Παντελώς άγνωστοι οι DeRais οι οποίοι κάνουν το ντεμπούτο τους στη Van Records. Η μπάντα μας έρχεται από την Γερμανία και δεν παίζει power ή thrash metal. Βασικά οι DeRais πρέπει να είναι η μόνη Γερμανική μπάντα που έχω ακούσει σε αυτό το ιδίωμα, δηλαδή του funeral doom. Όταν μιλάμε για funeral doom, δεν μιλάμε για γλυκανάλατες doom μελωδίες ή ακόμη για μελωδίες οι οποίες είναι βασανιστικές αλλά εμπορικές, αλλά για την απόλυτη αυτοκτονική τάση και το απόλυτο soundtrack μιζέριας και ‘αρρώστιας’.
Αν πάρετε τους παλιούς My Dying Bride στο “Turn Loose The Swans” ή τους Anathema στο “Crestfallen EP”, ίσως να καταλάβετε γιατί ακριβώς μιλάμε. Το “Of Angel’s Seed And Devil’s Harvest” αποτελείται από μόλις τέσσερα κομμάτια, εκ το οποίων τα δύο είναι instrumental–τα “Angel’s Seed” και “Devil’s Harvest” –και έχουν διάρκεια 4 λεπτών. Τα υπόλοιπα δυο “Hellbless” και “White Night” έχουν μέση διάρκεια 18 λεπτών.
Τα instrumental κομμάτια είναι φυσικά αργά αλλά έχουν μεγαλύτερη ατμόσφαιρα και δίνουν περισσότερη βάση σε αυτή, πριν οι κιθάρες και η μπάντα σε βάλουν στο αυτοκτονικό και μίζερο κλίμα που θέλει να περάσει η μπάντα. Τα δύο κομμάτια που αποτελούν και το κύριο μέρος του δίσκου, είναι και τα δυο ένας ηχητικός τοίχος, τόσο βαρύς που πραγματικά νομίζεις ότι θα πέσει να σε πλακώσει. Τα τραγούδια αποτελούνται από αργά και βαριά riff και μια κιθάρα με τόνους από overdrive η οποία στις περισσότερες στιγμές βγάζει απίστευτα μίζερες και καταθλιπτικές μελωδίες. Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι ο απόλυτα καθαρός ήχος στα τύμπανα, σχεδόν κρυστάλλινος, που κατευθείαν και εμφατικά χτίζει τον βαρύ μουσικό τοίχο.
Σε γενικές γραμμές, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε και τόσο οι δουλειά των DeRais. Είναι αρκετά μονότονη η προσπάθειά τους και ουσιαστικά όλος ο δίσκος ακούγεται λες και υπάρχει μόνο ένα μεγάλο τεράστιο τραγούδι, με αρκετές εναλλαγές. Ναι υπάρχουν οι μελωδίες καθώς και η όλη doomατμόσφαιρα που μπορεί να αρέσει στους φανατικούς του είδους, αλλά κάτι παραπάνω δεν θα βρείτε στο “Of Angel’s Seed And Devil’s Harvest”. Ίσως το μεγαλύτερο αρνητικό του δίσκου, είναι ότι δεν υπάρχουν φωνητικά, αλλά samplers, ομιλίες, απαγγελίες και κάποιες στιγμές κάποιος προσπαθεί να κάνει φωνητικά σε στυλ suicidal depressive back metal, τα οποία μόνο σαν ένας καλικάντζαρος που τον πονάει η κοιλιά του, μπορεί να παραλληλιστούν.
Με λίγα λόγια, αν είστε οπαδός του funeral doom τότε θα βρείτε αρκετά πράγματα τα οποία θα σας αρέσουν αλλά οι υπόλοιποι μάλλον θα βαρεθείτε σε αρκετές περιπτώσεις, όπως και εγώ. Πάντως η αλήθεια είναι ότι οι DeRais βρίσκονται σε σωστό δρόμο και ίσως στο μέλλον με αρκετή δουλειά να μας παρουσιάσουν κάτι καλύτερο και πιο αξιόλογο.
6.5 /10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
