Σπανιότατα πέφτει στα χέρια μου για παρουσίαση μια black metal κυκλοφορία. Δεν ήμουν ποτέ λάτρης του συγκεκριμένου ιδιώματος, κατά κύριο λόγο διότι το θεωρούσα ως ένα βαθμό κυρίως hype. Επίσης με ενοχλούσε η γραφικότητα της θεατρικότητας μεγάλου μέρους της σκηνής. Φυσικά αναγνωρίζω το ότι υπάρχουν αρκετά αξιόλογα σχήματα στον χώρο και πολλά άλλα τα οποία με το πέρασμα των χρόνων απαρνήθηκαν τον αρχικό τους ήχο και προχώρησαν.
Οι Fornace είναι Ιταλοί. Σαν σχήμα υπάρχουν από το 2002 αν και την πρώτη δισκογραφική τους παρουσία την έκαναν το 2012 με το “Pregnant Is The Night”. Ακολούθησε το “My Journey Is Ending But The Torment Will Be Eternal” του 2015 και φέτος επιστρέφουν με το τρίτο τους δίσκο. Στο πέρασμα των ετών είχαν αρκετές αλλαγές στο line-up τους. Ο νέος δίσκος αποτελείτε από έξι κομμάτια και έχει διάρκεια μια ώρα. Όλα τα κομμάτια έχουν μεγάλη διάρκεια (τρία εξ αυτών είναι άνω των δέκα λεπτών) εκτός από το εναρκτήριο Instrumental που κρατά λιγότερο από τρία λεπτά.
Το τρίο λοιπόν, drummer δεν αναγράφεται κάπου, παίζει ένα αρκετά στεγνό/παραδοσιακό είδος black metal με κάργα blastbeats (sic) και αυτά τα γνωστά σιδηροδρομικά, όπως μου αρέσει να περιγράφω, riffs στις κιθάρες. Υπάρχουν στιγμές μελωδίας και κοψίματα στα τραγούδια αλλά η βαβούρα στην παραγωγή δεν βοηθά ιδιαιτέρα να καταλάβω τι συμβαίνει.
Η διάρκεια των κομματιών μπορώ να πω ότι δεν με κούρασε, το αντίθετο έδωσε στο χρόνο να απλώσει αρκετή δόση μελαγχολίας και ατμόσφαιρας. Υπάρχει πολύ καλή δουλειά στο μπάσο, αυτό είναι μάλλον και το μοναδικό όργανο που δεν έχει πέσει θύμα της παραγωγής για κάποιο λόγο. Μπορεί οι Fornace να μην μου άλλαξαν την γνώμη για το black metal όμως σίγουρα είναι ένα συγκρότημα που οι οπαδοί του χώρου θα το εκτιμήσουν πολύ περισσότερο από ότι εγώ έκανα.
6,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
