Αυτή η δισκοκριτική να ξέρετε ότι με δυσκόλεψε. Γιατί; Γιατί ακόμη να συνέλθω από τις «φάπες» που μου έριξε αυτός ο δίσκος! Ενώ ήξερα, έχοντας ακούσει κάποιες προηγούμενες δουλειές τους, ότι οι Fallujah δε δείχνουν έλεος, εν τούτοις το “Empyrean” με συνέτριψε, το οποίο ήρθε τρία χρόνια έπειτα από την κυκλοφορία του τελευταίου τους studio album, του “Undying Light”.
Κάποιοι λένε ποτέ να μην κρίνουμε ένα βιβλίο (σ.σ.: στην προκειμένη περίπτωση, ένα δίσκο) απ’ το εξώφυλλο του. Τι γίνεται όμως όταν το εξώφυλλο σε προϊδεάζει για κάτι υπερβατικό; Εδώ σας θέλω! Το εξώφυλλο του Empyrean λοιπόν, είναι ένα πραγματικό κομψοτέχνημα και αντικατοπτρίζει πλήρως το περιεχόμενο του δίσκου.
Τι ακριβώς όμως παίζουν οι Fallujah; Τεχνικό death metal/deathcore είναι η απάντηση και πιο συγκεκριμένα, η μουσική τους κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία με Obscura, Allegaeon, Meshuggah. Ο παράδεισος δηλαδή του κάθε οπαδού της ακραίας τεχνικής μουσικής.
Οι παικτικές ικανότητες των μελών του συγκροτήματος, ενώ «βγάζουν μάτια» , σε καμία περίπτωση δεν καθιστούν τα τραγούδια υπερφορτωμένα ή βαρετά. Τουναντίον. Οι συνεχείς υπόγειες κιθαριστικές μελωδίες, κάνουν το άκουσμα του δίσκου κάτι παραπάνω από ευχάριστο. Αυτός όμως που κάνει τη διαφορά είναι ο εξαιρετικός drumner Andrew Baird. Ο τύπος πρέπει να έχει κάνα δυο ζευγάρια χέρια και πόδια, γιατί αυτά που παίζει είναι αδιανόητα! Πρέπει να τον ακούσετε για να καταλάβετε. Ειδικά οι drummers που θα διαβάσουν αυτή την κριτική, λογικά θα συμφωνήσουν μαζί μου. Ειλικρινά, έχω πιάσει τον εαυτό μου να αφαιρείται από το ολοκληρωμένο άκουσμα των τραγουδιών, γιατί προσέχει αποκλειστικά αυτά που παίζει αυτός ο άνθρωπος!
Δεν περίμενα με τίποτα να με ενθουσιάσουν τόσο οι Fallujah. Το “Empyrean” ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία και με άφησε καταϊδρωμένο να ψάχνω τη μπάλα! Ακούστε τους οι ρέκτες του τεχνικού death metal, άμεσα!
8,5/10
Στάθης Παντιώρας
[email protected]
