” EP “Gilgamesh” (Black vinyl)! Στην πρώτη περίπτωση, το μόνο που είχαν να κάνουν οι οπαδοί ήταν να δηλώσουν συμμετοχή με ένα σχόλιο, σε ανάλογο post, στο event του Facebook, γράφοντας ένα τραγούδι από κάθε συγκρότημα (και από τα τρία στο σύνολο) που τους αρέσει, ή θα ήθελαν ν’ ακούσουν στο live. Στη δεύτερη περίπτωση δήλωναν συμμετοχή με σχόλιο σε αντίστοιχο post, γράφοντας απλά ποιο από τα δύο δώρα θα θέλουν να κερδίσουν (Τ-shirt, ή 7EP). Tα ονόματα των τυχερών που κέρδισαν τα εισιτήρια ανακοινώθηκαν την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου στις 21:00, μετά από κλήρωση, ενώ οι νικητές των υπολοίπων δώρων ενημερώθηκαν με προσωπικό μήνυμα παρέλαβαν το δώρο τους στην συναυλία, από το ίδιο το συγκρότημα. Συγχαρητήρια λοιπόν στους υπεύθυνους, γι’ αυτή την κίνηση, αλλά και σε όλες τις μπάντες, μηχανικούς ήχου (ο οποίος ήταν πολύ καλός σε όλες τις μπάντες) / φωτισμού και φυσικά την διοργάνωση (Αλέξανδρος – Παναγιώτης), για την υπέροχη κι αξέχαστη βραδιά. Εύγε στο Αn Club για τις νέες μονάδες κλιματισμού! Πλέον δεν βγαίνουμε μούσκεμα μετά από κάθε live….και προφανώς είναι πιο ανθρώπινες οι συνθήκες παρακολούθησης του, σε αυτόν τον τομέα! Ένα μπράβο αξίζει και ο κόσμος που έδειχνε κατανόηση στο ανελέητο στριμωξίδι που έπεφτε στο An και πηγαίνω – ερχόταν όσο πιο διακριτικά γινόταν, ενοχλώντας στο ελάχιστο τους υπόλοιπους…Κανονίστε την πορεία σας για Vomitory – Resurgency – Malledection, στις 08/12/2012 (Σάββατο), ίδιο μέρος, ίδια ώρα…. Μετράμε αντίστροφα!
Άγγελος “Kilmistered”
