Σουηδία και μελωδικό hard rock τα τελευταία χρόνια πάνε μαζί. Όπου υπάρχει το ένα, είναι σχεδόν μαθηματικά σίγουρο ότι θα ακολουθεί και το άλλο. Μικρή έκπληξη λοιπόν το πως οι Constancia κατάγονται από τη Σουηδία και επιδίδονται σε μελωδικό hard rock αλλά εξίσου μικρή έκπληξη προκαλεί και η τρίτη τους δουλειά με τίτλο “Brave New World”.
Έχοντας ήδη δυο δίσκους στο βιογραφικό τους, η νέα δουλειά των Constancia συστήνει και τον νέο τους τραγουδιστή. Ο David Fremberg μην έχοντας πλέον τον απαιτούμενο χρόνο να αφιερώσει στη μπάντα, αντικαταστάθηκε στις αρχές του 2020 από τον Βρετανό Pete Godfrey (In Faith, Blood Red Saints). Τι ακριβώς νέο και γενναίο βρίσκουμε εδώ; Στην ουσία τίποτα. Το “Brave New World” πρόκειται για ένα εντελώς προβλεπόμενο άλμπουμ μελωδικού hard rock, το οποίο ναι μεν θα γεμίσει ευχάριστα το χρόνο του ακροατή αλλά δε θα του προσφέρει ούτε κάτι νέο, ούτε και κάτι συγκλονιστικό.
Η κυριότερη ένσταση για το “Brave New World” είναι πως αν ακούσεις το αρχικό ομώνυμο κομμάτι, τα έχεις ακούσει όλα και ας ακολουθούν ακόμα δέκα. Χαρακτηριστικό το ότι όσο πιο μέσα στην ακρόαση του δίσκου προχωράς, τόσο πιο δύσκολο καθίσταται να ξεχωρίσεις στιγμές οι οποίες έχουν προηγηθεί. Το hard rock των Constancia είναι παιγμένο ακριβώς στα σταθμά της σκηνής. 80s πλήκτρα, «αισθαντικά» φωνητικά, σε σημεία θυμίζουν τους W.E.T. των Erik Martensson και Jeff Scott Sotto, ενώ αν δεν απατώμαι, ακούω και μια νότα από Duran Duran σε άλλα.
Οι μελωδίες ωστόσο δε βγαίνουν όσο μπροστά απαιτεί το είδος για να αναδειχτούν τα κομμάτια, ενώ και οι ταχύτητες μένουν στο ίδιο mid-tempo, με εξαίρεση το “Titanium” που ξεσηκώνει για λίγο σχετικά την υπερβολικά ομαλή ροή. Χωρίς να εντυπωσιάζει, το “Brave New World” βρίσκει τους Constancia να κινούνται σε υπερβολικά ασφαλή μονοπάτια. Με το κίνδυνο να χαρακτηριστεί έως και dad-rock, μάλλον θα μείνει στα αζήτητα.
5/10
Βασίλης Μπατίλας
vasilis_vd@hotmail.com
