Παρά του ότι το melodeath μου αρέσει πολύ, ποτέ δεν ασχολήθηκα με τους Be’lakor. Εκτός από ένα-δυο κομμάτια που έπεφτα πάνω τους σε άκυρες φάσεις, ποτέ δεν τους έψαξα παραπάνω. Πάντα όμως ήθελα να δω τον λόγο για τον οποίο έχουν φτάσει τοσο ψηλά. Ελπίζω το “Coherence” να είναι μια καλή πρώτη επαφή με την μπάντα.
Ξεκινάμε λοιπόν με το δεκάλεπτο “Locus”. Το μελωδικό trem picking είναι τρομερά κολλητικό, ενώ η αλλαγή στο πιο groovy βασικό riff είναι υπέροχη. Μπορώ να πω ότι μου θυμίζει μια μίξη Insomnium με Amon Amarth. Παρά τη μεγάλη διάρκεια, δύσκολα κουράζει, με τις αλλαγές να ποικίλουν και την όλη ατμόσφαιρα να μας ταξιδεύει. Μετά από το ιντερλούδιο με τίτλο “The Dispersion”, ακολουθεί το “Foothold”. Αυτή τη φορά πέσαμε στα εφτά λεπτά αλλά δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι όπως στο “Locus”. Παρά το πιο folk ύφος, το “Foothold” δύσκολα ξεχωρίζει. Η δουλειά στις κιθάρες είναι άρτια, ενώ η ατμόσφαιρα εξακολουθεί να είναι μοναδική αλλά νιώθω σαν να ακούω το ίδιο πράγμα.
Το “Valence” κινείται πάλι σε ίδια κύματα. Πολύ μεγάλη διάρκεια αλλά απουσιάζει κάτι διαφορετικό, κάτι που να φωνάζει ότι άλλαξε κομμάτι. Προχωρώντας, το “Coherence” συνεχίζει σε αυτο το στυλ. Το να ξεχωρίσω κομμάτι μου είναι σχεδόν αδύνατο, ενώ οι μεγάλες διάρκειες δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο το να καταφέρω να δω τα κομμάτια ως ξεχωριστές ενότητες. Λατρεύω τους δίσκους που έχουν μια συνοχή και δεν είναι σαν να πέταξε κάποιος μέσα δέκα κομμάτια που είναι το ένα άσχετο με το άλλο. Αλλά προσωπικά, οι Be’lakor έφτασαν στο άλλο άκρο. Για εμένα είναι σαν να αντιγράφουν τον εαυτό τους σε αυτο το album. Δεν γνωρίζω άλλη δουλειά της μπάντας αλλά σε αυτόν τον δίσκο νιώθω σαν να ακούω ένα κομμάτι για 40 λεπτά.
Αυτό για πάρα πολύ κόσμο δεν είναι κακό. Δυστυχώς όμως δεν είναι του γούστου μου. Θα χαρακτήριζα το “Coherence” ως ένα πολυ καλό album άμα θες κάτι να σε ταξιδέψει ενώ οδηγείς με ομίχλη ξυστά στους γκρεμούς της Ισλανδίας, να χάνεσαι στη μαγεία του τοπίου, με το κατάλληλο soundtrack. Για να συνοψίσω: είναι ένα φανταστικό album αλλά προσωπικά θα το έβαζα μόνο να παίζει στο υπόβαθρο και όχι για να πω ότι «τώρα θα ακούσω μουσική».
5,5/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
