Anneke Van Giersbergen, Danny Cavanagh
05/01/11, AN Club, Αθήνα
Καθώς κατηφόριζα για το ΑΝ για το πρώτο live της χρονιάς αναρωτιόμουν πόσο κόσμο άραγε να μαζέψει, εφόσον ουκ ολίγες φορές έχουμε δει τον Danny, Anathemaτισμένο ή όχι, unplugged, acoustic ή full-band και την γλυκιά Anneke μόλις ένα χρόνο πριν με τους Agua De Annique, αλλά ο συνδυασμός και μάλιστα ακουστικός θα έπιανε; Η απορία μου λύθηκε όταν αντίκρισα μισή ώρα πριν το άνοιγμα των πορτών το μπούγιο που περίμενε υπομονετικά απ’ έξω. Η καθυστέρηση του, κατά τα άλλα Άγγλου, κυρίου Cavanagh και κάποια τεχνικά προβλήματα, προκάλεσαν και την καθυστέρηση του live, το οποίο άρχισε χωρίς το support όπως είχε ανακοινωθεί για αδιευκρίνιστους λόγους περίπου μία ώρα μετά κάτι που δεν ευθύνεται η εταιρεία παραγωγής. Τα φώτα σβήνουν και στην σκηνή ανεβαίνει ο Danny υπό τα χειροκροτήματα του αγαπημένου του κοινού όπως θα αναφέρει στη συνέχεια. Σαφώς και άρχισε και συνέχισε με Anathema, με μόνο δύο covers από Fleetwood Mac και κλείνοντας το set με το High Hopes των τιτανοτεράστιων Pink Floyd, το οποίο «εκτέλεσε» λίγο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως φάνηκε πόσο επαγγελματίας είναι γιατί ήταν, αρχικά, μία μπάντα μόνος του, καθώς μέσω ενός loop station και μαντεύω ενός delay πεταλιού έπαιζε τα πάντα(μελωδία, δισολία, ρυθμό)και μόλις τελείωνε ένα κομμάτι στα καπάκια το άλλο. Σαράντα λεπτά μετά περίπου το σετ του Danny, είχε έρθει η ώρα της Anneke. Χαμογελαστή και πρόσχαρη όπως πάντα ανέβηκε στη σκηνή με μια κιθάρα που φαινόταν μεγαλύτερη από αυτήν και ένα μικρό αγγελάκι που αναβόσβηνε, για ατμόσφαιρα. Το σετ της ήταν κυρίως από την σόλο πορεία της αλλά υπήρχαν και The Gathering στιγμές με τα My Electricity και Locked Away. Εδώ φάνηκε και η διαφορά της με τον Danny, η Anneke δεν ήταν τόσο πολύπλοκη, αλλά εμφανίστηκε με απλά και πιο up-beat τραγούδια και μόνο αυτή και η κιθάρα. Κατά τη διάρκεια του σετ της υπήρχαν πολλές παραγγελιές, περισσότερο από Gathering και της συνεργασίας της με τον κύριο Townsend, κάνοντας την να τρελαθεί. Μας έπαιξε επίσης και ένα καινούριο τραγούδι επονομαζόμενο “Four Years”. Αφού μας ευχαρίστησε και μας είπε πως την είχε προϊδεάσει ο Άγγλος φίλος της για το πόσο καλοί είμαστε κατέβηκε από την σκηνή για να ανέβει λίγα λεπτά αργότερα το ντουέτο μαζί να συνεχιστεί η βραδιά υπέροχα. Και έτσι έγινε. Τρεις διασκευές ακόμα(Massive Attack, Damien Rice και Dolly Parton)αναμενόμενες για όποιον είχε ακούσει το In Parallels και μερικά Anathema, Agua de Annique και The Gathering κομμάτια απάρτιζαν την συνέχεια. Από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς είναι σίγουρα το Parisienne Moonlight όπου όλοι από κάτω τραγουδούσαμε a capella μαζί με το δίδυμο και φυσικά το Leaves(respect στον τύπο που ούρλιαζε για τουλάχιστον ένα λεπτό, όσοι ήταν εκεί κατάλαβαν). Και οι δύο παραδέχθηκαν πόσο καλό κοινό είμαστε, ότι ακούμε πραγματικά και ότι δεν το λένε απλά για να το πούνε(να τους πιστέψουμε;). Δύο ώρες και ,μετά το live τελείωσε έχοντας χορτάσει και τους δύο, οι οποίοι έμειναν μετά να υπογράψουν κάποια αυτόγραφα και να βγάλουν μερικές φωτογραφίες. Σίγουρα ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει η χρονιά συναυλιακά.
Τένια Λάρδα
