Εννέα χρόνια πέρασαν από την τελευταία ολοκληρωμένη δουλειά ονόματι “Resolve In Crimson” των φίλτατων Γάλλων Destinity και επιστρέφουν δυναμικά με το ένατο άλμπουμ (τυχαία φαντάζομαι ο αριθμός ή και όχι) με τίτλο “In Continuum”. Η έναρξη γίνεται με το “The Sand Remains” και ειλικρινά δεν μπορώ να κάνω skip. Απίστευτες μελωδίες και riffs δίνονται απλόχερα, πραγματικά σε πλήρη αφθονία για ατελείωτο headbanging. Straight-forward, μελωδικό, γρήγορο death metal, με μία σκανδιναβική αύρα μιας και σε σημεία μπορώ να πω πως θυμήθηκα μπάντες όπως Wolfheart και Insomnium.
Η συνταγή αν και γνωστή, μπορώ να πω ότι τους δικαιώνει μιας και η ποιότητα των μελωδιών που συνοδεύουν αυτή την «καταιγίδα οργής» είναι σε υψηλά επίπεδα ενώ ταυτόχρονα αυτές εναλλάσσονται επιδέξια αναδεικνύοντας ακόμα περισσότερο τη μουσική ικανότητα της μπάντας. Τα σόλο που υπάρχουν σε κομμάτια όπως τα “Dawn Never Breaks” και “A Lucid Strain” αν και τεχνικά δεν είναι δύσκολα είναι τόσο καλά ισορροπημένα με την όλη ατμόσφαιρα των τραγουδιών με αποτέλεσμα να τους προσδίδει κάτι παραπάνω, ειδικά στο “A Lucid Strain” (το έβδομο κομμάτι του δίσκου) που αμέσως μετά το σόλο έρχεται μία γλυκιά μελαγχολία με τη συνοδεία πλήκτρων.
Το μόνο που μπορώ να προσάψω είναι πως δεν μπορώ να πω πως ξεχώρισα κάποιο κομμάτι, διότι κυμαίνονταν όλα στα ίδια επίπεδα. Πέρα ίσως από τα ήδη προαναφερμένα, το όγδοο κομμάτι του δίσκου, “Snakepit”, είχε μία πολύ ωραία στιγμή θυμίζοντας κάτι σε συμφωνικό στυλ προς το τέλος του, καταλήγοντας στο “Salvation”, το τελευταίο κομμάτι του δίσκου. Το τραγούδι ξεκινάει ήρεμα και αρμονικά τα πρώτα δευτερόλεπτα, με εισαγωγή κιθάρας στη συνέχεια που μετά από λίγο κλιμακώνεται στον ήχο που έχουμε ακούσει σε όλο το άλμπουμ. Είναι το κομμάτι με τις περισσότερες εναλλαγές διάθεσης, από ήρεμο, σε δυναμικούς γρήγορους ρυθμούς, και ξανά το ίδιο, κλείνοντας όμως τόσο ήρεμα όσο και η έναρξή του, ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο.
Είναι ξεκάθαρο πως η μπάντα στόχευσε ψηλά και θεωρώ πως έχει όλα τα φόντα για να πετύχει στο είδος μια και φαίνεται ότι ξέρουν τι κάνουν. Αρκεί να παίξουν λίγο περισσότερο με πειραματισμό και να συνεχίσουν να βγάζουν υλικό σε συντομότερο χρονικό διάστημα.
8/10
Ελίζα Καπουράλου
elizakap1989@gmail.com
