Η όλη σκηνή του μοντέρνου metalcore που βασίζεται σε grooves και δύναμη, είναι πραγματικά πολύ μεγάλη πλέον. Αρκετές αμερικάνικες μπάντες ακολουθούν το δρόμο που έχουν ανοίξει οι Lamb Of God, Parkway Drive, Messhugah με τον κατάλογο να μπορεί να μεγαλώσει επικίνδυνα. Μια από τις μπάντες που έχουν κάνει αρκετή εντύπωση στο χώρο του μοντέρνου metal, είναι και οι Bleed From Within οι οποίοι μας έρχονται από τη Σκωτία και τη Γλασκόβη, πιο συγκεκριμένα. Το “Era” ήταν μια ευχάριστη έκπληξη από τους Σκοτσέζους, αφού έχουν σχεδόν 5 χρόνια να κυκλοφορήσουν κάτι καινούργιο, από το ντεμπούτο τους στη Century Media, το “Uprising”.
Η αλήθεια είναι ότι οι Bleed From Within είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση, αφού έχουν αλλάξει αρκετά τον ήχο τους όλα αυτά τα χρόνια που είναι ενεργοί. Από το deathcore του “Humanity”, στο πιο τεχνικό melodic death metal/core του “Empire”, οι Bleed From Within βγαίνουν με το “Era” πάλι εκτός της ζώνης τους και προσπαθούν να επανέρθουν σε λιγότερο τεχνικά στοιχεία – τα οποία δεν έχουν εξαφανιστεί βέβαια, έχοντας το ένα μάτι στο melodic death metal, αλλά πάνω από όλα δίνοντας βάση στα grooveαρίσματα.
Το “Era” είναι ένας καθαρά modern metal δίσκος αφού όλα τα ρεφρέν του βασίζονται στα grooves, τα οποία μαζί με τα μελωδικά περάσματα από τις κιθάρες αλλά και τα screams του Scott Kennedy, έχουν αυτή την κατεύθυνση. Ο ίδιος φαίνεται να έχει προσαρμοστεί στο στυλ της μπάντας για το “Era”, αφού τα ψηλά screams του, είναι πολύ περισσότερα από το παρελθόν, αλλά και ψήγματα καθαρών φωνητικών είναι εμφανέστατα πλέον.
Υπάρχουν στιγμές σαν το “Ruina”, στις οποίες οι μελωδίες στις κιθάρες είναι αρκετά πιο εμφανείς, αλλά ως επί το πλείστον, μιλάμε για ένα δίσκο ο οποίος βαράει χωρίς έλεος από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν κάποιος μου έλεγε βέβαια να διαλέξω τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου, αυτές θα ήταν το opener “Clarity”, το τσαμπουκαλίδικο “Crown Of Misery”,αλλά και το μελωδικότατο “Gatekeeper”, αφού είναι τα κομμάτια τα οποία είναι πολύ πιο κοντά στο melodic death metal από οποιαδήποτε άλλη στιγμή του δίσκου.
Σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι το “Era” είναι ένα σκαλί πιο πάνω από τον προκάτοχό του “Empire”και φυσικά αυτό είναι μια προσωπική άποψη, αφού τα τεχνικά στοιχεία δεν είναι πλέον τόσο πολλά ή τουλάχιστον δεν κατακλύζουν τα τραγούδια. Η κατεύθυνση στο πιο μοντέρνο στοιχείο επίσης λειτουργεί αρκετά καλά και δεν βρίσκω λόγο το “Era” να μην αρέσει στους οπαδούς της μοντέρνας metal σκηνής. Βέβαια, δεν μπορώ να πω ότι ο δίσκος δεν έχει προβλήματα, αφού από ένα σημείο και μετά, ειδικά στα “Shiver”, “Cast Down” και “AloneTheSun”, η μπάντα κάνει μια κοιλιά και θα μπορούσαν να είχαν μείνει έξω από το δίσκο, για να μικρύνει η διάρκεια του και το συνεχές σφυροκόπημα. Προτείνεται χωρίς επιφύλαξη για του οπαδούς του μοντέρνου ήχου, για τους υπόλοιπους μάλλον θα πρέπει να τον ακούσουν πρώτα.
7.5 / 10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
