Επανακυκλοφορίες Diamond Dogs, μέρος τέταρτον. Τα έγραψα μια στο “As Your Green Turns Brown”, τα έγραψα δύο στο “Weekend Monster”, τα έγραψα τρεις στο “Too Much Is Always Better Than Not Enough”. Εν συντομία λοιπόν, η Wild Kingdom βγάζει πάλι στην αγορά όλες τις δουλειές των Σουηδών της πρώτης δισκογραφικής δεκαετίας τους, δηλαδή από το 1993 έως και το 2003.
Το “The Atlantic Juice” είναι μια συλλογή που πραγματικά δεν πολυκαταλαβαίνω. Αρχικά, έχει εννιά τραγούδια. Πέντε από αυτά ήταν στην επίσης συλλογή “That’s The Juice I’m On” του 2003, η οποία είχε πολλά περισσότερα. Τα υπόλοιπα τέσσερα ήταν στο split με τον Jeff Dahl “Atlantic Crossover” του 2003, το οποίο είχε και αυτό περισσότερα. Για τα υπόλοιπα που έμειναν έξω δεν ξέρω τι παίζει, πιθανώς να ήταν στις άλλες δουλειές της μπάντας που επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα αλλά ειλικρινά δεν έχω την όρεξη να το ψάξω για επιβεβαίωση. Επίσης, η λίστα τραγουδιών είναι ανακατεμένη.
Εδώ ακούμε πάλι τη μπάντα να παίζει ό,τι να ‘ναι, αφού το rock ‘n’ roll ύφος της μπολιάζεται με κάποια punk και ίσως country στοιχεία. Τουλάχιστον εγώ αυτό κατάλαβα. Γρήγορα τραγουδάκια με αρκετό γρέζι στα φωνητικά, άκρως εκνευριστικό σαξόφωνο το οποίο ευχόμουν να σιγήσει και δεν γινόταν ποτέ και φυσικά αρκετό ντέφι σε σημεία λες και θα βγει καμιά αρκούδα να χορέψει μαζί τους.
Δεν ξέρω κάτα πόσο μπερδευτήκατε με αυτή την περιγραφή, εγώ πάντως έχασα άλλο ένα μισάωρο από τη ζωή μου με μια μπάντα η οποία ό,τι και να παίξει δεν φαίνεται να μπορεί να με κερδίσει. Ειδικά η μπαλάντα “You Captured My Smile” που κρατάει ένα πεντάλεπτο μου προσέφερε αμέτρητα χασμουρητά και το τελευταίο “Get The Monkey Off” έχει τόσο χάλια ήχο που απορώ πραγματικά αν έκατσαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν εδώ την κυκλοφορία. Όπως έγραψα και στις προηγούμενες παρουσιάσεις λοιπόν, αποκλειστικά και μόνο για τους οπαδούς του συγκεκριμένου συγκροτήματος. Οι υπόλοιποι, μην κάνετε τον κόπο.
4/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
