Ακούγοντας τον χαρακτηριστικό ήχο του Florida death metal των Massacre δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι σχεδόν σαράντα χρόνια πριν είχαν ξεκινήσει ως heavy/power/speed metal μπάντα. Το συγκρότημα μετράει τρεις ολοκληρωμένες κυκλοφορίες στο ενεργητικό του και κάμποσα singles, demos και EPs. H πιο πρόσφατη δουλειά τους είναι το “Back From Beyond” του 2014.
Ολόκληρη η σύνθεση της μπάντας έχει αλλάξει. Έχουν επιστρέψει κάποια μέλη από το παρελθόν (Mike Borders στο μπάσο και Kam Lee στα φωνητικά), ενώ έχουμε και τέσσερις ολοκαίνουριες παρουσίες που κλείνουν μόλις τον δεύτερο χρόνο τους στο συγκρότημα. Μιλάμε για τον drummer Brynjar Helgetun και άλλα τρία άτομα στις κιθάρες.
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από τα δέκα κομμάτια του “Resurgence”; Όλους τους συνειρμούς, τα καλώς και τα κακώς εννοούμενα κλισέ που μπορούν να σας έρθουν στο μυαλό αν είστε οπαδός του death metal και σκέφτεστε την γεωγραφική τοποθεσία Tampa, Florida. Αισθητική επηρεασμένη από τον H. P. Lovecraft στα καλώς εννοούμενα κλισέ, κομμάτια που δεν ξεχωρίζουν εύκολα το ένα από το άλλο στα κακώς.
Η ύπαρξη τριών κιθαριστών περνάει σχεδόν απαρατήρητη στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου. Ναι, παίζουν εξαιρετικά καλά riffs. Αλλά σε πολλές στιγμές έχει την αίσθηση ότι δεν δίνεται αρκετός χώρος και χρόνος μέσα στις συνθέσεις για να εκμεταλλευτεί το σεξτέτο πλήρως τα οφέλη που θα μπορούσε να προσφέρει η παρουσία τόσων κιθαριστών. Πολλά από τα κομμάτια μοιάζουν εξαρχής δομημένα συνθετικά για να παιχτούν από δύο κιθάρες.
Αλλά το μεγαλύτερο αυτογκόλ του δίσκου που αμελεί το πλεονέκτημα αυτό είναι η παντελής έλλειψη εναλλαγών στους ρυθμούς. Ο ρυθμός είναι υπερβολικά μονότονος, πράγμα που σου δίνει την αίσθηση ότι ακούς συνέχεια το ίδιο κομμάτι. Γεγονός που ενισχύεται και από την παραγωγή στα φωνητικά. Αν επιχειρούσαν τις τσαχπινιές που δοκίμασαν στην εκπνοή του “The Whisperer In Darkness” και στα υπόλοιπα κομμάτια για παράδειγμα, θα μιλάγαμε για άλλο δίσκο αυτή την στιγμή.
Συνολικά, έχουμε μια δουλειά που διατηρεί κάποια βασικά ποιοτικά standards-σήμα κατατεθέν της σκηνής από την οποία προέρχεται μουσικά και χωρικά, με αποτέλεσμα να είναι ευχάριστη στην ακρόαση. Αλλά πέρα από αυτό, αρνείται πεισματικά να σου δώσει αυτό το κάτι παραπάνω. Ίσως μια πιο τακτική δισκογραφική παρουσία της μπάντας σε συνδυασμό με μία σταθερή σύνθεση θα μπορούσε να αποδώσει παραπάνω δείγματα συνθετικής εξέλιξης και καλύτερης χημείας μεταξύ των μουσικών. Εντός κι εκτός studio.
6,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
