Βλέπω τον τίτλο της συγκεκριμένης κυκλοφορίας και αμέσως θυμάμαι εκείνη την απαράδεκτη ταινία του 2003, η οποία ήταν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Stephen King. Δεν έπεσα και τόσο έξω αφού τα παιδιά από το Bay Area αντλούν την έμπνευσή τους στιχουργικά από ταινίες τρόμου. Μετά βλέπω και το στυλ του συγκροτήματος, technical death metal και ελπίζω να μην είναι από αυτούς που κάνουν μόνο επίδειξη τεχνικής χωρίς να δίνουν ουσία στα κομμάτια τους.
Το “Dreamcatcher”, λοιπόν, αποτελεί την δεύτερή τους κυκλοφορία, μετά το “Transcend Reality” του 2013. Και η αλήθεια είναι το εναρκτήριο κομμάτι “Before The Eons” μου έδωσε κάποιες ελπίδες, καθώς δεν ακολουθεί τη μόδα της εποχής σε αυτά τα συγκροτήματα. Πέρα από τα τεχνικά μέρη, υπάρχουν και μελωδικά σημεία ενώ κλείνει με ένα ακουστικό πέρασμα. Παρόμοια τακτική ακολουθούν και στο επόμενο “Eternal” στο οποίο μπαίνουν καθαρά φωνητικά αλλά και ένα ήρεμο κόψιμο κατά τη μέση του κομματιού. Το ίδιο και στο επόμενο, το ίδιο και στο επόμενο, οπότε θα μπορούσα απλά να κάνω copy-paste τα ίδια λόγια για να περιγράψω τα υπόλοιπα.
Βέβαια, δεν είναι το ίδιο τραγούδι με διαφορετικό τίτλο, αλλά είναι όλα χτισμένα γύρω από την ίδια νοοτροπία. Ακουστικά σημεία, μελωδίες, τεχνική η οποία είναι μαζεμένη και όχι φλύαρη ή υπερβολική καθώς και αρκετές djent επιρροές. Καλά θα μου πείτε μέχρι εδώ, αλλά το θέμα είναι ότι το συγκεκριμένο album κουράζει. Τα πενήντα τέσσερα λεπτά που διαρκεί είναι πολλά. Ειδικά στα πιο μεγάλα κομμάτια υπάρχουν μέρη που δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο και θα μπορούσαν κάλλιστα να λείπουν. Υπάρχουν και ενδιαφέρουσες στιγμές, όπως μερικά φοβερά riffs, έξυπνες μελωδίες και κάποια όμορφα solos, οι οποίες όμως χάνονται στη γενική ανισότητα του υλικού.
Η παραγωγή είναι μέτρια και ακούγεται κάπως περίεργα, λες και βάζεις να ακούσεις ένα κακής ποιότητας mp3 το οποίο δημιουργεί παράσιτα. Βέβαια, ίσως να είμαι εγώ περίεργος (που γενικά είμαι) αφού και σε τεράστια εταιρεία έχουν υπογράψει και ξεκινούν περιοδεία με τους Hypocrisy και Fleshgod Apocalypse, οπότε ίσως όντως να είναι κάτι καλό το οποίο όμως δεν κατάφερε να με κερδίσει.
5/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
