Παράξενη χρονιά η φετινή. Ανατροπές σχεδίων, καραντίνα, αναμένουμε επιδρομή των Sith και να αναστηθούν οι δεινόσαυροι. Έχουμε ακόμα να δούμε λογικά μέχρι να τελειώσει η χρονιά. Πολλή διοχετευμένη ενέργεια επίσης και πρέπει να εκτονωθούμε κάνοντας party, όπως έκαναν και οι Γερμανοί Eskimo Callboy με το νέο EP τους με τίτλο “MMXX”.
Από τότε που παρέδωσαν τη σκυτάλη του electrocore οι βασιλείς του είδους Attack Attack! (αιωνία τους η μνήμη) υπήρξαν πολλές μπάντες που προσπάθησαν να το κρατήσουν με δόξα και τιμή ωσάν ιππότες και να αναζωπυρώσουν την φλόγα αυτής της πλέον σχεδόν νεκρής σκηνής, αλλά καμία τους κατ’ εμέ δεν τα κατάφερε καλύτερα από τους Eskimo Callboy (τρανή δουλειά θα μου πεις τώρα ότι έκαναν, αλλά δεν βαριέσαι).
Νέα προσθήκη στο group των κάφρων ο Nico Sallach στα φωνητικά ο οποίος έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο ξεκαρδιστικό video για το εισαγωγικό κομμάτι του EP “Hypa Hypa” (σοβαρά μάγκες δείτε το). Και έκανε καλή δουλειά ο μάστορας μπορώ να πω, έδεσε ωραία σε συνδυασμό με τα φωνητικά του Kevin, αν εξαιρέσεις τα pig squeals που απεχθάνομαι πιο πολύ από τις Τετάρτες (και τις μισώ πολύ τις Τετάρτες).
Εισαγωγικό το “Hypa Hypa” όπως ανέφερα, και πραγματικά δεν θα μπορούσαν να διαλέξουν καλύτερο κομμάτι από την υπόλοιπη λίστα για να ανοίξει το EP. Πανεύκολα hit-άκι της χρονιάς χωρίς δείγμα ντροπής και ειρωνείας. Αν δεν σου κολλήσει το refrain κάτι έκανες λάθος εσύ. Ιδιαίτερα ανεβαστικό το “Hate/Love” στη συνέχεια, χορευτικός ρυθμός, εκρηκτικό refrain ξανά, φαίνεται να έχουν πάρει τα πάνω τους οι Eskimo Callboy, ακραία πιασάρικα τα καινούρια κομμάτια.
“MC Thunder II (Dancing Like A Ninja)”, ίσως το πιο βαρύ κομμάτι του EP θα έλεγα λόγω του chug και του breakdown, και των pig squeals. Και για άλλη μια φορά, ναι, πιασάρικο refrain. Πέρα από τις μελωδίες στα φωνητικά, το ίδιο πιασάρικα είναι και τα synths σε όλα τα κομμάτια. Ήρθε η ώρα για το κομμάτι με τον καλύτερο τίτλο, “Monsieur Moustache”, το οποίο θυμίζει αρκετά 2010, με ομαδικά φωνητικά στο refrain και κάπως πιο old-school emo/metalcore ύφος λόγω ενός εκρηκτικού riff λίγο πριν το τέλος.
Αν στο “Dramaqueen” υπήρχε ένα παραπάνω στρώμα autotune στα καθαρά φωνητικά τότε θα ήταν ό,τι κοντινότερο έχουμε ακούσει σε Attack Attack! τα τελευταία εφτά-οχτώ χρόνια. Και για το κομμάτι κλείσιμο, “Prism” με συμμετοχή του Tobias Rauscher στην ακουστική κιθάρα. Μπαλάντα, χαλαρό, ήρεμο, αξιοσημείωτη ερμηνεία του Nico καθώς εδώ φάνηκε περισσότερο το ύφος του στο τραγούδι.
Οι Eskimo Callboy αναγεννήθηκαν με τον νέο τους τραγουδιστή και αυτό το EP το δείχνει πολύ. Πάρτε ξύδια, κλειστείτε σε ένα σπίτι, γίνετε λιώμα, κάντε party και βάλτε αυτήν την ξεκαρδιστική κυκλοφορία να παίζει στο παρασκήνιο.
7/10
Γιάννης Σεβίλογλου
giannisseviloglou@gmail.com
