Πρώτη solo προσπάθεια του Hank Erix, τραγουδιστή των Houston. Για όσους δεν τους γνωρίζουν, πρόκειται για μία από τις αξιοπρόσεκτες περιπτώσεις Β’ κατηγορίας AOR/melodic rock εκ της Σουηδίας. Με πέντε συνολικά δίσκους στο ενεργητικό τους, ο frontman θεώρησε πως φέτος είναι η κατάλληλη στιγμή να το πάει πιο ατομικά.
Το παρθενικό “Nothing But Trouble” ενδεχομένως θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν μία απλή επανάληψη της βασικής του μπάντας, αν δεν είχε πιο pop rock χαρακτήρα. Αυτομάτως αυτό συνεπάγεται λιγότερα riffs, περισσότερη έμφαση σε μελωδίες βγαλμένες πιο πολύ από synthesizers και πλήκτρα παρά από κιθάρα, ενώ τα refrains έχουν έναν τυπικό αλλά ωστόσο αξιοπρεπή ‘80s αέρα, με απολαυστικότερα παραδείγματα τα “Fortune Hunter” (δικαίως videoclip), “Way To Go”, “Electricity” και “Giving Up On Love”, ενώ έχει και το “Shadowdance” που προσαρμόζει παροδικά το δίσκο στα σημερινά δεδομένα. Και τι AOR κριτική θα κάναμε αν δεν μιλούσαμε και λίγο για τα refrains. Η εικόνα που εισέπραξα σε αυτό το κομμάτι είναι πως προσπαθούν να γίνουν πιασάρικα χωρίς να τους βγαίνει. Ίσως και αυτή να είναι η βασική διαφορά μεταξύ Hank Erix και Houston. Έχει αυτή την ανέμελη, εφηβική rock αισθητική που σε σημεία είναι ΟΚ, αλλά ως φανατικός οπαδός αυτού του ήχου χρειάστηκα αυτό το “κάτι παραπάνω από 3-4 καλά τραγούδια” ώστε να με κάνει να το ακολουθήσω.
Οπότε το “Nothing But Trouble” έχει σωστή ‘80s άποψη, αλλά υστερεί αρκετά σε βάθος. Ακούγεται ευχάριστα και χωρίς κανένα ίχνος βαρεμάρας, καθότι υπερβολικά (με την καλή έννοια) μελωδικός, τα εξαιρετικά παιγμένα πλήκτρα αποτελούν το κύριο πλεονέκτημα, αλλά όσον αφορά τις συνθέσεις θα μπορούσαν να έχουν αρκετά περισσότερη ψυχή. Οι πιστοί του είδους, βέβαια, θα το ακούσουν παραπάνω από μία φορά.
5.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
