Συγκροτήματα με το όνομα Eclipse υπάρχουν πολλά. Πάρα πολλά. Σε διάφορα μουσικά στυλ, από διάφορες χώρες. Σαν τους συγκεκριμένους Eclipse όμως κανένα. Με αυτούς θα ασχοληθούμε εδώ πέρα, αφού ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έρχονται στη χώρα μας για μία συναυλία μετά από μία εικοσαετία στα μουσικά δρώμενα και εφτά full-length κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους. Αποτελούν μαζί με τους εκπληκτικούς H.E.AT. τις μεγαλύτερες και πιο αναγνωρίσιμες μπάντες στον σύγχρονο melodic hard rock ήχο, ένα στυλ που γιγαντώθηκε κάποτε και μάλλον ξεχάστηκε με τα μεγαθήρια του είδους.
Η μπάντα από την Στοκχόλμη της Σουηδίας ξεκίνησε την πορεία της το 1999. Τα ιδρυτικά μέλη είναι ο Erik Mårtensson (κιθάρες, μπάσο, φωνητικά), ο Magnus Henriksson (κιθάρες) και ο Anders Berlin (τύμπανα, πλήκτρα) με τους δύο πρώτους να συνεχίζουν μέχρι τώρα και να αποτελούν τους πυλώνες τους. Το πρώτο συμβόλαιο ήρθε με την αγγλική Z Records και έτσι κυκλοφόρησε το ντεμπούτο “The Truth And A Little More” το 2001. Ένα σχετικά καλό hard rock album το οποίο ναι μεν έδειχνε ότι είχαν μέλλον, αλλά θεωρώ ότι ήταν αρκετά «άγουρο». Η συνέχεια βέβαια ήταν πολύ καλύτερη, αφού έπεσαν στο ραντάρ της Frontiers με την οποία συνεχίζουν μέχρι τώρα. Το “Second To None” βγήκε το 2004 και έδειξε μια μπάντα με περισσότερο προσανατολισμένο ήχο. Πιο heavy και πιασάρικο από το προηγούμενο, καθώς βάρυναν οι κιθάρες αλλά μπήκαν και πολλές όμορφες μελωδίες. Τρανό παράδειγμα το “Nothing Between Us”. Λίγο μετά ξεκίνησαν και οι παράπλευρες δραστηριότητες του Erik, στις οποίες θα αναφερθούμε πιο κάτω.
Η συνέχεια τους βρήκε με το τρίτο album “Are You Ready To Rock” το 2008, στο οποίο φάνηκε πάλι η βελτίωση καθώς και τα στοιχεία τα οποία κάνουν χαρακτηριστικό τον ήχο τους. Φοβερά κομμάτια όπως τα “To Mend A Broken Heart”, “Wyld One” και “Under The Gun” το αποδεικνύουν. Εκεί όμως που έκαναν το «μπαμ», ήταν στο εκπληκτικό “Bleed & Scream” του 2012. Ένα πραγματικό διαμάντι, μία τρομερή δισκάρα. Οι κιθάρες πατάνε στο heavy metal, οι μελωδίες είναι φανταστικές, το κάθε τραγούδι σου κολλάει στο μυαλό μετά από μία μόνο ακρόαση και οι νέοι ήρωες του melodic hard rock είναι ακλόνητοι στο θρόνο τους. Δε γίνεται να σου αρέσει αυτό το στυλ μουσικής και να μείνεις ασυγκίνητος στο ομώνυμο, στο “Falling Down”, στο λατρεμένο “S.O.S.” ή στο καταπληκτικό “After The End Of The World” για να αναφέρω μόνο μερικά. Ήταν το album που τους έκανε να γυρίσουν το πρώτο τους video καθώς και αυτό που τους έβαλε για πρώτη φορά στα σουηδικά charts.
Και εκεί που δεν προλάβαμε να ηρεμήσουμε, να ‘σου και ένα “Armageddonize” το 2015, στο οποίο συνέχισαν την ίδια πετυχημένη συνταγή. Και εδώ ακούμε τον ένα ύμνο μετά τον άλλο, όπως τα “Stand On Your Feet”, “Wide Open”, “Live Like I’m Dying” και “Love Bites”. Heavy κιθάρες, μελωδιάρες και τραγούδια που δε θες να σταματήσεις να τα ακούς. Προς το τέλος της χρονιάς, ανακοινώνεται και η συμμετοχή τους στο διαγωνισμό Melodifestivalen 2016, του οποίου ο νικητής θα εκπροσωπούσε τη Σουηδία στην Eurovision. Μπορεί για εμάς να είναι μια κωμωδία και μισή, αλλά οι σκανδιναβικές χώρες δε σνομπάρουν καθόλου τη rock/metal μουσική, με αποτέλεσμα να συμμετέχουν πολλές μπάντες αυτού του στυλ κάτι που έχουμε διαπιστώσει και στο παρελθόν. Το τραγούδι “Runaways”, αν και είναι από τα καλύτερα που έγραψαν ποτέ, τερμάτισε στην πέμπτη θέση στον τέταρτο ημιτελικό και αποκλείστηκαν από τη συνέχεια.
Χωρίς να χάσουν πολύ χρόνο, έβγαλαν άλλο ένα εξαιρετικό album. Το “Monumentum” κυκλοφόρησε το 2017 και συνέχισε το καταπληκτικό σερί που είχαν χτίσει, με τα “Never Look Back”, “The Downfall Of Eden”, “Born To Lead” και “Night Comes Crawling” να αποτελούν αγαπημένες στιγμές για τον γράφοντα. Στη χρονιά που μας πέρασε, το “Paradigm” αποτέλεσε την τελευταία δουλειά τους. Ένα πάρα πολύ καλό album, αν και σημεία ίσως χάνει από τους τρεις προκατόχους τους. Δεν μπορεί όμως κάποιος να αγνοήσει το “Viva La Victoria”, ίσως από τα καλύτερα που έγραψαν ποτέ, καθώς και τα “The Masquerade”, “Blood Wants Blood” και “Never Gonna Be Like You”.
Όσο για τα μέλη που έχουν περάσει από αυτούς, άξιοι αναφοράς είναι ο Magnus “Dynamite” Ulfstedt (ex-Royal Hunt, ex-Ammunition, Nordic Union) σε τύμπανα και μπάσο, o Fredrik Folkare των death-άδων Unleashed και Firespawn σε μπάσο, ο Peter Hallgren των doomsters Sorcerer και ο Robban Bäck (Mustache, ex-Sabaton, ex-Twilight Force) σε τύμπανα. Αν μη τι άλλο, κάτι τέτοιο δείχνει και το μεταλλικό προσανατολισμό της μπάντας, ενώ πλέον βρίσκουμε τα αδέρφια (υποθέτω) Philip και Vicke Crusner σε τύμπανα και μπάσο αντίστοιχα οι οποίοι παίζουν και στους heavy/stoner metallers Crash.
Τέλος, μία ειδική αναφορά χρειάζεται στον Erik Mårtensson. Στα πρώτα τρία albums είχε συμβάλλει στην παραγωγή, αλλά στα τέσσερα τελευταία είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την ηχογράφηση, την παραγωγή, τη μίξη και το mastering. Λογικά γι’ αυτό έχουν αποκτήσει και οι Eclipse τον τόσο χαρακτηριστικό ήχο τους, κάτι δύσκολο στο στυλ που κινούνται. Το ίδιο έχει κάνει και σε αρκετά άλλα συγκροτήματα, αφού έχει το δικό του studio με το όνομα Blowout Productions. Πέραν αυτού, είναι χαρακτηριστική και η ευκολία με την οποία γράφει μουσική, κρίνοντας από τα άλλα projects που έχει. To 2009 ξεκίνησαν οι W.E.T., ένα συγκρότημα με μέλη των Work Of Art (W), Eclipse (E) και Talisman (T) στους οποίους παίζει και ο Magnus Henriksson και τραγουδάει ο Jeff Scott Soto και έχουν βγάλει τρεις studio και έναν live δίσκο. Με τον Δανό Ronnie Atkins των Pretty Maids ξεκίνησε τους Nordic Union και έβγαλαν δύο πολύ ωραία albums μέχρι τώρα, τα “Nordic Union” και “Second Coming”, ενώ με τον Νορβηγό Åge Sten Nilsen (ex-Wig Wam) τους Ammunition με τους οποίους έχει κυκλοφορήσει τα “Shanghaied” (2014) και “Ammunition” (2018).
Μιλάμε λοιπόν για έναν ακούραστο μουσικό, του οποίου όμως κάθε project ηχεί διαφορετικά. Ένα συγκρότημα που είναι από τα πλέον σημαντικά για να μείνει ζωντανή η φλόγα της melodic hard rock μουσικής. Με την επιθετικότητα του heavy metal στα riffs, την εξαιρετική μελωδία, τα πιασάρικα refrains και τα υπέροχα φωνητικά του Erik, οι Eclipse είναι από τις μπάντες που αν είναι οπαδός αυτού τους ήχου πρέπει να ακούσεις και να δεις. Τόσο απλά.
Κείμενο: Γιώργος Τερζάκης
