Planet of Zeus, Despite Everything
24/11/2012, Gagarin 205, Αθήνα
Είναι γεγονός πως το βράδυ της 24ης Νοεμβρίου, ναι μεν με βρήκε σε διάθεση για ανελέητο ‘χτύπημα’, αλλά, όταν ξεκινούσα για το Gagarin, δεν περίμενα ότι το ξημέρωμα θα με έβρισκε με πιάσιμο στο σβέρκο, και κυρίως με μία πληρότητα που σπάνια αισθάνομαι μετά από συναυλίες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την πρώτη μου επαφή με έναν μουσικό/ μία μπάντα, στην προκειμένη περίπτωση με τους Despite Everything. Στις 20:30 οι πόρτες ήταν ανοιχτές, πράγμα που με εντυπωσίασε, καθώς και η γενικότερη συνέπεια στην ώρα, με τις συνήθεις κουραστικές αναμονές να λείπουν (και να μη μας λείπουν καθόλου!).
Δεν πέρασε πολλή ώρα για να μαζευτεί πολύς κόσμος. Στις 21:40, οπότε και οι Despite Everything μας καλησπέρισαν, με έκπληξη διαπίστωσα πως το Gagarin ήταν σχεδόν γεμάτο. Το κοινό, προς ακόμα μεγαλύτερη έκπληξή μου, θερμό από την πρώτη κιόλας στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στη σκηνή! Κακώς, βέβαια, και εξεπλάγην, αφού 1ον. η προπώληση ήταν sold out μέρες τώρα και 2ον. πρόκειται για μπάντα που έχει στο βιογραφικό της περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική, και, προφανώς, διαθέτει πολλούς ένθερμους οπαδούς. Όπως προανέφερα, ήταν η πρώτη μου επαφή με τον punk rock-metal ήχο τους, ωστόσο με κέρδισε από την πρώτη στιγμή: επιθετικά, heavy riffs και φασαριόζικα φωνητικά να προκύπτουν σ’ ένα άκρως δυναμικό αποτέλεσμα. Οι εκτελέσεις τους ήταν άρτιες σε κάθε κομμάτι ξεχωριστά, και το όλο performance διακρινόταν από έντονη ζωντάνια. Όλα αυτά, βέβαια, δε θα αναδεικνύονταν όπως τους άξιζε, αν δεν υποστηρίζονταν κατάλληλα από τον ήχο, ο οποίος πραγματικά ήταν στα καλύτερά του! Οι Despite Everything, εκτός αυτού, είχαν καταφέρει να ξεσηκώσουν το κοινό, αφού ήδη από τα πρώτα κομμάτια υπήρξαν απόπειρες για pit, crowdsurfing και ενθουσιώδεις κραυγές ακούγονταν σε αρκετά σημεία του χώρου. Αν και το punk δεν είναι το αγαπημένο μου είδος, ομολογώ πως οι Despite Everything δε με άφησαν ασυγκίνητη (και ακίνητη) και –πραγματικά- ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τα τριανταπέντε λεπτά που βρίσκονταν στη σκηνή! ‘Planet of Zeus’, είπαν φεύγοντας, και η λακωνική αυτή ‘δήλωση’ ήταν αρκετή: ‘Σεξ και βία στον πλανήτη Δία’ ήταν το σύνθημα που ακουγόταν από κάθε γωνιά του κατάμεστου, πλέον, Gagarin.
Set list: Pardon My Negativity/ Castaways/ Ink Scattered/ Flood In- Flood Out/ No Smoke Without Fire/ Under the Gun/ If You’re Going Through Hell/ Between a Rock and a Hard Place/ Roads Unfold/ Time and Tide/ Stings Like Hell
Τους Planet of Zeus, είχε ξανατύχει να τους ακούσω ζωντανά (από αρκετή απόσταση, βέβαια) στο Rockwave 2012, και αμέσως η μουσική τους μου ‘τράβηξε’ το ενδιαφέρον. Το είδος τους περιγράφεται ως heavy rock, θα έλεγα και με κάποια στοιχεία stoner. O ίδιος ο Bruce Dickinson τους είχε χαρακτηρίσει ως “Hairy ass stoner rockers”. Η μπάντα έχει στο βιογραφικό της ευρωπαϊκή περιοδεία, και εμφανίσεις με πολύ γνωστά ονόματα του είδους (πχ. Hermano, Brant Bjork, Monster Magnet, Karma to Burn, Red Fang, Eyehategod, Church of Misery), και μη. Το προαναφερθέν σύνθημα συνεχίστηκε, και ακουγόταν περιοδικά σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της συναυλίας, όποτε υπήρχε ευκαιρία. Η ώρα ήταν 22:35 όταν οι Planet of Zeus εμφανίστηκαν επί σκηνής, μια εμφάνιση που επιφύλασσε πολύ σπρώξιμο, και ακόμα περισσότερες φωνές στο κοινό. Με τον ίδιο πεντακάθαρο ήχο (στη διαπασών πάντα), η ακοή μας ‘ταλανίστηκε’ από τα πιασάρικα και δυναμικά riffs, τα ‘ωμά’ φωνητικά, τις πρωτότυπες συνθέσεις, τα αξιομνημόνευτα ρεφραίν και τον εκκωφαντικό ήχο των τυμπάνων. Μπήκα σχεδόν ασυναίσθητα σε διαδικασία ανελέητου headbanging, αλλά δεν ήμουν η μόνη ‘πωρωμένη’: δεν υπήρξε φορά που να γυρίσω πίσω μου και να μη δω χέρια, ενίοτε και πόδια, παπούτσια, αλλά και ολόκληρα κορμιά στον αέρα ή κάποιου είδους pit (ή και όλα τα παραπάνω). Με τρεις λέξεις: γαμήθηκε ο Δίας. Η ενέργεια της μπάντας πάνω στη σκηνή ήταν ασύλληπτη και η επαφή με το κοινό διαρκής, με τον frontman τους να ρωτάει επίμονα αν περνάμε καλά, προκαλώντας μας να ‘βγάλουμε’ το λαρύγγι μας (ακόμα περισσότερο) για να το αποδείξουμε, και παρακινώντας μας να χορέψουμε (!). Είχε περάσει μία ώρα ακριβώς όταν οι Planet of Zeus μας ευχαρίστησαν και αποχώρησαν από τη σκηνή, για να επιστρέψουν δύο λεπτά αργότερα για το encore. Περιττό ν’ αναφέρω ότι το κοινό έμεινε ολοζώντανο μέχρι τέλους, όπως άλλωστε και η μπάντα, που μας καληνύχτισε οριστικά στις 23:45. Η εικόνα που συναντούσες στο τέλος της συναυλίας ήταν καθ’ όλα θετική: ευχαριστημένα (και συχνά ιδρωμένα) πρόσωπα. Ακόμα πιο θετικό είναι το γεγονός ότι η ελληνική σκηνή αποκτά ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές. Ήταν μία από τις ελάχιστες συναυλίες που πραγματικά δε βρέθηκε τίποτα να με απογοητεύσει ή να με ξενερώσει και ήδη ανυπομονώ για την επόμενη! ‘Σεξ και βία στον πλανήτη Δία’, λοιπόν!
Set list: Dawn of the Dead/ Supernothing/ Leftovers/ Doteru/ Nervous Breakdown/ Same Mistakes/ The Ballad of Boston George/ Apocalypse/ Scream/ Stab Me/ Vanity Suit/ Space Loop 430/ Macho Libre/ Something’s Wrong
Encore: Woke Up Dead/ Eat Me Alive
Μαριάνθη Μακροπούλου
