Οι Critical Mess είναι μία μπάντα από το Αννόβερο της Γερμανίας, έχουν ξεκινήσει από το 2012, παίζουν μοντέρνο death metal και αυτό είναι το δεύτερό τους άλμπουμ. Η αλήθεια είναι ότι όταν ανακάλυψα στο Metal Archives πως τα φωνητικά τα έχει αναλάβει γυναίκα, σκέφτηκα πως έχουμε να κάνουμε με άλλη μια κλασσική περίπτωση μπάντας που θέλει να πατήσει πάνω στην εμπορική επιτυχία σχημάτων όπως οι Arch Enemy. Όχι ότι έχω κάτι με τους Σουηδούς, απλά είναι ένα γεγονός πως είναι αρκετά “ευκολοάκουστοι”, κάτι που προσωπικά δεν μου αρέσει όταν πρόκειται για ακραίο ήχο (σ.σ.: χωρίς προφανώς να σημαίνει ότι θέλω οι μπάντες να παίζουν μόνο “σαπίλες” σε τετρακάναλα). Με χαρά μου όμως έπεσα έξω, καθώς οι Critical Mess έχουν να πουν πολλά περισσότερα πράγματα από το “female fronted” μέσο όρο.
Απ’ όσο φαίνεται, το συγκρότημα τιμάει και με το παραπάνω τον όρο death metal, αφού εδώ δεν ακούμε ούτε χαρούμενες μελωδίες, ούτε κάποια διάθεση να γίνουν mainstream. Ναι, έχουν καθαρή παραγωγή και παίζουν αρκετά μοντέρνα, δε σημαίνει όμως ότι το μοντέρνο είναι και “ευκολοάκουστο”. Ίσα-ίσα που υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το μοντέρνο είναι πολύ πιο δύσκολο να στην κατανόηση από το old school, κυρίως γιατί το old school είναι κάτι που ξέρουμε, ενώ το μοντέρνο έχει μέσα του χαρακτηριστικά που ενδεχομένως δεν έχουμε ακούσει και άρα δεν είμαστε σε θέση να προσαρμοστούμε σε αυτά με την πρώτη και θέλουμε το χρόνο μας.
Σε αυτό το δίσκο λοιπόν ακούμε μοντέρνο death metal, όχι το tech wank προφανώς που παίζουν οι περισσότεροι, αλλά μία μουσική που είναι μεν τεχνική, με περίεργες δομές στο riffing, αλλά απλή στον πυρήνα της για να την καταλάβουν τόσο οι παλιομοδήτες, όσο και αυτοί με πιο μοντέρνα ακούσματα. Αυτό πάντως που θα πρέπει να προσέξουν οι Γερμανοί από εδώ και πέρα, είναι η ροή στους δίσκους τους, καθώς αυτός ένιωσα πως έκανε κοιλιά από τη μέση και μετά. Σίγουρα θα έχουμε χαρές από αυτούς αν συνεχίσουν έτσι.
7/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
