Αφού ζούμε στην εποχή που κάθε δισκογραφική πρέπει να έχει υπογράψει τουλάχιστον 4-5 doom/stoner μπάντες ας ακούσω άλλη μία. Οι Deep είναι από Ιταλία (να κάτι σχετικά καινούριο) σύμφωνα με το Information Sheet τους, αλλά και τα αυτιά μου, δεν επηρεάζονται απλά από τις heavy μπάντες του ’70, αλλά ανήκουν ολοκληρωτικά σε αυτή την εποχή. Τι εννοούμε με αυτό; Εκτός από το άθλιο βοθρόdistortion στις κιθάρες, η μουσική φαίνεται να ηχογραφήθηκε live καθώς μπορεί εύκολα κάποιος να παρατηρήσει μικρολαθάκια στο tempo και στις εναλλαγές. Έχοντας ακούσει τρομερές μπάντες τα τελευταία 2-3 χρόνια που παίζουν το συγκεκριμένο είδος, περιμένω πολύ περισσότερα από μια μπάντα που θέλει να ξεχωρίσει αυτή τη στιγμή στη doom/sludge/stoner σκηνή. Το “Sun” είναι 7 λεπτά από καθαρό stoner θόρυβο, τον οποίο γενικά θα εκτιμούσα, αλλά ο ήχος της κιθάρας μου παρά τρύπησε τ’ αυτιά. Το “Let It Roll In” ξεκινάει με μπασάκι (καλό αυτό) και περιμένω να μπει κάπως δυναμικά (λόγω του ονόματος του κομματιού). Όντως, δεν έπεσα έξω, το κομμάτι ξεκίνησε γρήγορα, αλλά δεν μπορώ να μην αποκαλέσω το mastering εξαιρετικά ενοχλητικό. Παρόλα αυτά, σαν σύνθεση ήταν κάμποσο καλή και τα φωνητικά είχαν ένα πιο rock χαρακτήρα που εκτίμησα (είχα κουραστεί με τις απομιμήσεις Anselmo/Ozzy). Το “The Wizard & The Mountain” κινήθηκε στα χνάρια των OM. Αργό, περιγραφικό, αφηγηματικό.. και εκτός μετρονόμου! Όπως προείπα, αν κάποιος έχει ακούσει μπόλικα από το είδος δεν θα αντέξει να ακούσει μια κόπια ακόμα. Έτσι εκεί που είπα στο προηγούμενο κομμάτι, πως ναι εδώ κάτι πάει να γίνει, το riff του συγκεκριμένου πραγματικά με τρομάζει να μετρήσω πόσες φορές το έχω ξανακούσει και η φωνή φρόντισε να φαλτσάρει αλά Ozzy. Ε καληνύχτα, φταίω εγώ μετά που κράζω; Τέλος πάντων, μαζεύω τα νεύρα μου και συνεχίζω. Απ’ ότι φαίνεται έχει παρά περάσει στη μόδα και το φάλτσο, αλλά ποια είμαι εγώ για να τους κρίνω; Αν αυτό εκφράζει μια μπάντα καλώς, αλλά το “Hyperventilation Revalation” δεν ήταν καθόλου εύκολο στην ακρόαση, πόσο μάλλον ευχάριστο. Ακούγοντας ξεκάθαρα τα drums στην εισαγωγή του “Nazca” ξέρω πως θα προτιμούσα να είχε δοθεί λίγο περισσότερη έμφαση στην παραγωγή. Ίσως τότε οι συνθέσεις να πήγαιναν κάποια σκαλοπάτια παρά πάνω. Γενικότερα, αυτό που άκουσα δεν με ευχαρίστησε, παρόλο που κόβω φλέβα για το είδος, και αυτό κάτι λέει. Αυτό που παρατήρησα είναι πως το γενικότερα άτεχνο αποτέλεσμα θα μπορούσε να το βγάλει με ευκολία και μια μπάντα που μόλις ξεκινάει, δεν νομίζω όμως να το κυκλοφορήσει και ως full length.
3/10
Ντένια Παλαιολόγου
