Λίγες μέρες πριν την εμφάνιση των δικών μας Foray Between Ocean στο Temple Athens για την παρουσίαση του καινούργιου τους album “As Serenity Drowned”, ήρθαμε σε επικοινωνία μαζί τους για να μιλήσουμε περί αυτού. Τις απαντήσεις έδωσε ο κιθαρίστας του σχήματος Θέμης Ιωάννου.
Γεια σου Θέμη! Άκουσα το νέο album σας “As Serenity Drowned” και ομολογώ είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει το τελευταίο διάστημα. Πριν ξεκινήσουμε όμως να μιλάμε για αυτό, θέλεις να παρουσιάσεις τα υπόλοιπα μέλη στους αναγνώστες μας;
Καλησπέρα Χριστίνα. Είμαστε μια πενταμελής μπάντα με τον Γιάννη στα φωνητικά, εμένα στη ρυθμική κιθάρα, τον Στέφανο επίσης κιθάρα, τον Ηλία στο μπάσο και φυσικά το νέο μας μέλος στα τύμπανα και πολλά υποσχόμενο τον Στέλιο!
Πότε ξεκίνησαν οι Foray Between Ocean και τι σας έκανε να διαλέξατε αυτό το όνομα;
Ξεκινήσαμε να γράφουμε τον πρώτο μας δίσκο στις αρχές του 2013 και οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν τέλη του 2015. Κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας album το 2016, οπότε θεωρώ πως υπάρχουμε ενεργά από το 2016 όταν ξεκίνησαν τα promos, lives κτλ. Το όνομα ήταν μια δική μου ιδέα καθώς ανέκαθεν οι λέξεις «θάλασσα» και «νερό» μου έφερναν μια γενική ψυχική ηρεμία και ήθελα κάτι που να είναι κόντρα στη μουσική που παίζουμε.
Όσον αφορά το album, πόσο καιρό σας πήρε για να το ετοιμάσετε;
Άρχισα να γράφω τις βασικές ιδέες με το τέλος του πρώτου album. Ποτέ δεν σταματήσαμε να γράφουμε μουσική ακόμα και αν ο δίσκος είχε μόλις κυκλοφορήσει (“Depression Neverending”). Ολοκληρώθηκε με πολλές αλλαγές στη συνοχή του κάθε κομματιού. Πολλές αλλαγές σε βασικά riffs όπως και αν θα έχει μελωδικά στοιχεία ή θα είναι πιο aggressive. Στην πορεία μας βγήκε αυτό το αποτέλεσμα και με το τελικό δέσιμο των φωνητικών τελειώσαμε το album. Νομίζω μας πήρε αρκετό χρόνο γιατί θέλαμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω στο συνθετικό κομμάτι και να βγει ένα πιο επαγγελματικό αποτέλεσμα.
Πού κινείται στιχουργικά; Υπάρχει ίσως κάποια ιστορία κρυμμένη ανάμεσά τους;
Οι στίχοι είναι γραμμένοι από τον Γιάννη. Είναι κάπως βιωματικοί θα έλεγα. Κρύβουν μερικές αλήθειες, έχουν την απόλυτη αρμονία με τον ήχο μας και πάνω από όλα έχουν τη σκοτεινή πτυχή που βγαίνει από τη μουσική μας. Είναι αρκετά μελετημένοι στίχοι και για αυτό ήταν ένας λόγος που ο Γιάννης αφιέρωσε πολύ χρόνο στο να γράψει και να συνδέσει τη μουσική με αυτούς. Προσωπικά τους στίχους τους διαβάζω μετά από πολύ καιρό και κάθε φορά λέω στον Γιάννη «Έλα ρε πολύ καλοί στίχοι».
Η γυναικεία μορφή που απεικονίζεται στο εξώφυλλο, είναι η Serenity; (σ.σ. γαλήνη)
Όπως για την μουσική και τους στίχους χρειάστηκαν αρκετές ώρες ώστε να έχουμε ένα αποτέλεσμα που θα μας ικανοποιούσε έτσι έγινε και με το εξώφυλλο του δίσκου. Αλλάξαμε χωρίς να είμαι υπερβολικός πάνω από 10 φορές σχέδιο, χρώματα και στυλ. Κάθε φορά θυμάμαι μόλις τελειώναμε ένα κομμάτι βγάζαμε και ένα προσχέδιο. Μέχρι να καταλήξουμε φάγαμε αμέτρητες ώρες με ιδέες και ανταλλαγές απόψεων. Η τελική μορφή του εξωφύλλου ήρθε και με τον τελικό τίτλο που εννοείται ότι και για αυτό αλλάξαμε πολλές φορές γνώμη. Όσον αφορά τη μορφή για την οποία ρώτησες, όχι δεν προσωποποιεί τη γαλήνη, δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Ίσως η απόλυτη ηρεμία. Αλλά αυτό είναι το όμορφο, να μπορεί ο καθένας να το ερμηνεύει όπως αυτός θέλει.
Τι διαφορές έχει από το πρώτο σας album “Depression Neverending”;
Νομίζω έχει μεγάλη διαφορά. Είναι πιο δουλεμένο, έχει διαφορετικό χαρακτήρα, λιγότερα καθαρά φωνητικά και περισσότερα black στοιχεία τα οποία στον προηγούμενο δίσκο δεν υπήρχαν. Είναι πιο «έντονος» δίσκος και με χαρακτήρα. Είναι δηλαδή πιο ακραίος ο ήχος του, πιο συγκροτημένος στιχουργικά και ακόμα πιο πολύ δουλεμένος στις ενορχηστρώσεις του. Δώσαμε ακόμα μεγαλύτερη βάση στα ορχηστρικά τα οποία έγραψε ο Γιάννης Κουτσελίνης μιας και θέλαμε ήχους και ορχήστρες από ταινίες τρόμου.
Tι ανταπόκριση υπάρχει από το κοινό και τον Τύπο;
Πήραμε άριστες κριτικές από τον ξένο και ελληνικό Τύπο τόσο στον έντυπο όσο και στον διαδικτυακό πράγμα που προσωπικά το περίμενα. Ήταν απλά το αποτέλεσμα της δουλειάς για το οποίο πιστέψαμε. Αυτό που έπρεπε να πάρουμε εμείς ως μπάντα για όλη τη δουλειά που κάναμε και τις χιλιάδες ώρες που διαθέσαμε ώστε να πούμε ότι είναι έτοιμο κάτι που θα μπορεί να σταθεί δίπλα σε κάθε ξένη εμπορική παραγωγή. Οπότε για εμένα ήταν αναμενόμενο.
Σχετικά με το live της Παρασκευής, η επιλογή των συγκροτημάτων με ποιο κριτήριο έγινε;
Τη διοργάνωση κάθε χρόνο του This Is Hell Festival την αναλαμβάνουμε εμείς και φέτος είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Τα τελευταία δύο χρόνια μαζεύουμε μπάντες του ακραίου ήχου και δημιουργούμε ένα πάρτι και αυτό το φεστιβάλ δίνοντας βάση στον ήχο αυτό. Γίνεται με μεγάλη επιτυχία αφού μέχρι τώρα όλες είναι sold out και έχει πολύ μεγάλη απήχηση. Έτσι σκεφτήκαμε υπό την αιγίδα του φεστιβάλ να κάνουμε και την παρουσίαση του νέου μας δίσκου. Οι Black Path ήταν η πρώτη μπάντα που θέλαμε να παίξουμε μαζί και τη θεωρούμε μια από τις καταξιωμένες στο χώρο. Η δεύτερη μπάντα είναι οι Blessed by Perversion με τους οποίους είχαμε την τιμή να παίξουμε παρέα στο πρώτο This Is Hell οπότε το ποδαρικό της πρώτης χρονιάς είπαμε να το φέρουμε και φέτος. Αγαπημένες μπάντες και οι δυο.
Μέχρι στιγμής, κρίνοντας από την προπώληση και από το πόσο έχει αγκαλιάσει το κοινό την καινούργια σας δουλειά, πως πιστεύετε ότι θα πάει το live;
Τα live πλέον είναι πάρα πολλά οπότε ο κόσμος δεν διψάει τόσο όπως παλιότερα. Κρίνοντας πάντα από την ανταπόκριση στα videos μας, στα post μας και στα μηνύματα που λαμβάνουμε πιστεύω ακόμα για μια τέλεια, γεμάτη κόσμο βραδιά όπως και τις προηγούμενες χρονιές. Μόνο που φέτος μαζί με όλα τα άλλα θα έχουμε και την παρουσίαση του νέου μας δίσκου και πολλές εκπλήξεις επί σκηνής.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τα μελλοντικά μας σχέδια είναι live, live και πάλι live. Μιλάμε για κάποιες εμφανίσεις μας στο εξωτερικό. Επίσης πέρα από όλα αυτά ετοιμάζουμε και τον τρίτο δίσκου μας σε μεγαλύτερη εταιρεία και ήδη υπάρχει κάποιο υλικό. Έτσι, τα σχέδια μας είναι να μπορούμε να παίζουμε και να γράφουμε συνέχεια μουσική για όσο βαστάει η καρδιά μας και τα ποδιά μας.
Κάπου εδώ φτάσαμε στο τέλος της συνέντευξης μας και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου. Ο επίλογος δικό σου!
Θα γίνω λίγο κλασσικός αλλά δεν πειράζει. Στηρίζουμε, αγαπάμε και ακούμε μουσική όποια και αν είναι αυτή. Είναι λίγο περίεργο το παρόν της ελληνικής metal, rock σκηνής καθώς οι επιλογές μας είναι τόσες πολλές και έχουν περιοριστεί σε πολύ λίγα τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά πιστεύω. Δεν ήμουν ποτέ της άποψης «πάω οπού πάνε». Παρόλα αυτά να μην είμαι πεσιμιστής οφείλω να αναγνωρίσω ότι ο πήχης έχει ανέβει εκπληκτικά πολύ στην ελληνική σκηνή με φανταστικά αξιόλογες μπάντες. Είμαι πολύ χαρούμενος φυσικά που ακόμα και μέσα σε όλα αυτά και με τη μουσική μας που θεωρείτε ακραία έχουμε παίξει σε πολύ μεγάλα stages με πολύ κόσμο και πολύ καλά venues. Νιώθω πολύ περήφανος για αυτό που κάνουμε χωρίς να ακολουθούμε κάποια μόδα ή τάση της εποχής, χωρίς να περιορίζουμε αυτά που θέλουμε και αυτά που αγαπάμε αληθινά. Σας ευχαριστούμε πολύ όλους και ιδιαίτερα εσένα Χριστίνα για την τόσο όμορφη κουβέντα μας. Τα λέμε στις 31 Ιανουαρίου στο Temple Athens! Be there metalheads!
Συνέντευξη: Χριστίνα Γιαννούλη
Band’s profiles
Facebook
Website
Bandcamp
Band Members
Γιάννης Τούσσας – φωνητικά
Θέμης Ιωάννου – κιθάρα
Στέλιος Πεπινίδης – τύμπανα
Στέφανος Καίσαρης – κιθάρα
Ηλίας Μπουζέας – μπάσο
Discography
Depression Neverending, 2016
As Serenity Drowned, 2019
