Είναι η αλήθεια πως σχετικά σπάνια θα συναντήσω κάποια μουσική κυκλοφορία που θα θεωρήσω ως χάσιμο χρόνου την ακρόασή της. Πάντα μιλάω εννοείται για είδη τα οποία συνήθως ακούω και μου αρέσουν. Μέσα σε αυτά τα είδη περιλαμβάνεται και ότι σχεδόν έχει να κάνει με κλασσική μουσική και παρεμφερή της είδη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τίποτα.
Βρισκόμαστε στην Σουηδία το έτος 1997 και δυο μέλη από δυο ξεχωριστά black metal συγκροτήματα, ο Henry Möller και ο Mårten Björkman από τους Algaion και Octinomos αντίστοιχα, οι οποίοι αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και παρέα να δημιουργήσουν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά που έχουν συνηθίσει. Έτσι λοιπόν δημιουργούν τους Arditi, ένα συγκρότημα νεοκλασσικής οργανικής μουσικής με σκοτεινό ύφος και παραδοσιακές μελωδίες. Έχουν κυκλοφορήσει συνολικά εννέα δίσκους και τώρα μας παρουσιάζουν τον δέκατο τους δίσκο με τίτλο “Emblem Of Victory”. Επιπρόσθετα έχουν συνεργαστεί με μεγάλα black metal συγκροτήματα όπως είναι οι Σουηδοί Marduk.
Ενώ λοιπόν σαν ιδέα ένα τέτοιο είδος μουσικής μου φάνηκε άκρως πρωτότυπο και ενδιαφέρον, όλα έμελλε να αλλάξουν με την ακρόαση του συγκεκριμένου δίσκου. Για να μην μακρηγορώ, θα αναφέρω ότι κάθε τραγούδι του δίσκου έχει την ίδια μελωδία από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να αλλάζει αυτή σχεδόν καθόλου καθ’ όλη την διάρκεια του τραγουδιού, με αποτέλεσμα όπως είναι φυσικό η φάση να καταντάει ιδιαίτερα ανιαρή. Θα έπρεπε λοιπόν να έχουν εξελίξει το στυλ τους τουλάχιστον με συχνότερα εναλλασσόμενες μελωδίες στα τραγούδια τους έτσι ώστε να υπάρχει ποικιλία. Θα έλεγα βασικά πως το κάθε τραγούδι μοιάζει σαν εισαγωγή ή outro ενός μέσου δίσκου των Bathory.
Κρίμα πάντως καθώς μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας θα έπρεπε να πρόσεχαν και να είχαν εξελίξει τους δίσκους τους. Δεν είναι στον χώρο δύο – τρία χρόνια αλλά είκοσι πέντε, κάτι το οποίο δεν φαίνεται σε καμία περίπτωση στον τελευταίο τους δίσκο.
2.5/10
Πέτρος Φραγγόπουλος
[email protected]
