Τ’ όνομα της μπάντας είναι πανομοιότυπο μ’ εκείνο του τίτλου από ένα βιβλίο του συγγραφέα φαντασίας, H. P. Lovecraft, “Unaussprechlichen Kulten” (όχι δεν είναι σε σωστά Γερμανικά) λέγεται και μας μιλάει για την ιστορία του Robert E. Howard, μέσα από το κεφάλαιο “The Black Stone”. Πέρα από τα λογοτεχνικά, ν’ αναφέρουμε ότι οι κύριοι είναι από την Χιλή (Recoleta, Santiago) κι από το 1999 έως και σήμερα, ασχολούνται με το άθλημα του Death Metal και τους μύθους του Cthulhu. Τέταρτος δίσκος λοιπόν για τους Χιλιανούς, ο οποίος κυκλοφόρησε από την Iron Bonehead Productions, τον Ιούλιο που μας πέρασε. Τα κομμάτια είναι μικρής χρονικής διάρκειας κι έχουν μοιραστεί σχεδόν «δίκαια» [Πλευρά Α: “Prologue”, “The Hooded Baphomet Bleated”, “La Recta Provincia”, “Yogge-Sothothe”, “Ceremony Of Belial” και Πλευρά B: “Kadath Ιn Τhe Cold Waste”, “Nomen Mysticum”, “Spirals Οf Acrid Smoke”, “Epilogie”], μιας κι ο δίσκος κυκλοφόρησε σε βινύλιο, με δώρο μια Α2 μεγέθους αφίσα. Ευτυχώς η συνολική διάρκεια του δίσκου δεν ξεπερνά την μισή ώρα κι αυτό δεν το λέω αποκαρδιωτικά, αλλά οι Unaussprechlichen Kulten [Joseph Curwen (φωνητικά, κιθάρα), Herbert West (κιθάρα), Butcher Οf Christ (τύμπανα), Namru Impetradorum Mortem (μπάσο)] παίζουν ένα ιδιαίτερο κι ωμού ύφους Death Metal (φανερή επιρροή οι Incatation…), που με την flat γραμμή των φωνητικών, ίσως να κάνει πολλούς να βαρεθούν…“Love’ em, or hate’ em”, σκηνικά. Η παραγωγή από την άλλη, δεν είναι κι ότι καλύτερο έχω ακούσει, αλλά δίνει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στο γενικότερο ηχητικό πλάνο του άλμπουμ – κάτι που μ’ έκανε τελικά να μην της δώσω και πολύ σημασία, ως γεγονός. Παιχτικά δεν είναι – πάλι – κάτι το ιδιαίτερο και πολλές φορές η όλη φάση μου έκανε πιο πολύ για κοπάνημα (ειδικά στα πιο ακραία κομμάτια), παρά ως μουσική, συνθέσεις (κάτι που φαίνεται λίγο καλύτερα στα πιο αργά κομμάτια) κλπ. Η ωμότητα που λέγαμε…Το εξώφυλλο του αποκρυφιστικού “Baphomet Pan Shub – Niggurath”, αναφέρεται έντονα στο “Witches’ Sabbath” του Francisco Goya.
6.5/10
Άγγελος “Kilmistered”
