Οι Evile ήρθαν σχεδόν από το πουθενά και κατάφεραν να κάνουν ένα αρκετά σοβαρό όνομα στον χώρο του thrash με μόλις δύο δίσκους. Δύο φοβερούς δίσκους που μας θύμισαν τι σημαίνει thrash. Έπειτα από το “Infected Nations” άρχισαν και οι πειραματισμοί με σκοπό να βρουν τον ήχο τους και να ξεφύγουν κάπως από την σκιά των Metallica που τους ακολουθεί σε όλη την διάρκεια της πορείας τους.
Το θέμα είναι κατά πόσο τα κατάφεραν. Ακούγοντας τον προηγούμενο δίσκο “Five Serpent’s Teeth” θα έλεγα πως δεν κατάφεραν κάτι από τα δύο σε μεγάλο βαθμό, κάτι που όμως δεν μας ένοιαξε ιδιαίτερα γιατί από συνθετική άποψη παρέμενε αρκετά “φρέσκο” και δυνατό για τα τότε δεδομένα. Φτάνουμε στο τώρα και το “Skull”, έναν δίσκο που ήθελα να αγαπήσω, που ήθελα να ξανακάνουν την έκπληξη. Δεν συμβαίνει δυστυχώς κάτι τέτοιο.
Το πρόβλημα που θα αναγνωρίσει ο κάθε ακροατής που έχει ακούσει τις δυνατότητές τους, θα πει ότι αυτός ο δίσκος έχει μεγάλη έλλειψη δυναμικής και “νεύρου”. Καταλαβαίνοντας κάτι τέτοιο το έχασαν εν μέρη το παιχνίδι για εμένα, άλλωστε ποιος είναι ο λόγος να ακούσει κανείς Thrash αν δεν σου παρέχει τα αυτονόητα. Με την θέληση να αναπληρώσουν κάπως το χαμένο έδαφος στρέφονται περισσότερο σε μελωδικές συνθέσεις που δεν ξεφεύγουν από τις συνήθεις Metallica επιρροές. Ακουστικά μέρη, αργά σόλο, αλλά και φωνητικά ala Hetfield και πολλά άλλα που σε βγάζουν από την συνηθισμένη ροή.
Έχω την εντύπωση ότι ακόμα δεν έχουν βρει τον ήχο τους, τουλάχιστον ελπίζω, μιας και να “καταλήξουν” σε κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος τους για εμένα. Περιμένουμε να δούμε την συνέχεια…
5.5/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
[email protected]
